PIERWSZA WIZYTA U GINEKOLOGA
Posty: 18
• Strona 1 z 2 • 1, 2
PIERWSZA WIZYTA U GINEKOLOGA
przez agnieszka » 23 lip 2007, o 21:52
KURDE MUSZE I¦Ć DO LEKARZA A SIE BOJE KREPUJE I MASE INNYCH RZECZY BOJE SIE SWOJEJ PSYCHIKI ZE WYLECE Z HALASEM ZE POBUIJE LEKARZA ZE NIE DOPUSZCZE GO DO BADANIA ..ŻE BEDZIE ŻLE JAK MI PSYCHIKA POJDZE NAWET PRZY KOBIECIE ...MOZE DLATEGO ZE NIGDY NIKOMU NA BLIŻSZE RZECZY NIE POZWOLILAM NIE BYLAM W CZYMS TAKIM POMOCY !! CO MAM ROBIC JAK SIE ZACHOWAC WIEM ZE DOROSLAM DO TEGO A PO PDRUGIE MUSZE I¦Ć BO JEST ZLE ALE NIE ZNAM SWOJEJ PSYCHIKI I BOJE SIE SWOJEGO ZACHOWANIA..,..
- agnieszka
- Posty: 190
- Dołączył(a): 22 lip 2007, o 12:25
przez bunia » 23 lip 2007, o 22:16
Agnieszko...zacisnij zeby i piesci..a tak na powaznie to postaraj nie myslec o tym za duzo.....no coz niech Twoj rozsadek teraz wezmie gore bo na pewno go masz....nie wszystkie badania sa przyjemne i je lubimy....nie wspomne juz o dentyscie.....pomysl,ze to dla Twojego dobra a lekarzowi to zupelnie jest obojetne.....dla niego to warsztat pracy....nie bedzie zle zobaczysz.
Trzymaj sie
Trzymaj sie
-
bunia - Posty: 3959
- Dołączył(a): 5 maja 2007, o 09:19
- Lokalizacja: z wyspy
przez dream_girl » 16 sie 2007, o 22:30
Hmmm... Nie wiem, czy jeste¶ już po wizycie u lekarza... Trochę póĽno piszę, ale...
Również bałam się pierwszej wizyty u ginekologa. Na pocz±tku swoje problemy lekceważyłam-do tego stopnia, że były dni kiedy nie byłam w stanie chodzić i byłam ledwie przytomna. Ale odważyłam się rozmawiać z moim terapeut± o tym, że powinnam i¶ć do lekarza. Przez jaki¶ czas w rozmowach powtarzałam "wolę zdechn±ć niż pój¶ć do ginekologa", ale rozmawiały¶my dalej. Bałam się i samego faktu wizyty u ginekologa, i badania, i swoich wspomnień; bałam się podobnie jak Ty-że będę krzyczeć, nie pozwolę się zbadać, pobiję lekarza; wybiegnę z gabinetu... i rozpadnę się na tysi±ce kawałków-w końcu zniknę...
W końcu postanowiłam i¶ć do lekarza-z terapeut± omówiły¶my wszystkie trudno¶ci, obawy... uwierzyłam, że mogę dać radę, no i się zapisałam na wizytę.
Wybrałam kobietę-ginekologa-to było od pocz±tku dla mnie jasne. Na pocz±tku było OK, choć pani dr zauważyła, że bardzo się denerwuję. Zrobiłam pewien bł±d-nie powiedziałam jej na wej¶ciu, że bardzo się boję, bo... Zrobiłam to dopiero po badaniu... Tylko wtedy to ona miała niezły stres, bo byłam cała blada, trzęsłam się, miałam zawroty głowy... Zapytała co się dzieje i wtedy jej powiedziałam... Kazała mi spokojnie usi±¶ć... Musiała mnie zbadać do końca i strasznie się czułam... ale też cieszyłam się, że mam już za sob± t± wizytę... Dwa dni póĽniej spotkałam się z moim terapeut± i wszystko mu opowiedziałam-było mi ciężko z tym...
Nie piszę tego wszystkiego, by odradzać wizyty u ginekologa. Nie-warto i trzeba i¶ć... Chciałabym Ci powiedzieć, że wiem jak to jest, ale wierzę, że dasz radę przezwyciężyć przeszło¶ć, by pomóc sobie.
