IT-SELF Małgorzata Osipczuk, www.it-self.pl, www.terapia-par-wroclaw.com

Portal Pomocy Psychologicznej

E-book
Psychoterapia po ludzku

Stowarzyszenie INTRO

E-book
E-pomoc
Psychologiczna pomoc w Internecie
teoria i praktyka

Stowarzyszenie INTRO

Programy pomocy

Artykuły

Czwartek 21 listopada 2024

Wszystkie strony...

"3xE" Akcja jubileuszowa (2011)
Prace konkursowe

Mój Psychotekst

Był październikowy, pochmurny dzień. Pogoda była odzwierciedleniem mojego nastroju. Słuchałam melancholijnych piosenek by wydusić z siebie płacz, który palił mnie od środka. Nie potrafiłam jednak się rozpłakać. Wiedziałam, że coś się dzieje i, że warto o tym porozmawiać na sesji terapeutycznej. Czekałam więc z upragnieniem na wieczór by spotkać się z terapeutką.

Niestety, terapeutka po raz kolejny zapomniała o terminie naszej sesji. Wychodząc z budynku, w którym znajdował się gabinet coś we mnie pękło – rozpłakałam się. Nie potrafiłam powstrzymać łez. Byłam przekonana, że to ze mną jest coś nie tak skoro terapeutka nie przychodzi na umówione sesje. To w sobie wyszukiwałam winy.

Kiedy wróciłam do domu zamknęłam się w pokoju. Czułam się osamotniona w tym wszystkim. Płakałam i przeglądałam strony w Internecie. Tak bardzo potrzebowałam rozmowy z drugim człowiekiem. Chciałam, aby ktoś mnie wysłuchał.

W pewnym momencie trafiłam na stronę Portalu Pomocy Psychologicznej www.psychotekst.pl. W tym dniu odbywały się czaty ze specjalistą. Postanowiłam wejść. Na czacie było kilka osób oraz psycholog. Toczyła się dyskusja. Nie miałam odwagi by wejść komuś w zdanie, przywitać się. Jakie poczułam zdziwienie, kiedy to uczestnicy czata ciepło mnie przywitali. Tego wieczora opowiedziałam uczestnikom o swoim problemie oraz rozmawiałam na privie z psycholożką.

Usłyszałam sporo ciepłych słów. Otrzymałam wsparcie i zrozumienie i tego wieczora, tej nocy poczułam iskierkę nadziei, że moje życie nie jest skazane na klęskę, że warto podjąć się terapii u innego terapeuty i, że to nie moja WINA, że obecna terapia wygląda jak wygląda. Odetchnęłam z ulgą.

Ten wieczór był przełomem w moim życiu. Już przez kilka następnych lat byłam stałym bywalcem na czatach. Dzięki wsparciu osób tam bywających poszukałam nowej terapeutki, rozpoczęłam na nowo terapię, którą z sukcesem zakończyłam.

Przez ten cały okres "Psychotekst" był ze mną. Tutaj poznałam wspaniałych ludzi, których los także doświadczył. Widziałam w nich swoje odbicie. Tutaj dzieliliśmy się swoimi troskami i radościami. Czułam zrozumienie i wsparcie.

Z biegiem czasu psychotekstowy stał się dla mnie swoistym azylem. Spotkania na czacie były dla mnie - pisząc metaforycznie - spotkaniami "przy stole", gdzie zasiadaliśmy i rozmawialiśmy. Czasem o tym co trudne, a czasem o tym co radosne. Tutaj dostawałam to czego brakowało w moim rodzinnym domu, a mianowicie wspólny dialog, zrozumienie, wsparcie. Tutaj uczyłam się rozmów na trudne tematy.

Za to wszystko organizatorom z całego serca dziś dziękuję, a z okazji Jubileuszu życzę kolejnych okrągłych godów!!!