Chyba powinnaś pogodzić się z myślą, że Twoja matka szantażuje Cię emocjonalnie. I wygląda na to, że religia jest tylko usprawiedliwieniem jej niezbyt biblijnego postępowania. Zresztą nie chcę wypowiadać się na temat kościoła i "pobożnych" katolików, bo wiem, że urażę uczucia wielu osób...
Jesteś już dorosła, tak jak Twoja matka. Wasze drogi rozeszły się jakiś czas temu i każdy powinien zająć się swoim życiem. Nie możesz pokornie przyjmować od niej ciosów! To ona powinna być Ci wdzięczna, że na starość zechciałaś się nią zając... Nie przyjmuj każdego jej gorzkiego słowa do siebie, bo dokładnie na tym jej zależy. A jeżeli nie umiesz...? Cóż, to nie prawda, że dla każdego rodzice powinni być wzorcem. Gdyby tak było skończyłbym jako rozwodnik, alkoholik...
rodzice, religia a szczęscie
Posty: 18
• Strona 1 z 2 • 1, 2
przez ten_z_przeciwka » 23 lis 2008, o 22:19
-
ten_z_przeciwka - Posty: 58
- Dołączył(a): 26 sie 2008, o 09:14
- Lokalizacja: Łódź
przez eta » 25 lis 2008, o 22:27
Witaj Peonia!
To co napisałaś bardzo mnie poruszyło, może dlatego,że też jestem wierząca,też rygorystycznie wychowywana, z tym że stworzyłam sobie swój własny obraz Boga, On sam tez taki mi się ukazał - tylko dobry, i nie taki jak ludzie. Ty masz też swój własny obraz, trzymaj się go i nie słuchaj matki.W ogóle nie wchodź w nią z dyskusje i dobrze byłoby byś ograniczyła kontakty (czy mieszkasz z nią, bo dokładnie nie zrozumiałam?). Wiem,że jeśli to zrobisz wystąpi syndrom wyrzutu sumienia,że należy się jej szacunek.Tylko odpowiedz sobie na pytanie,czy szacunek należy się tylko starszym, czy wszystkim ludziom?Nikt nie ma prawa Cię pouczać,a już szczególnie kiedy wyszłaś taka poturbowana z domu.
Przykro mi z powodu śmierci męża:(
Jeśli chodzi o krzepiącą lekturę to polecam Paula Evdokimowa "Szalona Miłość Boga".Coprawda to coś z teologii prawosławnej,ale książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie.Wielka mała książka. .Prawosławna interpretacja bardzo kojąca:) i często logiczna.
Pozdrawiam
To co napisałaś bardzo mnie poruszyło, może dlatego,że też jestem wierząca,też rygorystycznie wychowywana, z tym że stworzyłam sobie swój własny obraz Boga, On sam tez taki mi się ukazał - tylko dobry, i nie taki jak ludzie. Ty masz też swój własny obraz, trzymaj się go i nie słuchaj matki.W ogóle nie wchodź w nią z dyskusje i dobrze byłoby byś ograniczyła kontakty (czy mieszkasz z nią, bo dokładnie nie zrozumiałam?). Wiem,że jeśli to zrobisz wystąpi syndrom wyrzutu sumienia,że należy się jej szacunek.Tylko odpowiedz sobie na pytanie,czy szacunek należy się tylko starszym, czy wszystkim ludziom?Nikt nie ma prawa Cię pouczać,a już szczególnie kiedy wyszłaś taka poturbowana z domu.
Przykro mi z powodu śmierci męża:(
Jeśli chodzi o krzepiącą lekturę to polecam Paula Evdokimowa "Szalona Miłość Boga".Coprawda to coś z teologii prawosławnej,ale książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie.Wielka mała książka. .Prawosławna interpretacja bardzo kojąca:) i często logiczna.
Pozdrawiam
- eta
- Posty: 262
- Dołączył(a): 10 paź 2007, o 08:00
przez ewa_pa » 26 lis 2008, o 19:07
Wiem doswiadczylam jak mozna sie bac czyjejs smierci wtedy kiedy od dziecka cie ktos nia straszy ja juz przezyłam smierc tejze osoby..wiesz?to nie było takie straszne jak sie spodziewałam na poczatku szok w koncu jednak jakas ulga zmarła w bardzo podeszłym wieku cierpiala bardzo ...ja tez ta smierc byla wyzwoleniem i dla niej i dla mnie
-
ewa_pa - Posty: 812
- Dołączył(a): 30 sie 2007, o 21:15
- Lokalizacja: bielsko
przez eta » 26 lis 2008, o 20:06
Witaj !
