Nienawidzę siebie

[kosmata]

za to że żyję, za to że nie mam pracy, za to że mimo że jestem niewiele po trzydziestce a rodzice nadal chcą rządzić moim życiem (jestem zależna finansowo), jak mam swoje zdanie to od razu spotykam się z krytyką, nieprzyjemnymi słowami, skarżyli się na mojego brata, powiedziałam swoje zdanie odnośnie R., a oni dziś na mnie naskoczyli że wychowali wariatów, (on nie odpowiada za swoje długi tylko komornicy przychodzą do domu rodziców, a on ucieka po stancjach, jeśli chodzi o mnie to odpowiadam i nie uciekam).

[Ai]

I mogę być siebie dumna , za to, ze mam odwagę nie uciekać przed odpowiedzialnoći. Za to, ze mimo, ze nie było mi łatwo-przetrwałam do tego momentu w swoim życiu. Cenię siebie za to, za to, ze mam własne zdanie mimo, ze przez tyle lat starano się mnie pozbawić prawa do wyrażania go i za to, ze mimo nieumiejętności moich rodziców, potrafię odróżnić co w życiu jest ważne....

To, ze nie masz w tej chwili pracy oznacza, ze możesz ją mieć...bo myslę, że to pierwszy krok jaki pozwoli Ci się usamodzielnić. Myśle, ze tego bardzo potrzebujesz...

[magosza]

kosmata hej:) wiesz można powiedzieć w sumie,że jestem w bardzo podobnj sytuacji do twojej w tej chwili i jesli znajdziesz chwilkę i czas to chętnie pogadam z tobą o tym ,może coś wspólnie wymyślimy?:D
pozdrawiam...

[prince]

Kosmata,ja też czasem siebie nienawidzę,dlatego wiem jak bolesne to uczucie.Akurat na tą chwilę,może nie ma we mnie nienawiści,ale nie widzę też powodów dla których miałbym siebie kochać...Czy to lepsze od nienawiści?Może troszkę,ale dalekie od prawidłowego postrzegania własnej osoby.

Pozdrawiam serdecznie.Trzymaj się swojej ODWAGI,bo to napewno coś z czego MOŻESZ BYĆ DUMNA!

p.

[PodniebnaSpacerowiczka]

Kosmata,
co tam u Ciebie ?