Kontakty z rodzicami

[odzyskana]

Witam wszystkich
Mam pytanie, jak układaj± się wasze relacje, kontakty z rodzicami, z którymi nie mieszkacie? Jak często ich odwiedzacie? Czy oni często was odwiedzaja?
Ja mam bardzo trudn± relację z matk± (ojciec nie żyje), nie chcę jej od jakiego¶ czasu widzieć i nie odwiedzam jej. W ci±gu ostatnich 3 lat widziały¶my się 3 razy. ¦rednio raz na rok. Ale mam z tego powodu wyrzuty sumienia, że jestem zł± córk±.
Ciekawa jestem waszych doswiadczeń w tym temacie

[Jagoda]

Moje relacje z mama sa wyjatkowo skomplikowane, choc kiedys byly rewelacyjne, byla typowa mama-kolezanka.
Wiele sie jednak zmienilo.
Bez wzgledu jednak jak czesto ja odwiedzam, to dla niej i tak jest zamalo.
I zawsze czuje sie winna...

moze to dziwne , ale lepszy mamy kontakt jesli nie widzimy sie czesto
a ja trzymam ja troche na dystans , chociaz zaluje , ze nie jest inaczej

[dzaga]

Jak mieszkałam 300 km od rodziców moje relacje z matk± były dobre. Teraz gdy mieszkam z ni± s± tragiczne. Odliczami dni kiedy się wyprowadzę z domu. Będę mieszkać w tym samym mie¶cie. Czas pokaże jak będ± wygl±dać kontakty.
Rób tak aby¶ Ty się czuła dobrze, a nie tak jak wypada.

[Radość]

Witam.
Ja nie mam kontaktu z moimi rodzicami od 3 lat wogóle i jest mi z tym dobrze.Nie mysl ze Jestes zla córk±, robisz tak jak czujesz, reszta sie nie liczy.Ja tez na poczatku miałam wyrzuty sumienia, teraz zyje mi sie z tym o wiele lepiej, pamietam o nich ale to wszystko.Jak kiedys odwiedzalam ich od czasu do czasu to potem "odchorowywałam "takie odwiedziny.
Trzeba postawic na swoim i zyć własnym życiem bo inaczej nic nie zrobisz bez nich.Pamietaj Jestes Ty i Ci których chcesz, reszta musi poczekać, albo zrozumiec.
Pozdrawiam

[android]

Hej,

Ja kontakt z mam± mam bardzo dobry (tak mi się wydaje), choć to pewnie zasługa tego, że jestem daleko od domu rodzinnego i bywam w nim raz na 2 miesi±ce. Dzwonię do mamy co kilka dni zapytać jak leci, została sama w piekiełku z ojcem, który jedzie już totalnie po bandzie ostro w dół, a ja nie chcę żeby nachodził mamę komornik więc staram się trzymać rekę na pulsie.
Ostatnio jak byłem w domu usłyszałem od ojca, że mnie zawsze kochał. Dziwnie to było usłyszeć, naprawdę poczułem się strasznie nieswojo. W tym momencie jest mi go żal, chyba przebłyskuje mu gdzie¶ w ¶wiadomo¶ci, że ostatnie 20 lat umknęło mu z życia, próbuje chwilami nawi±zać kontakt ze mn± bo moje rodzeństwo to już dla niego całkiem inna planeta. To musi być straszna ¶wiadomo¶ć, że tak można spieprzyć sobie życie. Generalnie uważam, że wyj¶cie z domu 10 lat temu było dla mnie zbawienne i to pozwoliło mi jako¶ odnaleĽć siebie w kontakcie z domem rodzinnym. A mamie jestem wdzięczny, że mi przy tym kibicowała.

Pozdrawiam

[odzyskana]

Trzeba postawic na swoim i zyć własnym życiem bo inaczej nic nie zrobisz bez nich.Pamietaj Jestes Ty i Ci których chcesz, reszta musi poczekać, albo zrozumiec.

Ogromnie mi się podoba w/w cyrtat z Rado¶ci. Wprowadzam go powoli w życie, tylko, jak zgubić po drodze poczucie winy?
Pozdrawiam

[Radość]

Przyjrzyj sie swojemu życiu, jakie jest, ilu masz przyjaciół, znajomych, kto Cie wspiera!Zadecyduj co jest dla Ciebie najwazniejsze i co chcesz osiagn±ć w życiu!Chcesz i¶ć do przodu czy zostawać w tyle.
Nausz się żyć sama ze sob±, poro¶ najblizsz± Ci osobę zeby powiedziała Ci prawdę o Tobie, potem zapytaj bliskich znajomych, wysłuchaj ich uwaznie, sama zrozumiesz gdzie sie pogubiła¶.
Daj sobie troche czasu na przemyslenia.Ale nie za długo, nie mozna uciekac przed samym sob±.
POzdrawiam