oczekiwania wobec partnera - po zdradzie

[Justa]

Oni nie wyrabiają?? To co my mamy powiedzieć??

Wy już powiedziałyście. WY TEŻ NIE WYRABIACIE. I wcale się nie dziwię. Też bym wymagała od partnera znoszenia rzygów, dopóki nie wyrzygam wszystkiego.

Znając siebie - uciekłabym od niego na jakiś czas, próbowałabym się odizolować i wyrzygać gdzieś choć część żalu w samotności. Wcześniej, albo później. Jednak on musiałby swoje poznosić i solidnie poczuć, w co NAS wpakował. I jak namieszał. I to tyle czasu, ile ja na to potrzebuję - a nie tylko dotąd aż on się zmęczy staraniem.

[kropka75]

No właśnie.

I o to chodzi, że oni się męczą po paru dniach, czasem parunastu, rzadko dociągają do paru tygodni i nagle uznają sprawę za zamkniętą. :/

A my sobie musimy z tym radzić same.... Co czytam jakieś forum to tak właśnie jest.

[ewka]

Znając siebie - uciekłabym od niego na jakiś czas, próbowałabym się odizolować i wyrzygać gdzieś choć część żalu w samotności.

Też o tym pomyślałam... a jeśli w samotności się nie da, to tutaj, czy na jakimś innym forum, czy gdzieś w lesie wywrzeszczeć.

Co czytam jakieś forum to tak właśnie jest.

Więc nie jest to przypadłość akurat Twojego męża, Kropko, czy Zielonej - oni widocznie tak mają.

[kropka75]

Więc nie jest to przypadłość akurat Twojego męża, Kropko, czy Zielonej - oni widocznie tak mają. [/color]

I dlatego większość związków po męskiej zdradzie rozpada się.

________________

Wykrzykiwanie się nic nie daje, robiłam to x razy. To wraca póki nie zostanie przerobione, nie może zostać przerobione, jeśli nie ma odzewu z drugiej strony. I koło się zamyka.

W głębi duszy czuję, że to się nie uda. Przyszło zwątpienie, nie mam siły walczyć za nas dwoje. Ja przegrałam ten związek 1 maja, wspólnie przegramy go za jakiś czas, tak czuję...

[Zielona]

W głębi duszy czuję, że to się nie uda. Przyszło zwątpienie, nie mam siły walczyć za nas dwoje. Ja przegrałam ten związek 1 maja, wspólnie przegramy go za jakiś czas, tak czuję...

Daj sobie jeszcze jakiś czas (chodzi o maj tego roku, tak?). U mnie minęło 4 miesiące. Dwa miesiace temu miałam górę watpliwości czy warto próbować, ale nie ukrywam, że też odrobinę nadzieji. Teraz nie mam jej w ogóle. A może po prostu byłam zbyt słaba, żeby podjąć drastyczne kroki? Potrzebowałam więcej czasu?

Zobaczysz, sama poczujesz w która stronę należy pójść. I muszę powiedzieć, że taka pewność przynosi też sporą ulgę.

[ewka]

I dlatego większość związków po męskiej zdradzie rozpada się.

A po damskiej nie ma tej reguły? Bo kobiety mają więcej cierpliwości na "wydłużone starania"? Czy o co chodzi?

Mam nadzieję, że Wam się uda Kropko. Cały czas w to wierzę... i jakoś nie mogę przestać.

[kropka75]

Daj sobie jeszcze jakiś czas (chodzi o maj tego roku, tak?). U mnie minęło 4 miesiące. Dwa miesiace temu miałam górę watpliwości czy warto próbować, ale nie ukrywam, że też odrobinę nadzieji. Teraz nie mam jej w ogóle. A może po prostu byłam zbyt słaba, żeby podjąć drastyczne kroki? Potrzebowałam więcej czasu?

Zobaczysz, sama poczujesz w która stronę należy pójść. I muszę powiedzieć, że taka pewność przynosi też sporą ulgę.