Nie chodzenie do ginekologa nie pomoże-ja wiedziałam, że jak nie teraz, to potem pogotowie będzie mnie zwlekało z ziemi, a tam już może nie będę mogła nic powiedzieć, ani wybrać lekarza itp.
Ostatnio miałam podobn± sytuację-bolał mnie brzuch do nieprzytomno¶ci. Nie chciałam i¶ć do lekarza, pomimo namowy koleżanek. W końcu musiałam-ledwie byłam przytomna... Nie miałam wyboru-był jeden lekarka na dyżurze-nie znałam i nie było wcale przyjemnie. I nie było to m±dre z mojej strony-potem dochodziłam do siebie długo itp.
Teraz chcę to zmienić. Mam już wybranego nowego lekarza i w paĽdzierniku idę-stawić czoła i jemu (mojej przeszło¶ci) i zadbać o siebie... Bo do tej pory była raczej autodestrukcja... Chcę też wrócić w rozmowach z moim terapeut± do tego, że boję się chodzić do lekarza. Obie wiemy, że panicznie boję się tego... Ale wiem też, że moja pani psycholog mnie rozumie... I chcę j± zabrać w tę podróż po mojej przeszło¶ci po raz kolejny...
Życzę Ci powodzenia w stawianiu czoła przeszło¶ci i trzymam kciuki za Ciebie
Również bałam się pierwszej wizyty u ginekologa. Na pocz±tku swoje problemy lekceważyłam-do tego stopnia, że były dni kiedy nie byłam w stanie chodzić i byłam ledwie przytomna. Ale odważyłam się rozmawiać z moim terapeut± o tym, że powinnam i¶ć do lekarza. Przez jaki¶ czas w rozmowach powtarzałam "wolę zdechn±ć niż pój¶ć do ginekologa", ale rozmawiały¶my dalej. Bałam się i samego faktu wizyty u ginekologa, i badania, i swoich wspomnień; bałam się podobnie jak Ty-że będę krzyczeć, nie pozwolę się zbadać, pobiję lekarza; wybiegnę z gabinetu... i rozpadnę się na tysi±ce kawałków-w końcu zniknę...
W końcu postanowiłam i¶ć do lekarza-z terapeut± omówiły¶my wszystkie trudno¶ci, obawy... uwierzyłam, że mogę dać radę, no i się zapisałam na wizytę.
Wybrałam kobietę-ginekologa-to było od pocz±tku dla mnie jasne. Na pocz±tku było OK, choć pani dr zauważyła, że bardzo się denerwuję. Zrobiłam pewien bł±d-nie powiedziałam jej na wej¶ciu, że bardzo się boję, bo... Zrobiłam to dopiero po badaniu... Tylko wtedy to ona miała niezły stres, bo byłam cała blada, trzęsłam się, miałam zawroty głowy... Zapytała co się dzieje i wtedy jej powiedziałam... Kazała mi spokojnie usi±¶ć... Musiała mnie zbadać do końca i strasznie się czułam... ale też cieszyłam się, że mam już za sob± t± wizytę... Dwa dni póĽniej spotkałam się z moim terapeut± i wszystko mu opowiedziałam-było mi ciężko z tym...
Nie piszę tego wszystkiego, by odradzać wizyty u ginekologa. Nie-warto i trzeba i¶ć... Chciałabym Ci powiedzieć, że wiem jak to jest, ale wierzę, że dasz radę przezwyciężyć przeszło¶ć, by pomóc sobie.
Nie chodzenie do ginekologa nie pomoże-ja wiedziałam, że jak nie teraz, to potem pogotowie będzie mnie zwlekało z ziemi, a tam już może nie będę mogła nic powiedzieć, ani wybrać lekarza itp.
Ostatnio miałam podobn± sytuację-bolał mnie brzuch do nieprzytomno¶ci. Nie chciałam i¶ć do lekarza, pomimo namowy koleżanek. W końcu musiałam-ledwie byłam przytomna... Nie miałam wyboru-był jeden lekarka na dyżurze-nie znałam i nie było wcale przyjemnie. I nie było to m±dre z mojej strony-potem dochodziłam do siebie długo itp.
