moje dziecko umarło...

[Sahara9]

Dawno mnie tu nie było, dawno nie pisałam; wydawało mi się, że ułożyłam sobie jakoś życie. Poznalam mężczyznę, zaszłam w ciążę, byłam szczęśliwa. Teraz moje dziecko nie żyje, umarło 21 grudnia w wyniku poronienia. Czuję się jakby wszystko rozpadło się na kawałki, nie potrafię nawet cierpieć, niczego już nie potrafię.

[PodniebnaSpacerowiczka]

Saharko, .

[Później napiszę więcej, bo teraz muszę pomagać w kuchni].

[sikorkaa]

smierc dzieciatka, na ktore sie czeka boli pewnie makabrycznie nocno ja sobie tego nawet nie potrafie wyobrazic, choc w pewnym stopniu Cie rozumiem
serdecznie Ci wspolczuje saharo jestesmy z Toba

[oliwia]

nie wiem co napisać, ale jesteśmy z Toba...
wszystko jest takie świeże, mogę sobie jedynie wyobrazić co czujesz...
przytulam mocno.

[nemo]

. . .
jesteśmy w bólu z Toba

przytulam Cie Kochana bardzo delikatnie

[Justa]

Jestem z Tobą myślami, chociaż bólu pewnie nie złagodzę...
Przytulam ciepło - pisz tutaj jeśli tego potrzebujesz. Będziemy przy Tobie.

[Bianka]

Saharko ogromnie współczuję:( wiem jak Ci ciężko:(
zapraszam na stronkę www.poronienie.pl i na forum bardzo mi pomogło po stracie, trzymaj się kochanie

[prince]

Nie wiem co czujesz...
ale musi to byc straszne...

[PodniebnaSpacerowiczka]

Miałam odpisać "później", a odpisuję dopiero dzisiaj... bo rozmyślałam, cóż Ci napisać, lecz niczego inteligentnego nie wymyśliłam.
Więc może zwyczajnie utulę Cię w ciszy żałoby.


Iks lat temu moim mottem było chińskie powiedzenie, że "po deszczu zawsze przychodzi słońce". Ufam, że Twój przykład także je potwierdzi.
A tymczasem Saharko wypłacz z siebie, co masz wypłakać...

[melody]

Saharko, mnie także poruszyło to, czym się tu podzieliłaś.
Strata, jaka by nie była, zawsze boli bardzo i jestem przekonana, że warto dać sobie czas na przeżycie własnej żałoby do końca.

Kiedy myślę o Tobie, to przychodzi mi na myśl tylko jedno życzenie - życzę Ci, aby w Nowym Roku spełniła się Twoja własna opowieść wigilijna

mel.

[ewka]

[matylda]

Rozumiem, co czujesz.
Ściskam mocno.

[Aksamitny]

Odejście kogokolwiek, kogo kochaliśmy a szczególnie dziecka to czas bólu.
Nie jest nikt z nas przygotowany na to doświadczenie.
Niestety niedoskonałość życia polega na jego końcu.
Nie piszę tu, że czuję i rozumiem, ponieważ nie da się tego zrozumieć i odczuć.
Jedynie pozostaje nam świadomość czasu, jaki był piękny i pielęgnowanie w pamięci tych chwil jest naszym najcenniejszym skarbem.
Musimy starać się być silni i dalej żyć dla tego, kto odszedł.
Następne szkraby, które z czasem obłapiać będą cię za szyję przywrócą radość w twym sercu.

[Bene]

Odeszlo zanim przyszlo.I tak Ci strasznie go brak.Juz odczuwaliscie wzajemnie obecnosc,rozmawialiscie ze soba.Najpiekniejszy Wasz czas.Ale musialo odejsc.Musialo.I nie bylo sily by temu zapobiec.Nie bylo.
Zegnaj Maly Ksiaze.

[Sahara9]

Minęlo już trochę czasu. Czas mnie otępia. Biorę leki, ale mam wrażenie,że działają coraz słabiej, uodpornilam się chyba. Były momenty,że czułam się dobrze, teraz znowu upiór powraca. Mojego dziecka nie ma. Kim by było, jakie by było? Na całe szczęście mam jeszcze psa. Mam też męża, ale on ma dziecko z pierwszego związku. Miał też żonę. Myślami jest przy tamtym dziecku,nie przy naszym wspólnym. To też boli. Może popełniłam bład,że za niego wyszłam?Zaczynają dręczyć mnie takie pytania bez odpowiedzi. Wszystko jest dla mnie bez sensu.