Któryś tam raz z rzędu robiłem sobie przerwę od tego forum myśląc sobie, że jest już ok i da rade żyć bez wywnętrzania się tutaj (nie to że uważam to miejsce za coś złego wręcz przeciwnie jest tutaj na tony wartościowych ludzi mających problemy bo każdy je ma a w kupie raźniej, cieplej tylko nie ładnie pachnie :]). A dzisiaj ocknąłem się ze świadomością, że po od paru lat już nie mam z kim porozmawiać od serca inaczej ujmując otworzyć się i pokazać swoje prawdziwe ja. Podzielić się problemem i obawą z kimś i odwdzięczyć tym samym. Do tego baba z którą na miłość boską byłem w związku ze 3 lata temu chyba już będzie (che 3 razem 3 bez
) potrafi nie świadomie zrobić mi bardzo bolesne kuku. Jestem do 3 lat sam miałem jedną kobitę widzę po sobie, że autentycznie boje się kobiet pod kątem głębszej znajomości (Bogu dzięki nie jestem typem metro-pięknym ani macho zajeb***m to też nie mam problemu z kobiecą uwagą :]) - tutaj się oszukuje troszeczkę bo sprzęt do pompowania mam ćwiczyć ćwiczę o tyle o ile czyli niby staram się poprawiać wygląd fizyczny. Poszedłem w prace żeby nie siedzieć bezczynnie na garnuszku i udawać że studiuje ale to też kolejny powód frustracji. Bo pracuje w miejscu którym gardzę na maxa ale żadna praca nie hańbi a piniądz to jednak piniądz. A złotówa ważna jest zwłaszcza w kryzysie. Co robię z wypłatą ano kupuje dużo kupuje drogo kupuje ale po kiego kurna grzyba to nie wiem. A zarabiam mało i za g*** robotę. Nawet pasja w postaci majsterkowania przy starym samochodzie który notabene kupiłem przez przypadek i żeby zając się czymś po rozstaniu z lubą byłą ex nie sprawia już radochy. Tylko powoduje stres że to kosztuje tamto też a to jeszcze nie zrobione. Ale za to pomaga zasnąć wizja odpicowanego auta którym może się stać za pomocą moich własnych kończyn.
A teraz jak ktoś to naprawdę przeczytał to mam pytanie. Czy mi się berecik gniecie czy mi się wydaje? I ludzie czy ja zaczynam być żałosnym sfrustrowanym prawie 23latkiem, który ma kompleks wieku młodego walczącym z nadwagą i obawiającym się, że nie wygram przed 60stką kiedy będzie mi już wisiało "wszystko:]". Słowem Czy ja aby nie jestem .................................................... ŻAŁOSNY ??
[/b]
. Teraz trochę mi nogi podcięło bo jednak było sporo rozmów w stylu coś tam do ciebie czuje ale nie wiem czy to miłość. Pragnę cie ale seks dopiero po ślubie :] a że ślubu nie będzie to.. 
. Wiadomo titu pitu tak byłem nastawiony ale też mając doświadczenie wiedziałem że jak się spotkamy to jak zawsze wyląduje w moich ramionach. I wzrokiem mi serce roztopi a co dopiero... No i wyszło jak wyszło. Ale nie powiem ciesze się bo już nie będzie sytuacji w której tkwiłem przez 3 lata jeżeli jej wyjdzie to się z tego jakoś wyciągnę. skasuje pikantniejsze foty żeby nie kusiło a chyba wszystko co kusi skasuje a zostawię w pamięci miły obrazek nas razem bez tego co było po rozstaniu.
ja jakoś nie umiem wierzyc w pezyjaźń po zwiazku.....owszem moze jakiś tam kontakt jak kto lubi...ale na pewno nie wtedy kiedy jedna ze stron nadal kocha....to takie katowanie siebie na życzenie ;( wiem, ze trudno się odchodzi...ale jeszcze trudniej żyje sie chyba obok kogoś do kogo się nadal coś czuje..... 
faktycznie bys chciala?? to chyba dosc nisko ich oceniasz, no bo skoro nie mieliby innego punktu zaczepienia tylko Twoja (zapewne urocza) osobe, to oznaczaloby tylko jedno - jacys ciency oni byli 