Czym jest miło¶ć?

[flinka]

Leopold Staff
"Kochać i tracić..."

Kochać i tracić, pragn±ć i żałować,
Padać bole¶nie i znowu się podnosić,
Krzyczeć tęsknocie "precz!" i błagać "prowadĽ!"
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...

Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
I¶ć w ton za perł± o cudu urodzie,
Ażeby po nas zostały jedynie
¦lady na piasku i kręgi na wodzie.


Przegl±dałam sobie dla przyjemno¶ci dzisiaj wiersze, moje ulubione dekadenckie
I pomy¶lałam, że umieszczę tu ten wiersz, dla wszystkich co kochaj± zbyt mocno, dla których miło¶ć staje się cierpieniem, ale jednocze¶nie nie mog± z niej zrezygnować... Miło¶ć piękna, ale wiod±ca na zatracenie...

My¶licie, że można kochać i jednocze¶nie mieć ¶wiadomo¶ć, że "bycie" z t± drug± osob± przyniosłoby więcej bólu od szczę¶cia?
Czy można kochać kogo¶ kto bardzo mocno się od nas różni?
Czy można kochać i równocze¶nie czuć żal?
Czy można kochać i jednocze¶nie uciekać?

[Ventia]

[color=green]
My¶licie, że można kochać i jednocze¶nie mieć ¶wiadomo¶ć, że "bycie" z t± drug± osob± przyniosłoby więcej bólu od szczę¶cia?
Czy można kochać kogo¶ kto bardzo mocno się od nas różni?
Czy można kochać i równocze¶nie czuć żal?
Czy można kochać i jednocze¶nie uciekać?

4 razy TAK Albo to co nazywam miło¶ci± i co czuję, ni± nie jest...

[Marta_79]

Niestety można tak kochać...

[melody]

Oczywi¶cie, że można...

"(...) Bo zakochani i szaleńcy maj±
Tak wr±cy mózg, tak twórcz± wyobraĽnię
Że zimny rozum nigdy nie obejmie
Tego, co ona pocznie..." [Szekspir, Sen nocy letniej]

[kasia-de]

Niestety .... Kocha się nie za co¶, ale pomimo wszystkiego ... niestety

[musashi22]

My¶licie, że można kochać i jednocze¶nie mieć ¶wiadomo¶ć, że "bycie" z t± drug± osob± przyniosłoby więcej bólu od szczę¶cia?

Tak można. Znam takie osoby, np znam dziewczynę która była z chłopakiem który j± ranił, ale sie na to godziła i by była z nim zapewne cały czas gdyby jej nie zostawił. Dopiero po jakim¶ czasie stwierdziła, że dobrze dla niej, że tak sie stało.

Czy można kochać kogo¶ kto bardzo mocno się od nas różni?

Jak to mówi± przeciwno¶ci się przyci±gaj±, tak więc mozna

[Asmodus]

4X tak, chociaz moze nie nie bedzie dla Was tak oczywiste, jak dla mnie. Moje kochanie jest inne mimo lat na licznych lat na wspólnym koncie nadal nie potrafię się nacieszyć i nadal nie potrafię przestać ranić. W jednej ręce trzymam swoje serce a w drugiej długi nóĽ, jednego dnia trzymam kwiaty, drugiego biegam z wiadrem zimnej wody...

[kilmax]

Wszyscy mówi±,że tak wła¶nie jest, że bycie z drugim człowiekiem jest pełne sprzeczno¶ci.
Ale może kto¶ mi odpowie jak to przeżyć?

Daleko mi do szaleństw Szekspira, nie jest mi bliska katastrofizm Staffa.
Jestem przeciętny i szukam harmonii, bo nadmiar kontrastów wykańcza.

Jak znaleĽć złoty ¶rodek, by nie odlecieć totalnie a jednak kochać?
Jak żyć?

[flinka]

Jako¶ ciężko zagl±da mi się do tego tematu... Chciałam Wam podziękować za odpowiedzi.
Ja sama jako¶ nie potrafię nic napisać, przynajmniej nie teraz...

[ewka]

Wszyscy mówi±,że tak wła¶nie jest, że bycie z drugim człowiekiem jest pełne sprzeczno¶ci.
Ale może kto¶ mi odpowie jak to przeżyć?

Normalnie. Drugi człowiek może być trudny... ale w nas też s± jakie¶ stopnie trudno¶ci. Z jednej strony chce się być wła¶nie z nim - z drugiej może chciałoby się inaczej i w innym miejscu... może byłoby piękniej, ¶mieszniej, weselej, bardziej bogato. Ale miło¶ć i bycie z kim¶... to wiele różnych sytuacji, na które zgodzili¶my się swoj± deklaracj± wspólnego bycia.

Daleko mi do szaleństw Szekspira, nie jest mi bliska katastrofizm Staffa. Jestem przeciętny i szukam harmonii, bo nadmiar kontrastów wykańcza

Co¶ Tob± szarpie, ale nie wiem, co to jest. I jakiego rodzaju s± te kontrasty... je¶li Ty wiesz - to dobrze, bo łatwiej możesz w nie trafić.

Jak znaleĽć złoty ¶rodek, by nie odlecieć totalnie a jednak kochać? Jak żyć?

Poczytaj Anthony de Mello - pisze, jak żyć. I Michela Quoista, bo cudownie pisze o miło¶ci. Polecam obydwu;)

[kilmax]

Sorry za obci±żenie tematu. Fakt, że ze mn± ostatnio nie najlepiej.

Dzięki, Ewka, za Twój wpis.
Najtrudniej mi przyj±ć chyba to, czego nie biorę pod uwagę. Mogę żyć tak jak chcę, ale ciężko mi przyj±ć co¶ czego nie przewidziałem.
(Jak siebie czytam to takie oczywiste...a modzę ten tekst trwoni±c czas pracy już sporo minut).
Otuż ta druga moja połowa jest nieprzewidywalna. Chyba na szczę¶cie, ale to trudne.

OK - Szkoda gadania, jestem pewien że damy sobie ze sob± radę! - koniec tematu.

[ewka]

Sk±d poczucie przeszkadzania i obci±żania tematu? Szkoda gadać? Tego nigdy nie szkoda;)

Nieprzewidywalno¶ć może być ciekawa, bo pełna niespodzianek - fakt, te niespodzianki mog± być trochę zbyt niespodziankowe;)

Powodzenia!