to już jest koniec... :(

[Abssinth]

no przeciez nie mozesz poswiecac swojego szczescia po to, zeby jemu nie bylo smutno...

jego poboli i przestanie - a jesli do niego wrocisz, cala reszta Twojego zycia bedzie wygladac tak jak wygladala wczesniej.

pomysl, chcesz tak zyc przez nastepne 40 lat? 50 lat?

sciski mocne
xxxx

[Sandrine]

jasne, że nie chce
po to sie zdecydowałam na rozstanie, żeby tak nie żyć
ale wiem, że z zewn. to wygląda jak to ja byłabym zimną wredną suką bo zostawiam go mimo, że mnie nie bił, nie upijał się notorycznie, nie zdradził mnie...
wiem, że to jest chore że sie tym przejmuje i dołuje się tym strasznie
mam nadzieje, że w koncu przestane sie czuć taka winna

[KATKA]

ale co Cie obchodzi jak to wyglada...kogos obchodziło jak to wyglądało w srodku...Ci co powinni moga poznac prawde...

[josi]

Mysle ze tak naprawde az tak sie nie przejmujesz co inni powiedza ale po prostu bardzo ci go zal... i to jest bardzo ludzkie... pomysl ze i jemu powinno to wyjsc z czasem na dobre...

[blanka77]

A tego co i komu wyjdzie na dobrze to przewidzieć się nie da. Można jedynie miec nadzieję, że koniec będzie dobry.

[josi]

no tak, powinno=jesli wszystko pojdzie dobrze, to tak sie stanie...

[Sandrine]

nie odzywał się przez weekend, ani on ani jego rodzinka, jestem ciekawa co mu tam w głowie siedzi...

a sytuacja z mamą była zbyt piękna- w weekend zmieniła zdanie i stwierdziła, że "znowu" pochopnie podejmuje decyzje i że nie powinnam się rozwodzić bo to nie jest takie łatwe, że powinnam poczekać pare tygodni albo miesięcy bo może on się zmieni a takiego facata jak ja bym chciała to nie ma na świecie więc mam przestać się "wygłupiać"

[biscuit]

no to jak się jej tak podoba ten Twój mąż
to niech go sobie Twoja mama może sama weźmie?
przecież jest wolna
a Ty jego też już zwolniłaś

nie daj się zmanipulować
idź swoją drogą
i pamiętaj, że nawet gdy się popełnia błędy
a każdy popełnia
i nie mówię tu o Twojej decyzji konkretnie, ale ogólnie
lepiej popełniać SWOJE niż CUDZE
na skutek podejmowania własnych decyzji
a nie ulegania opinii innych

trzymaj się!

[biscuit]

chociaż niektórzy wolą popełniać cudze błędy
żeby potem mieć na kogo zwalić swoją złą decyzję
i nie brać odpowiedzialności za własne życie

[Sandrine]

wolę popełniać swoje, zdecydowanie wolę żałować własnych decyzji niż żałować, że pozwoliłam podjąć komuś decyzję za mnie
tak mi sie spodobało pisanie listów, że napisałam mojej mamie list, nie umiem z nią rozmawiac bo ona zaraz się obraża
napisałam jej ze chciałabym aby raz w zyciu potraktowała mnie jak dorosłą kobietę która czuje, myśli i popelnia błędy i żeby postarała się mnie zrozumieć bo moja decyzja nie jest wcale pochopna ani nieprzemyslana
i że liczę na jej wsparcie ale nawet bez tego sobie poradzę

na razie telefonicznie tego nie skomentowała ale moze da jej to do myślenia albo się obrazi
ale zawsze warto spróbowac

[biscuit]

wow Sandrine
zaimponowałaś mi

Ty to umiesz korzystać z psychotekstu
prima sort

[Sandrine]

hahaha dzięki biscuit

czasem uda mi się cos mądrego pomyśleć/ postanowić ale to tylko takie przebłyski, większość czasu jednak się boję niewiadomo czego ale to fakt, że odkąd tu jestem, zaczęłam sobie uświadamiać sobie różne rzeczy które mnie dotyczą i zaczynam widzieć, że mogę zmienić moje życie i być szczęsliwa może nie tak od razu ale małymi kroczkami mogę do tego dojść

[biscuit]

może nie tak od razu ale małymi kroczkami mogę do tego dojść

akurat, małymi kroczkami...
sadzisz susy jak w siedmiomilowych butach

[Sandrine]

dzisiaj mija tydzień od rozstania.
On się nie odzywa.
Nie wiem czy powinnam dać mu więcej czasu? napisalam mu wtedy w smsie, że pogadamy jak będzie gotowy więc liczyłam, że się odezwie po jakimś czasie
chciałabym porozmawiać o tym co z rozwodem, mieszkaniem
ale nie wiem na co on liczy, czy będzie oczekiwał wyjasnień, czy może to, że się nie odzywa oznacza, ze się z tym pogodził? albo może bierze mnie na "przetrzymanie", że nie wytrzymam, zatęsknie za nim i będe chciała wrócić. Nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć. Spodziewałam się raczej płaczu, krzyków, czegokolwiek takiego ale nie milczenia.

[biscuit]

normalnie to by się napisało:
"spokojnie, daj mu jeszcze trochę czasu"

ale niestety z doświadczenia wiem
że takie sprawy jak rozwód czy mieszkanie
to lepiej załatwiać w myśl porzekadła
"kuj żelazo póki gorące"
bo z czasem, jak mu już minie szok i on się wzmocni
to Ci może takiego kwasu narobić w sądzie, że hej
ja bym więc jeszcze na fali jego słabości
w te pędy pognała z nim do notariusza
żeby zapisać pewne sprawy korzystnie dla Ciebie
bo potem jak on już nieco okrzepnie
to może być i siwy dym...