Forum PSYCHOTEKST - www.psychotekst.pl

przez **Kaśka16** » 16 maja 2011, o 20:51

Witam wszystkich..Mam 16 lat,obsesję na punkcie 21-letniego partnera,od którego czym prędzej powinnam odejść,ponieważ sam jest seksoholikiem i ma problemy psychiczne;problem z "kochaniem za bardzo";na koncie jedną nieudaną próbę samobójczą oraz bardzo dysfunkcjonalną rodzinę...Właśnie próbuję po raz tysięczny zerwać kontakt z tym mężczyzną,czytam mnóstwo artkułów i książek ,analizując swoje problemy i słuchając wiecznych awantur rodziców i doświadczając przemocy psychicznej(wcześniej również fizycznej).Ciągle powraca moja depresja.Proszę powiedzcie skąd brać siły na przeżycie kolejnych dni..I tej dojmującej samotności w tłumie ludzi.Jakie są wasze recepty?Za każdą odpowiedź dziękuję.

przez **caterpillar** » 16 maja 2011, o 21:48

kaska witaj!

duzo tego ...warto sie wiec zastanowic nad pierwszym realnym malym kroczkiem ?

ksiazki nie pomagaja wiec moze wizyta u psychologa?

jesli nie masz odwagi mozesz zawsze pogadac tu na forum.

pozdrawiam!

przez **marie89** » 16 maja 2011, o 21:59

Witaj Kasiu

Wydajesz się bardzo rozsądną dziewczyną. W moim przekonaniu dojrzałą i odważną...

Nie każdy ma bowiem odwagę by przyznać się do problemu... by uświadomić sobie, że on jest... i by go zrozumieć...

Jesteś dzielna.

***

Nie ma gotowej recepty na problemy... Potrzeba czasu, wytrwałości... by krok po kroku sobie z nimi radzić...

Po pierwsze - musisz uwolnić sie od tego człowieka... nim Ciebie ściągnie w dół za sobą... Choć rozum kłóći się z sercem- zerwij z nim kontakt jak najszybciej i konsekwentnie... dla swojego dobra...

przez **smerfetka0** » 16 maja 2011, o 22:18

hej Kaska.

jak wyglada twoje rozstawanie sie z nim? ty go rzucasz a on znowu nie daje ci spokoju i ulegasz? w takim wypadku zmiana numeru i podanie go tylko zaufanym osobom ktorym on jest realnie potrzebny pomaga - stara karta do polamania zeby nie korcilo, zawsze to juz cos. z pewnoscia kiedys by sie znudzil a w szkole sie na pewno nie widujecie przeciez.

bardzo ci wspolczuje

ale to ze CHCESZ to juz jest przeogromny krok.

przez **Kaśka16** » 17 maja 2011, o 17:20

Dziękuję wam bardzo ...Po tym na jakich nieodpowiednich psychiatrów i psychologów trafiłam po próbie(a byłam na oddziale psychiatrycznym)nie potrafię,nie mam na tyle sił,aby iść do psychologa,a podejrzewam ,że w moim małym mieście nie będzie odpowiedniego na mój problem...Z tym zrywaniem mam ogromny kłopot.Maciej nie daje mi spokoju,dzwoni,pisze..No fakt,leczy się,chodzi na terapie i do seksuologa,uspokaja,obiecuje poprawę...A ja tylko częściowo się izoluję,ponieważ to za dużo dla mnie..Jestem z tym kompletnie sama... I jest ogromnie ciężko.

przez **marie89** » 17 maja 2011, o 21:19

Masz 16 lat.. To jeszcze nie czas na poważne związki.. a tym bardziej na cierpienie z powodu nieudanego zwiazku...

To co czujesz jest silne... ale musisz sie zdystansować..

Najlepiej uciąć znajomość.. nie odpowiadać...

Jeśli możesz - zmień numer- choć na jakiś czas...

Sama wiem, że wystarczy słowo.. obietnica i zaczynamy wierzyć po raz kolejny... Błędne koło...

Co do psychologa... Psycholog też człowiek... Nie powinnaś sie jednak poddawać.. Powinnas szukać dalej aż znajdziesz takiego, któremu zaufasz...

przez **Kaśka16** » 17 maja 2011, o 21:52

Z całym szacunkiem,ale jednak to,że jestem uzależniona i borykam sie z problemami takimi jak dorośli,pokazuje,że wiek tu nie ma nic do rzeczy.Cierpię i przeżywam jak każdy inny...Psycholog oczywiście,tyle,że nieodpowiedni robi więcej krzywdy niż żaden,doskonale o tym wiem...Nie jestem w stanie na razie tego przełamać.Pierwszy krok to zakończyć znajomość.Nie wiem czy sobie poradzę.

przez **smerfetka0** » 17 maja 2011, o 22:00

mysle ze chodzilo o to ze jestes tak mlodziutka ze szkoda marnowac tyle nerwow i stresu na zwiazki ktore zazwyczaj w tym wieku nie sa zawierana na zawsze.

ale nie ulega watpliwosci ze to sie ma nijak do praktyki i ze czy 30 czy 16 tak samo rownie tragicznie na swoj wiek przezywasz to co sie dzieje.

rozwazalas zmiane numeru po zerwaniu skoro to on nie daje ci spokoju??

przez **Kaśka16** » 18 maja 2011, o 09:49

Niestety zmiana numeru nie wchodzi w grę,ponieważ przez najbliższy rok nie mogę tego zrobić,taką mam umowę z operatorem mojej sieci...I muszę się zdawać na siłę woli...Co ma różny skutek.Najważniejsze,że jeszczę walczę, próbuję raz za razem.. Jeszcze wierzę,że dam radę...

przez **smerfetka0** » 18 maja 2011, o 10:24

zapytaj sie u operatora jak jest z blokada jednego numeru, albo czy na pewno nie mozna zmienic numeru na zadanie, tego normalnie sie nie robi ale jesli popytasz moze sa jakies opcje

przez **Kaśka16** » 18 maja 2011, o 10:39

Jeśli i tym razem będzie mnie męczył coś z tym numerem będę zmuszona zrobić...Jak na razie próbuję się przekonać do wizyty u psychologa,ale mam przed tym straszny opór i koszmarnie się czuję.

przez **Abssinth** » 18 maja 2011, o 10:47

hej Kaska...skad wynika opor przed wizyta u psychologa?

wiesz, ze najlepiej Ci pomoze specjalista....

plus, tradycyjnie, inne forum, ktore mi pomoglo w podobnej sytuacji-

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4458964&start=0

trzymaj sie cieplo

przez **Kaśka16** » 18 maja 2011, o 19:19

Jak wyżej pisałam,dlatego,że wcześniej trafiłam na nieodpowiednich..I odczuwam pewien ,no nie wiem,strach,wstyd,że będę musiała o tym wszystkim opowiadać...Ale zdaję sobie sprawę,że w końcu muszę się przełamać

Forum PSYCHOTEKST - www.psychotekst.pl

Skąd brać siły?

Skąd brać siły?

Kto przegląda forum