Teraz chcę to zmienić. Mam już wybranego nowego lekarza i w paĽdzierniku idę-stawić czoła i jemu (mojej przeszło¶ci) i zadbać o siebie... Bo do tej pory była raczej autodestrukcja... Chcę też wrócić w rozmowach z moim terapeut± do tego, że boję się chodzić do lekarza. Obie wiemy, że panicznie boję się tego... Ale wiem też, że moja pani psycholog mnie rozumie... I chcę j± zabrać w tę podróż po mojej przeszło¶ci po raz kolejny...
Życzę Ci powodzenia w stawianiu czoła przeszło¶ci i trzymam kciuki za Ciebie
-
dream_girl - Posty: 11
- Dołączył(a): 5 cze 2007, o 20:03
przez dream_girl » 18 sie 2007, o 13:49
Każdy może mieć swoje lęki. Dla jednych wizyta u ginekologa jest czym¶ 'normalnym', dla drugim przykrym obowi±zkiem.
Ja akurat mam swój powód dla którego boję się chodzić do lekarza... i próbuję to przezwyciężyć.
A też nie każdy chce mieć dziecko, a tym samym nie planuje bycia w ci±ży... (przynajmniej na razie).
Ja akurat mam swój powód dla którego boję się chodzić do lekarza... i próbuję to przezwyciężyć.
A też nie każdy chce mieć dziecko, a tym samym nie planuje bycia w ci±ży...
(przynajmniej na razie).-
dream_girl - Posty: 11
- Dołączył(a): 5 cze 2007, o 20:03
przez Barbie* » 18 sie 2007, o 14:30
Ja tez się trochę boję, bo wcale nie jest przyjemnie rozkładac nogi na obc± babę, a facet w ogóle w gre nie wchodzi.
Ale ginekolodzy uważaj± to za chleb powszedni, więc czy ja, czy Ty nie jestesmy kims specjalnym;)
Ale ginekolodzy uważaj± to za chleb powszedni, więc czy ja, czy Ty nie jestesmy kims specjalnym;)
- Barbie*
- Posty: 358
- Dołączył(a): 5 maja 2007, o 13:57
- Lokalizacja: Powiedzmy Gdańsk :)
przez agnieszka » 22 lip 2008, o 21:04
moze to co napisze to torche glupie,byłam u lekarza kobiety ale tak faktycznie nie pomogla mi. Teraz z wielkimi problemami bo dostalam jakiejs chorobki konieczna jest wizyta u lekarza, a jeszcze do tego wszystkiego mimo braku kochania sie z kims przestallam być dziewica. I jak ja mam to lekarzowi powiedziec jesli sie spyta czy było wspolżycie?? Pomozcie!
- agnieszka
- Posty: 190
- Dołączył(a): 22 lip 2007, o 12:25
przez nana » 24 lip 2008, o 12:53
Agnieszko, jak odpowiedziec na pytanie dot. współżycia? zwyczajnie tak lub nie.
nie wiem czy ci to pomoże, ale kiedyś przed pierwsza wizyta bałam się jak każda chyba dziewczyna, a skrępowanie... oj, nie ma o czym mówić - bylam kompletnie skrępowana. Poszłam z koleżanką do jej lekarki (kobiety oczywiście) i było mi bardzo ciężko. Na dodatek okazało się, że miałam infekcję i musiałam przez jakiś co 2-3 tygodnie chodzić na wizyty. było mi koszmarnie.
Potem 2 razy zmieniłam lekarza (tamta pani przyjmowala prywatnie, a wolalam na nfz) i za kazym razem było mi ciężko sie wybrać. Od 3 lat mam lekarza mężczyznę (który jest wujkiem mojej koleżanki). Jest to osoba sparawdzona i wiarygodna, a przy tym niezwykle sympatyczna. Powiem szczerze - nie czuje już stresu przed wizytą. Skrępowanie pojawia się jak mam się rozebrać, ale znika bardzo szybko, bo jak siadam na fotel, to lekarz bardzo rzeczowo i szybciutko przeprowadza badanie. Wiesz co mi pomaga w takiej chwili skrępowania - zawsze wtedy głośno mówię do lekarza "ojej, to wlaśnie ta chwila, której nie lubie najbardziej, ale wiem, że trzeba" i siadam na fotel i to mi pomaga.
