ja juz nie widze w tym wszystkim sensu. nie dalej jak tydzien temu powiedzial mi ze nie potrzebuje tego robic ze nie wie czemu to robil. ostatnio zdecydowalam ze obejrze z nim jeden z takich filmow i tak tez zrobilam. byl bardzo wdzieczny zaskoczony itd. i powiedzial ze po czyms takim juz na pewno nei bedzie sie zadowalal w samotnosci. nie czekajac dlugo bo tylko tydzien po raz kolejny okazuje sie ze mnie klamal, ze nic nie zrozumial ze mysli o sobie tylko.
najbardziej boli fakt ze mnie oklamuje ze nie potrafi mi powiedziec wprost ze tego potrzebuje i po prostu nie ukrywac tego. jestem pewna ze robi to za moimi plecami a pozniej mnie oklamuje prosto w twarz. dlaczego klamie? jak mam mu ufac? podkresle ze mial juz pare szans i nie uszanowal ani 1 z nich. ostatnio mi powiedzial ze zrozumial ze nie mozna tak postepowac ze jego chwilowe przyjemnosci nie sa warte utraty mnie i co? kolejne klamstwo. piekne gadanie ale to wlasnie tylko gadanie. uspienie mojej czujnosci. ja juz nie daje rady mam niskie poczucie wartosci przez to wszsytko nie ufam jemu nie czuje sie bezpieczna.
pomozcie prosze. jak wy to widzicie z boku?
): rano pytasz się męża: robiłeś TO?, wieczorem pytasz się męża: robiłeś TO?...itd.
niektóre rzeczy nie są warte naszych nerwów, zwłaszcza że jestes w ciązy