Mam jedną radę - nie mów Twojej siostrze, że ma Ci nie mącić,bo trafisz do psychiatryka. Skoro nigdy nie była Ci przychylna to stan Twojego zdrowia psychicznego czy choćby samopoczucia niewiele ją obchodzi. Gdyby była w porządku, a nie zwalała na Ciebie całą odpowiedzialność, to wspierłaby Cię i stała po Twojej stronie. Ale to już widocznie taka cecha starszych sióstr - myślą,że te młodsze są głupie i można je wykorzystać. Nie piszę tego by Cie obrazić, tylko dlatego,że moja siostra robiła różne kombinacje alpejskie,by stłumić swoje wyrzuty sumienia i na mnie zwalić opiekę nad rodzicami (którzy tak apropos są jeszcze młodymi ludzmi,zdrowymi, dobrze sobie radzącymi,a ona traktuje ich jak niedołężnych starców).Nie udało się jej,bo dostałam pracę w innym mieście i po prostu się wyprowadziłam. Nie obchodziło mojej siostry,że matka maltretuje mnie psychicznie,jeszcze jej w tym pomagała.I to jest dla mnie smutne,bo osoba,która powinna być pomocą i wsparciem wbija nóż w plecy.
Peonio staraj się nie okazywać im słabości, bo jakoś tak jest ten świat skonstruowany,że najbliżsi nie szanują uczuć i wykorzystują sytuację,by stłamsić.Życzę Ci sił,skoro nie możesz odejść od mamy,byś się w pewnym sensie pozytywnym znieczuliła na nią. I życzę łaskawego losu,by się uśmiechnął i wspomógł Twoje życie,zmienił je niespodziewanie
Mam jedną radę - nie mów Twojej siostrze, że ma Ci nie mącić,bo trafisz do psychiatryka. Skoro nigdy nie była Ci przychylna to stan Twojego zdrowia psychicznego czy choćby samopoczucia niewiele ją obchodzi. Gdyby była w porządku, a nie zwalała na Ciebie całą odpowiedzialność, to wspierłaby Cię i stała po Twojej stronie. Ale to już widocznie taka cecha starszych sióstr - myślą,że te młodsze są głupie i można je wykorzystać. Nie piszę tego by Cie obrazić, tylko dlatego,że moja siostra robiła różne kombinacje alpejskie,by stłumić swoje wyrzuty sumienia i na mnie zwalić opiekę nad rodzicami (którzy tak apropos są jeszcze młodymi ludzmi,zdrowymi, dobrze sobie radzącymi,a ona traktuje ich jak niedołężnych starców).Nie udało się jej,bo dostałam pracę w innym mieście i po prostu się wyprowadziłam. Nie obchodziło mojej siostry,że matka maltretuje mnie psychicznie,jeszcze jej w tym pomagała.I to jest dla mnie smutne,bo osoba,która powinna być pomocą i wsparciem wbija nóż w plecy.
Peonio staraj się nie okazywać im słabości, bo jakoś tak jest ten świat skonstruowany,że najbliżsi nie szanują uczuć i wykorzystują sytuację,by stłamsić.Życzę Ci sił,skoro nie możesz odejść od mamy,byś się w pewnym sensie pozytywnym znieczuliła na nią. I życzę łaskawego losu,by się uśmiechnął i wspomógł Twoje życie,zmienił je niespodziewanie
- eta
- Posty: 262
- Dołączył(a): 10 paź 2007, o 08:00
przez eta » 26 lis 2008, o 20:46
Moja dokładnie taka sama - manipulantka. Kiedyś prawie stałam się przez nią bezdomna. Strasznie to bolesne:(.
Terapeuta nakazał mi raz a dobrze się na nią obrazić, kiedy coś jeszcze ciekawego wywinie, i po prostu zerwać kontakt, nie odzywać się. Łatwo powiedzieć trudniej zrobić, szczególnie kiedy ja zawsze byłam po jej stronie:(.
Teraz jakoś lepiej. Nie szukam z nią kontaktów,bo każdy sms, mail czy telefon wyprowadza mnie z równowagi. Dobrze, że masz jeszcze jedną siostrę.
Trzymaj się Peonia i nie okazuj im słabości, bo to ich (przepraszam,że tak brutalnie) nigdy nie zasmuci ani się tym nie przejmą. Mogą Ci tylko dołożyć ewentualnie do pieca:*
Terapeuta nakazał mi raz a dobrze się na nią obrazić, kiedy coś jeszcze ciekawego wywinie, i po prostu zerwać kontakt, nie odzywać się. Łatwo powiedzieć trudniej zrobić, szczególnie kiedy ja zawsze byłam po jej stronie:(.
Teraz jakoś lepiej. Nie szukam z nią kontaktów,bo każdy sms, mail czy telefon wyprowadza mnie z równowagi. Dobrze, że masz jeszcze jedną siostrę.
Trzymaj się Peonia i nie okazuj im słabości, bo to ich (przepraszam,że tak brutalnie) nigdy nie zasmuci ani się tym nie przejmą. Mogą Ci tylko dołożyć ewentualnie do pieca:*
- eta
- Posty: 262
- Dołączył(a): 10 paź 2007, o 08:00
Posty: 18
• Strona 1 z 2 • 1, 2
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 214 gości