moim zdaniem warto poświęcić czas i wybrać kogoś poleconego i sprawdzonego, kto poza tym, że będzie dobrym lekarzem, to będzie też sympatycznym i wrażłiwym człowiekiem.
trzymam kciuki
nana
nie wiem czy ci to pomoże, ale kiedyś przed pierwsza wizyta bałam się jak każda chyba dziewczyna, a skrępowanie... oj, nie ma o czym mówić - bylam kompletnie skrępowana. Poszłam z koleżanką do jej lekarki (kobiety oczywiście) i było mi bardzo ciężko. Na dodatek okazało się, że miałam infekcję i musiałam przez jakiś co 2-3 tygodnie chodzić na wizyty. było mi koszmarnie.
Potem 2 razy zmieniłam lekarza (tamta pani przyjmowala prywatnie, a wolalam na nfz) i za kazym razem było mi ciężko sie wybrać. Od 3 lat mam lekarza mężczyznę (który jest wujkiem mojej koleżanki). Jest to osoba sparawdzona i wiarygodna, a przy tym niezwykle sympatyczna. Powiem szczerze - nie czuje już stresu przed wizytą. Skrępowanie pojawia się jak mam się rozebrać, ale znika bardzo szybko, bo jak siadam na fotel, to lekarz bardzo rzeczowo i szybciutko przeprowadza badanie. Wiesz co mi pomaga w takiej chwili skrępowania - zawsze wtedy głośno mówię do lekarza "ojej, to wlaśnie ta chwila, której nie lubie najbardziej, ale wiem, że trzeba" i siadam na fotel i to mi pomaga.
moim zdaniem warto poświęcić czas i wybrać kogoś poleconego i sprawdzonego, kto poza tym, że będzie dobrym lekarzem, to będzie też sympatycznym i wrażłiwym człowiekiem.
trzymam kciuki
nana
-
nana - Posty: 634
- Dołączył(a): 21 maja 2007, o 19:59
- Lokalizacja: Lublin
przez nusia___ » 10 sie 2008, o 19:49
ja tez musze isc do lekarza , chyba, bynajmniej tak mi mowi mama i narzeczona brata......
przez 3 miesiace nie mialam okresu ale ostatecznie dostalam w ubiegla sobote i mam do teraz.
Chyba mam infekcje , przynajmniej objawy pasuje , ale po pierwsze wstydze sie jak to wiadomo z oczywistych przyczyn, ale wstydze sie tak samo mocno tego ze jesli to bedzie infekcja to lekarz sobie pomysli ze sie nie myje albo cos a przeciez ja jestem czyscioszek 
przez 3 miesiace nie mialam okresu ale ostatecznie dostalam w ubiegla sobote i mam do teraz.
Chyba mam infekcje , przynajmniej objawy pasuje , ale po pierwsze wstydze sie jak to wiadomo z oczywistych przyczyn, ale wstydze sie tak samo mocno tego ze jesli to bedzie infekcja to lekarz sobie pomysli ze sie nie myje albo cos a przeciez ja jestem czyscioszek
-
nusia___ - Posty: 836
- Dołączył(a): 4 lut 2008, o 20:30
przez agik » 10 sie 2008, o 20:31
Nusia 
Przeciez idziesz do lekarza!!!!
Organizm kobiety, to delikatna struktura- miałas egzaminy, masę stresu, zdaża się. Mnie przed maturą wydawało się, ze nie stresuję się tak bardzo, a okres zatrzymał mi sie na 3 miesiące!!!
A wiesz, ze niektóre infekcje biora się nie z braku higieny- tylko z wypłukiwania naturalnej flory bakteryjnej mydłami i innymi "agresywnymi"chemikaliami? Np grzybice...
Przeciez idziesz do lekarza!!!!
Organizm kobiety, to delikatna struktura- miałas egzaminy, masę stresu, zdaża się. Mnie przed maturą wydawało się, ze nie stresuję się tak bardzo, a okres zatrzymał mi sie na 3 miesiące!!!
