Początek nowej drogi...

[wera]

Dziś byłam u lekarza - psychiatry, który miał stwierdzić czy aby napewno potrzebuje teaprii przeznaczonej dla DDA. Obecnie nie ma grupy terapeutycznej ale już w krótce będzie. Dostałam leki antydepresyje i mam złosić się na kolejną wizytę.
Mam nadzieje, że terapia dla Dorosłych Dzieci Alkoholików szybko ruszy.
Trochę się boje, ale wiem, że jest mi to potrzebne.

[matylda]

Mam nadzieje, że terapia dla Dorosłych Dzieci Alkoholików szybko ruszy.
Trochę się boje, ale wiem, że jest mi to potrzebne.

Gratuluję decyzji i trzymam kciuki.

[impresja]

Będzie juz tylko lepiej ,bo jak cos sie zaczyna działać to jest sie w drodze. Ale pamietaj ,ze na drodze są kamienie i czasem sie potkniesz ,ale nie zawracaj ,tylko idx dalej )))
Serdeczności )))

[wera]

Dziękuje Wam za słowa wsparcia i otuchy. Wiem, że może być ciężko, ale chcę przez to przejść, ponieważ wiem, że potem będzie lepiej.
Jeszcze nie wykupiłam tabletek, które lekarz mi przepisał, bo prawdę mówiąc trochę się boje je brać.

[bratek8]

Widzisz ja też od niedawna zdecydowałam się na wizytę u psychologa. Czekam cierpliwie na grupę dda. Jest ciężko, ale myślę sobie że warto przez to wszystko przejść, bo człowiek zmienia się wtedy, kiedy pozostawanie niezmienionym staje się zbyt bolesne! trzymam kciuki i powodzenia

[wera]

Bartek, wiem o tym. Ja musiałam zmienić coś w swoim życiu, bo przeszłość przemieszana z teraźniejszością boli za bardzo by dało się to jakoś wytrzymać.
Nie potrafię się pogodzić z pewnymi faktami, które zaistniajły w moim życiu. Nie potrafię uporać się z bardzo bolesną przeszlością.
Nie potrafię zrozumieć dlaczego rodzice wciąż piją i nie chcą podjąć leczenia.
Nie umiem zrozumieć wielu rzeczy.
Wciąż czuje tylko ogromy bół, z którym nie potrafię sobie poradzić.
Mam nadzieję, że dzięki terapii i leką antydepresyjnym poczuje się lepiej. Myślę, że po tych lekacha będę bardziej obojętna na to, co się w okół mnie dzieje i dzięki temu nie będę czuła tego przeszywającego bólu.

[dzaga]

Życzę pogody ducha

[wera]

Dziękuje

[flinka]

Werciu gratuluję pierwszego kroku.

Zaczęłaś już brać leki?

[wera]

Tak, Flinko, dziś zaczełam brać leki. Powiedziałam również matce o wizycie u psychiatry oraz przepisanych lekach - jest bardzo nie zadowolona. Mnie jednak nie obchodzi to czy jej się to podoba czy nie.
Rozmawiam również z Radka koleżanką na gg. Nasze rozmowy są czyzmś na zasadzie e-psychoterapii. Nie bawem też wyjeżdzam do pracy nad morze, a Radek jedzie ze mną. Mam więc powody do radości.

[flinka]

I jak tam Kochanie mijają Ci pierwsze dni zażywania leków, dobrze się czujesz?

Do Twojej matki pewnie gdzieś tam dociera, że źle się czujesz (leki to namacalny dowód), a ona się do tego przyczyniała. Broni się złością, ale to już jej problem.

Radek, morze i praca - wspaniała wizja! Życzę Ci gorąco, by udało Wam się ją w pełni zrealizować!

[wera]

Witaj Flinko, prawdę mówiąc po lekach czuje się różnie. Rano jestem zawsze bardzo rozdrażniona i mam problem ze wstaniem z łóżka. Zazwyczaj w ciągu dnia poprawia mi się nastrój i jest w miarę. Przez dwa ostanie wieczory znów miałam doła. Myślę, że jeszcze jest za wcześnie by leki zaczęły tak naprawdę działać i dawać efekt taki jaki po nich ma na prawdę być. Biorę je dopiero piąty dzień. We wtorek mam wizytę u swojego psychiatry.

Wiesz, tym co myśli moja matka i tym co do niej dociera a co nie to ja się wcale nie przejmuje. Ważne abym ja w końcu się pozbierała do kupy. Ona gdy miałam 13 lat i dowiedziała się, że przez 4 lata byłam molestowana nie zadała o to bym miała odpowiednią opiekę psychologa, musiałam z tym wszystkim poradzić sobie sama. Kolejne 4 lata zajęło mi pozbierani i potem znów mnie ktoś skrzywdził. Ona nie ma prawa mieć do mnie pretensji o to, że walczę o siebie.

Jeżeli chodzi o pracę to chcemy wyjechać do Rewala, zarobić pieniądze a potem postarać się o wyjazd do Anglii. Tym razem jednak będziemy sobie wszystko sami załatwiać tak aby wszystko wypaliło. Jeżeli wyjedziemy tym razem ja się tak szybko nie poddam.

[malinowadama]

życzę Ci powodzenia Wero. \i wytrwałości. nie daj się:*

[wera]

Dziękuję. Staram się nie poddawać.

[flinka]

Tak Werko, masz rację, na działanie leków trzeba poczekać, do osiągnięcia pełnych efektów zwykle 2-4 tygodnie. No i na początku organizm musi się przystosować, stąd to gorsze samopoczucie. Jak minęła Ci wizyta u lekarza? Jak się dzisiaj czujesz?

Ona nie ma prawa mieć do mnie pretensji o to, że walczę o siebie.

Pewnie, że tak! Dobrze, że tak myślisz. Ona wtedy o to nie zadbała, ale na szczęście już jesteś dorosła i teraz możesz zrobić to sama.

Kiedy planujecie wyjechać?