leki a uzależnienie

[AniaK]

Mam do was pytanie: po czym mozna poznać, że leki, które sie bierze pomagają faktycznie, a ile prawdy w tym jest (i jak to poznać), że bardziej jest to uzależnienie psychiczne? Bardziej jestem skłonna uznac swoje leczenie jako raczej tę druga postać...Co o tym sądzicie? i jak sie do tego zabrac?

[christmas_tree]

Aniu,
trudno być własnym diagnostą, myślę, że każdy, kto ma kłopoty psychiczne i skłonność do refleksji dochodzi czasem do tego wniosku.
Ale... jeżeli działa, to nie warto dzielić włosa na 4.
Jak mawia chińskie przysłowie: nieważne czy kot jest czarny czy biały, ważne, by łapał myszy.

[Marika18]

Róznie to bywa. Znam takich ludzi, u których wiara czyni cuda. Chodzi mi o to, że np. znam Panią która uważa się wiecznie za chorą i chce brać tabletki jakieś tam bo mówi, że jej pomagają. No i kiedyś mówi, że ją boli głowa to dałam jej jakąś witaminę i co pomogło i siedzi chwali jakie to te jej tabletki są dobre. Jeśli wierzymy, że coś nam pomaga to to bierzmy, a inne rzeczy odrzucamy. Ja palę fajki, bo uważam że mi pomagają się uspokoić. Naukowcy mówią, że jest inaczej. Psychiczne nastawienie jest najważniejsze. Myślę, że psychiczne uzależnienie jest bardziej prawdopodobne.

[e_wa]

zależy o jakiej chorobie mówisz, i o jakie leki chodzi

[bunia]

Uzaleznienie polega na tym,ze jestes przekonana iz bez leku nie bedziesz czula sie lepiej.....zalezy jednak od schorzenia i sytuacji.....nie radze samej eksperymentowac.

[aubergine]

Nie napisałaś z jakiego powodu bierzesz leki, więc trudno się do Twojej wypowiedzi ustosunkować. Czasem niektórzy używają 'obawy przed uzależnieniem' jako wymówki do nie brania leków, zwłaszcza jeśli mają brać te leki przez długi czas. Nie wiem, jak jest w Twoim przypadku, ale jeśli lekarz przepisał Ci leki, to może warto z nią/nim o nich porozmawiać. Odstawianie samemu leków może się niefajnie skończyć. Pozdrawiam serdecznie

[AniaK]

Dziękuję bardzo za odpowiedzi. Rzecz jasna, że chodzi mi o leki depresyjne, które jeszcze mam brać (psychiatryczka radziła mi je odstawiać raczej na wiosnę, niż teraz), tylko pamiętam (to może jestem już prawie całkiem zdrowa?), że biorąc te leki towarzyszył mi tak wewnętrzny opór, jakbym nie chciała uwierzyć, że to ja powinnam je brać, a nie otoczenie, w którym przebywam...(ps. co ciekawe, u lekarza mówiłam też, że połowę ludzi wysłałabym do lekarza...hhihihi). Co wy na to?