A wiesz, ze niektóre infekcje biora się nie z braku higieny- tylko z wypłukiwania naturalnej flory bakteryjnej mydłami i innymi "agresywnymi"chemikaliami? Np grzybice...
- agik
- Posty: 4641
- Dołączył(a): 5 maja 2007, o 16:05
przez nusia___ » 10 sie 2008, o 20:33
ale ja sie boje....... 
i co tu zrobic. Wstydze sie strasznie i boje sie ze stracilam te blone chociaz jestem dziewicka , matko , jak ja sie wstydze.......az mam dreszcze jak o tym pisze.....
a co do egzaminu , to na nastepny dzien , bylo u mnie pogotowie bo mdlalam , serce mi lomotalo i mialam uczucie jakbym wisiala do gory nogami i ze cisnienie mi do glowy nachodzi......ale lekark apowiedziala ze mam sie przestac denerwowac , zrobili mi ekg , ( tacy mlodzi panowie sanitariusze , ale naszczescie nie kazali sciagac stanika , tylko sie pytali wszyscy o te bliny na raminach bo mysleli ze to po wypadku i ze mialam otwarte zlamanie( ) w rezultacie nie dali mi zadnych lekow bo uznali ze zbyt duzo juz biore , posiedzieli chwile i pojechali a mnie dalej talepalo
Mam nowego avatarka 
i co tu zrobic. Wstydze sie strasznie i boje sie ze stracilam te blone chociaz jestem dziewicka , matko , jak ja sie wstydze.......az mam dreszcze jak o tym pisze.....
a co do egzaminu , to na nastepny dzien , bylo u mnie pogotowie bo mdlalam , serce mi lomotalo i mialam uczucie jakbym wisiala do gory nogami i ze cisnienie mi do glowy nachodzi......ale lekark apowiedziala ze mam sie przestac denerwowac , zrobili mi ekg , ( tacy mlodzi panowie sanitariusze , ale naszczescie nie kazali sciagac stanika , tylko sie pytali wszyscy o te bliny na raminach bo mysleli ze to po wypadku i ze mialam otwarte zlamanie
( ) w rezultacie nie dali mi zadnych lekow bo uznali ze zbyt duzo juz biore , posiedzieli chwile i pojechali a mnie dalej talepalo
Mam nowego avatarka
-
nusia___ - Posty: 836
- Dołączył(a): 4 lut 2008, o 20:30
przez nana » 11 sie 2008, o 17:00
Dziewczyny!
Zastanówcie się wszystkie te które wsydzicie sie lub boicie wizyty u ginekologa: co jest ważniejsze wasze zdrowie, czy wstyd i zabobony?!!! No chyba, to jasne! Polska, to nie jest ciemnogród! Chociaż ciągle wiele osób tak myśli i tak się zachowuje!
Proszę bardzo np. ja sama wczoraj pojechałam na ginekologiczną izbę przyjęć. Czułam od rana narastający ból w dole brzucha, a tak konkretnie wydawało mi się, że boli mnie pochwa od środka. Dziwny i przeszywający ból się nasilał i mimo, że wzięłam nospę, to czułam, że z minuty na mintę jest gorzej. Zdecydwałam się więc pojechac na pogotowie. Przy zgłoszeniu podałam tylko ogólny powdód: ostry ból w dole brzucha. Zostałam przyjęta i niemal natychmiast obsłużona przez lekarza (mężczyznę!), który (chociaż wybrany zupełnie z przypadku, bo przecież nie wiedziałam kto będzie miał dyżur) okazał się wspaniałym profesjonalistą. Owszem wypytął mnie o wszystko szczegółowo, ale dzięki temu i kilku badaniom (min. USG) okazało się, że to tylko zapalenie pęcherza. A przysięgałabym, że problem jest ginekolgiczny! Po 24 godzinach od przyjęcia antybiotyku czuję się niemal zdrowa. Przyznaję, że czasami szczegółowe pytania lekarza są krępujące, ale zawsze mam w głowie to, że chodzi o moje zdrowie!!!
Przyznaję, że im więcej spotykam takich lekarzy, tym rośnie moja wiara, że ginekolog, to też człowiek i że przypadki nieprofesjonalnego podejścia do pacjentek w tym zawodzie to tylko mariginalne wydarzenia.