Pewnie tak będzie. 8 lat temu kończyłam inny 7-mioletni związek i faktycznie poczułam sporą ulgę.

A po damskiej nie ma tej reguły? Bo kobiety mają więcej cierpliwości na "wydłużone starania"? Czy o co chodzi?

Mam nadzieję, że Wam się uda Kropko. Cały czas w to wierzę... i jakoś nie mogę przestać.

Nie, to nie chodzi o to, że kobiety są bardziej cierpliwe. Zwykle to jest jednak tak, że gdy facet zdradza to nie ma ochoty o tym gadać, po paru dniach czy tygodniach ma już dość i z każdego słowa robi problem. Czasem odchodzi babka nie widząc szansy na jutro, często facet, bo się po prostu zmęczył...

Gdy kobieta zdradza, facet zadręcza ją zwykle masą pytań, większość panów pyta o intymne szczegóły, jak było, czy lepiej niż z nim itd. Jeśli kobieta odpowie, jest źle, jeśli nie odpowie jest całkiem do dupy bo to dla faceta oczywiście znaczy, że z tamtym było fatalnie... Taki związek po zdradzie przebiega inaczej i inaczej się kończy. Odchodzi zwykle zadręczona na śmierć kobieta.

Ewciu, dziękuję Ci za tę wiarę, ale mnie już jej brakuje.

[Zielona]

Kropko! A gdybyście spróbowali odseparować się na troche od siebie? 2-3 miesiące, żeby spojrzeć na wszystko z dystansu? W ten sposób przynajmniej nie będzie tej udręki: rzyganie-starnie-nie staranie, itd. ty sie wyciszysz i nabierzesz sił do takiego działania jakie bedziesz czuła że chcesz podjąć.

[ewka]

Ewciu, dziękuję Ci za tę wiarę, ale mnie już jej brakuje.

A może ja mam jej za nas obie? A może jak mówi Zielona... trochę od siebie odetchnąć i poczuć wyraźnie, czego się chce?

[Pytajaca]

---------- 19:50 01.07.2008 ----------

I dlatego większość związków po męskiej zdradzie rozpada się.

Otoz to. Chc powiedzialabym, ze kobiety wybaczaja szybciej dla swietego spokoju i utrzymanaia rodziny (oczywiscie tego swietego spokoju juz raczej nie zaznaja). Chyba jednak szybciej sie rozpadaja zwiazki po zdradzie kobiety, bo to jest zwiazane z urazonym meskim ego raczej niz z uczuciami.

Choc definitywnych regul nie ma, to czasem mysle nawet, ze to natura specjalnie obmyslila - kod genetyczny zdradzajacego nie jest na tyle silny by zapewnic rozwoj rodzinie (potomstwu) i jest forma naturalnej selekcji - zarowno dla mezczyzny jak i kobiety. Tymczasem w przypadku kobiet zdrade wybacza sie trudniej i dluzej, tak sadze, bo mamy wrazliwsze "kubki uczuciowe", tak jestesmy skonstruowane. Oczywiscie sa tez mezczyzni, ktorzy podobnie odczuwaja (vide Tomek z tego forum), ale moim zdaniem to wyjatki.

Nie odzywalam sie do tej pory celowo, ale z wielkim zainteresowaniem sledzilam ten dialog pomiedzy Kropka a Zielona. To jest glebokie studium "krajobrazu po zdradzie" wziete z zycia, a nie z czasopisma, mowiace o prawdziwych kobietach. Z szacunkiem dla wielu redaktorow, ktorzy staraja sie przeforsowac wyjatkowe sytuacje szczesliwych zwiazkow - uwazam, ze robia niedzwiedzia przysluge pozwalajac kreowac wizje, jak to zycie po zdradzie w szczesliwym zwiazku jest mozliwe. Podobnie jak bajki o niezwyciezonych ksieciach i wiecznych motylkowych milosciach aklete wksiazkach typu "Harlequin", reklamach TV, filmach te historie opowiadaja nam, jak to pieknie i kolorowo mozna zyc. Tylko w prawdziwym zycu cos to nie wychodzi. I zastanawiam sie dlaczego nam nie wychodzi i moze jestemy jacys ulomni.....Nie jestesmy, zycie to inna historia. Taka, jak opisana tu przez dwie wspaniale dziewczyny - mimo, ze smutna - to w swej prawdziwosci az piekna(wiem, to niedobre porownanie, ale jednak - prawda jest zawsze piekna).

