a ja czuję się...dziwnie.
Mahika gratulacje
I życzę powodzenia
Cieszę się że Ci się udało
Jak się czujesz?
przez Ai » 20 lip 2009, o 19:03
Jak się czujesz?
sfrustrowana, zawiedziona sobą
Goszka...masz rację-ale inni mogą to robić-przeciez nie jestem tępa(
). Nie mogę teraz zrezygnować-zbyt wiele mogłabym stracić-zagrałam va bank...(nie chce robić offa)Ostatnio edytowano 20 lip 2009, o 19:13 przez Ai, łącznie edytowano 1 raz
- Ai
- Posty: 53
- Dołączył(a): 10 lip 2009, o 22:17
przez Justa » 20 lip 2009, o 22:01
A mi jest smutno... Wlasnie wrocilam z lecznicy, gdzie pozegnalismy nasza 14-letnia koteczke. Pocieszam sie tym, ze juz nie cierpi. Hasa teraz po niebieskich laczkach w krainie szczesliwosci...
Smutno mi, ze odeszla, chociaz takie sa prawa zycia.
Smutno mi, ze odeszla, chociaz takie sa prawa zycia.
- Justa
- Posty: 1884
- Dołączył(a): 6 maja 2007, o 18:06
przez mahika » 20 lip 2009, o 22:10
tak to juz jest z naszymi milusińskimi, ciężko po rozstaniu z nimi 
spotkamy sie za tęczowym mostkiem
Mój Harutek zrobił mi dziś pskiusa. wrócił ze spaceru i miał rozwaloną łapkę. nawet nie kulał, nie zapiszczał, to nie wiedziałam, dopóki nie znalazłam kałuży krwi. też bylam w lecznicy.
on jest niesamowity, nawet nie kuleje!!!
-
mahika - Posty: 13346
- Dołączył(a): 7 maja 2007, o 16:07
przez flinka » 21 lip 2009, o 00:54
Ai widzę, że bardzo mocno się nakręcasz na przymus poradzenia sobie, na bycie doskonałą. I tak się zastanawiam czy to bardziej presja pracy czy jednak w jeszcze większej mierze tworzysz ją sama (?) Kochana skoro żyjesz w tak silnym stresie i Twój organizm reaguje chodźby wymiotami to faktycznie jeśli będzie tak dalej to w którymś momencie się to odbije. Nie, absolutnie nie chcę Cię straszyć. I to wcale nie musi być depresja, ale nawet zwykła grypa. Jeśli my nie dbamy o nasz organizm to on w końcu sam wysiada, zapewniając sobie w ten sposób czas na regenerację. Zastanów się co możesz zrobić dla siebie (bo mam wrażenie, że w tym momencie nic takiego nie robisz)... Zapewnij sobie jakąś formę odpoczynku i relaksu. Co takiego pozwala Ci się wyciszyć? Co lubisz robić? Co sprawia Ci radość?
Pisałaś o lekach... A chodziłaś kiedyś na psychoterapię? Leki dla mnie są tym co niweluje same objawy choroby, co pozwala (w miarę) normalnie funkcjonować, natomiast terapia sięga do przyczyn i umożliwia przepracowanie ich.
Wiem jakie to "muszę" i "powinnam" jest męczące, powoduje, że wszystko staje się obowiązkiem, odbieramy sobie tym samym prawdziwą możliwość decydowania o sobie i przestajemy czerpać radość z tego co robimy. Ja się tego już wyzbyłam. Kiedyś terapeyta powiedział mi, że jeśli o jakiejś sprawie nie mogę powiedzieć - "chcę", a jednak się jej podejmuję to jakby zabrzmiało, gdybym powiedziała: "decyduję się na to". I powiem Ci, że to nie jest zwykły zabieg semantyczny, ale bardzo zmienia myślenie.
A o temacie zawsze możesz jeszcze pomyśleć, to jest bezpieczne miejsce, żeby spróbować pobyć w centrum uwagi.
Sikoreczko gratuluję stad, ale muszą być malutkie, śmieszne i sympatyczne. Może pokusisz się o jakieś zdjęcie?
Justa
A mi zrobiło się dzisiaj pusto. Kiedyś chciałam budować związek, potem przyjaźń, a potem chociaż utrzymać kontakt... A dzisiaj dotarło do mnie już dosadnie, że dla tego mężczyzny nic nie znaczę. Wcześniej niby wiedziałam... Dzisiaj myślę, że jeśli chcę zachować trochę szacunku dla siebie to powinnam zerwać kontakt, no ale właśnie będzie mi to "powinnam" ciężko zamienić na "decyduję się". Nic się nie stało... Po prostu po miesiącu niewidzenia, jakoś nie miał potrzeby się ze mną spotkać, choć miał taką możliwość. Myślałam, że już nic mnie nie zdziwi i nie sprawi przykrości.
Pisałaś o lekach... A chodziłaś kiedyś na psychoterapię? Leki dla mnie są tym co niweluje same objawy choroby, co pozwala (w miarę) normalnie funkcjonować, natomiast terapia sięga do przyczyn i umożliwia przepracowanie ich.
Wiem jakie to "muszę" i "powinnam" jest męczące, powoduje, że wszystko staje się obowiązkiem, odbieramy sobie tym samym prawdziwą możliwość decydowania o sobie i przestajemy czerpać radość z tego co robimy. Ja się tego już wyzbyłam. Kiedyś terapeyta powiedział mi, że jeśli o jakiejś sprawie nie mogę powiedzieć - "chcę", a jednak się jej podejmuję to jakby zabrzmiało, gdybym powiedziała: "decyduję się na to". I powiem Ci, że to nie jest zwykły zabieg semantyczny, ale bardzo zmienia myślenie.
A o temacie zawsze możesz jeszcze pomyśleć, to jest bezpieczne miejsce, żeby spróbować pobyć w centrum uwagi.
Sikoreczko gratuluję stad, ale muszą być malutkie, śmieszne i sympatyczne. Może pokusisz się o jakieś zdjęcie?
Justa
A mi zrobiło się dzisiaj pusto. Kiedyś chciałam budować związek, potem przyjaźń, a potem chociaż utrzymać kontakt... A dzisiaj dotarło do mnie już dosadnie, że dla tego mężczyzny nic nie znaczę. Wcześniej niby wiedziałam... Dzisiaj myślę, że jeśli chcę zachować trochę szacunku dla siebie to powinnam zerwać kontakt, no ale właśnie będzie mi to "powinnam" ciężko zamienić na "decyduję się". Nic się nie stało... Po prostu po miesiącu niewidzenia, jakoś nie miał potrzeby się ze mną spotkać, choć miał taką możliwość. Myślałam, że już nic mnie nie zdziwi i nie sprawi przykrości.
-
flinka - Posty: 907
- Dołączył(a): 4 maja 2007, o 17:57
- Lokalizacja: z krainy marzeń
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 100 gości