Wszystkim dziewczynom radzę niczego się nie bać, odrzucić wstyd i zaściankowe myślenie i zadbać o własne zdrowie!
Zastanówcie się wszystkie te które wsydzicie sie lub boicie wizyty u ginekologa: co jest ważniejsze wasze zdrowie, czy wstyd i zabobony?!!! No chyba, to jasne! Polska, to nie jest ciemnogród! Chociaż ciągle wiele osób tak myśli i tak się zachowuje!
Proszę bardzo np. ja sama wczoraj pojechałam na ginekologiczną izbę przyjęć. Czułam od rana narastający ból w dole brzucha, a tak konkretnie wydawało mi się, że boli mnie pochwa od środka. Dziwny i przeszywający ból się nasilał i mimo, że wzięłam nospę, to czułam, że z minuty na mintę jest gorzej. Zdecydwałam się więc pojechac na pogotowie. Przy zgłoszeniu podałam tylko ogólny powdód: ostry ból w dole brzucha. Zostałam przyjęta i niemal natychmiast obsłużona przez lekarza (mężczyznę!), który (chociaż wybrany zupełnie z przypadku, bo przecież nie wiedziałam kto będzie miał dyżur) okazał się wspaniałym profesjonalistą. Owszem wypytął mnie o wszystko szczegółowo, ale dzięki temu i kilku badaniom (min. USG) okazało się, że to tylko zapalenie pęcherza. A przysięgałabym, że problem jest ginekolgiczny! Po 24 godzinach od przyjęcia antybiotyku czuję się niemal zdrowa. Przyznaję, że czasami szczegółowe pytania lekarza są krępujące, ale zawsze mam w głowie to, że chodzi o moje zdrowie!!!
Przyznaję, że im więcej spotykam takich lekarzy, tym rośnie moja wiara, że ginekolog, to też człowiek i że przypadki nieprofesjonalnego podejścia do pacjentek w tym zawodzie to tylko mariginalne wydarzenia.
Wszystkim dziewczynom radzę niczego się nie bać, odrzucić wstyd i zaściankowe myślenie i zadbać o własne zdrowie!
-
nana - Posty: 634
- Dołączył(a): 21 maja 2007, o 19:59
- Lokalizacja: Lublin
przez zabaxd » 8 lut 2009, o 18:53
Ehh dziewczyny mam problem. Trochę głupio o tym pisać ale skoro wstydzę się t komuś powiedzieć w twarz to może lepiej napisać.
Otóż dziewicą już nie jestem od roku ponad, ale od tamtego czasu nie uprawiałam seksu Teraz poznałam super faceta naprawdę i czuje ze chciałabym cholera się z nim kochać tylko ze co? Nie wiem czy nie jestem na coś chora.
Moje pytanie brzmi czy jeśli mam 16 lat skończone to czy mogę iść do ginekologa sama czy z mamą? Co prawda moja mam wie ale nie chce jej martwic ze mogę być chora czy coś. Pytanie czy muszę iść do ginekologa dla nastolatek czy mogę do zwykłego? Bo nie mam naprawdę pojęcia. Ehhh pomóżcie błagam.
Aha już kiedyś próbowałam mamie zasugerować że chce iść do ginekologa ale ona na to ze nie ma czasu super po prostu;/
Otóż dziewicą już nie jestem od roku ponad, ale od tamtego czasu nie uprawiałam seksu Teraz poznałam super faceta naprawdę i czuje ze chciałabym cholera się z nim kochać tylko ze co? Nie wiem czy nie jestem na coś chora.
Moje pytanie brzmi czy jeśli mam 16 lat skończone to czy mogę iść do ginekologa sama czy z mamą? Co prawda moja mam wie ale nie chce jej martwic ze mogę być chora czy coś. Pytanie czy muszę iść do ginekologa dla nastolatek czy mogę do zwykłego? Bo nie mam naprawdę pojęcia. Ehhh pomóżcie błagam.
Aha już kiedyś próbowałam mamie zasugerować że chce iść do ginekologa ale ona na to ze nie ma czasu super po prostu;/
- zabaxd
- Posty: 1
- Dołączył(a): 8 lut 2009, o 18:40
Posty: 18
• Strona 1 z 2 • 1, 2
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 11 gości