Tu powrocmy do "Kukuczek". Ilu sie udaje wspiac na szczyt kosztem wielu wyrzeczen?0.5-1% przypadow? udaje sie....Tylko wtedy, gdy miedzy partnerami byla/jest PRAWDZIWA milosc, a zdrada zostala popelniona w okolicznosciach "akceptowanych" przez osobe zdradzana.

Jesli zwiazek jest slaby - to blizej do zdrady. Slaby jest wtedy, gdy nie ma milosci miedzy ludzmi. I cokolwiek by nie napisac, ja to widze tak: zdaradzacy wysyla zdradzonemu komunikat - "Nie chce juz tak, nie chce dluzej, nie chce Ciebie, nie chce nas, i nawet jesli to ma tylko trwac chwile odstapie od naszej milosci".Wszyscy jestesmy myslacymi istotami i mimo, ze roznie myslimy i czujemy - w momencie zdrady chcemy przerwac cos, co laczy nas z aktualnym partnerem. Dla mnie to jest jedoznaczny wyraz gasnacego uczucia lub co gorzej - jego braku.

Mam nadzieje, ze dokonacie kiedys dobrej decyzji - jakakolwik ona by nie byla, tylko prosze - nie zapominajcie o swoich prawach, zdrowiu i szczesciu.


---------- 19:56 ----------

Kropko! A gdybyście spróbowali odseparować się na troche od siebie? 2-3 miesiące, żeby spojrzeć na wszystko z dystansu? W ten sposób przynajmniej nie będzie tej udręki: rzyganie-starnie-nie staranie, itd. ty sie wyciszysz i nabierzesz sił do takiego działania jakie bedziesz czuła że chcesz podjąć.

Z mojego doswiadczenia - to nie pomaga, bo czas na zalobe zostaje tylko przerwany lub wydluzony. Etap przeprosin i zadoscuczynienia powinien byc satysfakcjonjacy dla zdradzonego i tylko on(ona) moze okreslic, kiedy jest gotowa. Brak kontaktu tylko wzmaga negatywne emocje i mysli zdradzonego - bo zaczyna sie drazyc, ze pewnie zdradzajacemu juz kompletnie nei zalezy, dobrze mu samej (samemu) lub ma juz kogos innego i ma to gdzies. Tym samym separacja sluzy w zaleznoci od charakteru osoby zdradzonej - odcieciu sie od partnera a tym samym wzmocnieniu sie i przerwaniu takiego pseudo-zwiazku lub - co gorsza - pograzeniu sie w depresji. W zadnym razie nie sluzy szczesciu i zdrowiu osoby zdradzonej w przypadu drugiej opcji. Podejrzewam, ze zdradzajacej tez nie.

Ale to juz tylko Wasz wybor, moze w Waszym przypadku bedzie inaczej, czego Wam serdecznie zycze!

[kropka75]

Kropko! A gdybyście spróbowali odseparować się na troche od siebie? 2-3 miesiące, żeby spojrzeć na wszystko z dystansu? W ten sposób przynajmniej nie będzie tej udręki: rzyganie-starnie-nie staranie, itd. ty sie wyciszysz i nabierzesz sił do takiego działania jakie bedziesz czuła że chcesz podjąć.

Po 1 poczytałam trochę na ten temat i rozmawiałam z terapeutą i wiem, że separacja nie działa. Problem nieprzerobiony wróci, gdy spowrotem przekroczę próg.

Po 2 nie mam gdzie się przenieść, nie dysponuję drugim mieszkaniem w zapasie.