Depresja w wieku 18 lat!

[smerfetka0]

wiesz troche mnie dziwisz

[Pati666]

Oj, dlaczego?

[smerfetka0]

To aż smutne,że my, ludzie myślimy tylko o sobie...

(...) To chyba świadczy o tym,że nie jesteśmy tacy źli. Ludzie fajni są

w pol godziny strasznie Ci sie zmienilo myslenie. po za tym cala druga wypowiedz odbebralam jako jakies tlumaczenie mi ze ludzie sa fajni, jak bym ja usilnie twierdzila ze nie sa. wybacz bo owszem jestem troche przewrazliwiona na tym punkcie i najprawdopodobniej nie mialas takiego zamiaru.

[Pati666]

Ogólnie uważam,żę ludzie są egoistami ale jeżeli chodzi o ludzi wokół mnie to wiem,że na nich zawsze mogę liczyć, zawsze mi pomogą. Dlatego ludzie nie są ĄŻ tacy źli...

[smerfetka0]

to fajnie ze znalazlas takie osoby w okol siebie,

[Winogronko7]

Hej Patka! Fajnie, że napisałaś. Fajnie, że postanowiłaś się leczyć. To duży krok w przód i dojrzała decyzja, z którą czasem i dorośli mają problem.

Przepraszam,za te ''panie'':) Mi wydaje się,że nie tylko leki pomagają ale również rozmowa z kimś, kto ma podejście...Może psycholog pokaże mi, co mam robić by być z siebie dumna, by mieć odwagę, by zaakceptować siebie i mieć wysoką samoocenę bo z tym u mnie jest kiepsko...

Ee tam. Ja za ,,Panią Winogronko" bym się nie pogniewała

pzdr!

[mariusz25]

no fajnie

[Pati666]

Hej Patka! Fajnie, że napisałaś. Fajnie, że postanowiłaś się leczyć. To duży krok w przód i dojrzała decyzja, z którą czasem i dorośli mają problem.

Przepraszam,za te ''panie'':) Mi wydaje się,że nie tylko leki pomagają ale również rozmowa z kimś, kto ma podejście...Może psycholog pokaże mi, co mam robić by być z siebie dumna, by mieć odwagę, by zaakceptować siebie i mieć wysoką samoocenę bo z tym u mnie jest kiepsko...

Ee tam. Ja za ,,Panią Winogronko" bym się nie pogniewała

pzdr!

Jeżeli chodzi o leczenie to bardzo się cieszę,że zebrałam się i jednak spróbowałam coś zrobić ,żyć normalnie. To,że moja mama nie mieszka ze mną nie oznacza, że się mną nie interesuje bo już o takich opiniach słyszałam...To ona właśnie mi pomogła, zrozumiała, próbowała sobie wyobraźić jak się czuję człowiek, który jest chory na depresje, nie śmiała się , tylko słuchała, choć w sumie ja mało mowiłam...Cieszę,się,że jestem w stanie rozmawiać o tym co się ze mną działo. To duży krok do przodu pozdrawiam