PRACA - NIE DAJE RADY.

[zagubionawalentynka]

Witam wszystkich serdecznie,

może zacznę od tego,że jestem bardzo nieszczęśliwa. Niewątpliwie jest to spowodowane moją pracą. Ciągły stres z nią związany obija się nie tylko na moim zdrowiu,ale i związku. Z zawodu jestem księgową i nigdy nie przypuszczałam,ze praca księgowej będzie mnie tak wyniszczać. Ja już nie żyję pracą tylko 8 h na dobę,ale 24. Przychodzę do domu i myślę czego nie zrobiłam,jak bardzo jestem do tyłu,że się nie wyrobię,że tak wiele rzeczy robię źle, szybko,bez analizowania aby tylko zdążyć. Przez nerwy mało jem,źle sypiam, budzę się kilka razy w nocy albo czasami już nawet nie zasypiam. Nie mam tez praktycznie na nic ochoty. Brak mi energii do zrobienia obiadu, posprzątania domu,wyjścia na spacer, zrobienia czegokolwiek dla samej siebie - nic nie cieszy. I to nie jest lenistwo - ja nigdy taka nie byłam.
Atmosfera w pracy pozornie fantastyczna - w rzeczywistości ludzie są tak bardzo zakłamani,nieprawdziwi.
Chciałabym porozmawiać z szefem o tym,ze w takim tępię nie daje rady,ale ja już go poznałam to wiem,że to nie przyniesie żadnej poprawy. Poza tym ja już wiem,że nie chce być częścią tej firmy. Tylko jak odejść? Boję się reakcji szefa, najbliższych i tego,że zostanę bez środków do życia, a ponieważ pracuje dopiero od roku i mam niewielkie doświadczenie może być problem ze znalezieniem nowego zajęcia.
Czuję,że dłużej tego wszystkiego nie zniosę...

[zajac]

Witaj
A co myślisz o samym zawodzie księgowej? Odnajdujesz się w nim jakoś? To jest coś, co chciałaś robić, czy raczej myślałaś praktycznie, wybierając taki zawód?
Czy tak się czujesz tylko w związku z pracą? Mam wrażenie, że żyjesz pod wielką presją, czego przyczyną może być nie tylko atmosfera w firmie, ale i Twoja podatność na uleganie naciskom. Może zastanów się, jakie są Twoje priorytety, co jest ważne w pracy i w życiu? To, żeby dobrze robić swoje, czy żeby nikomu nie podpaść i spełniać oczekiwania wszystkich wokół? W pracy odpowiadasz za poprawność rozliczeń -- na tym się skup. Masz jakiś swój system pracy, którego się trzymasz, czy raczej wykonujesz chaotyczne polecenia?
Zwróciłam uwagę na zdanie "Boję się reakcji szefa, najbliższych i tego,że zostanę bez środków do życia". Ostatnia rzecz obiektywna (jednak możesz szukać innej pracy, zanim się ewentualnie zwolnisz), natomiast dwie pierwsze całkowicie subiektywne. Dlaczego reakcja szefa jest dla Ciebie taka ważna? Nie wynika z Twojego maila, żebyś go szczególnie lubiła czy ceniła. Nie wyobrażasz sobie, że ktoś mógłby Cię "znielubić"?
Rozmawiasz z najbliższymi o tym, jak się czujesz w pracy?

[impresja77]

Zajączek na posterunku: ratować ludzi
Są dwa spojrzenia w dzisiejszych czasach:
1.Wredni nieluddzcy ,nastawieni tylko na wyzysk pracodawcy, obciążający pracownika obowiązkami ,które powinni wykonywać trzej pracownicy.
2. Dzisiejsi ludzie zupełnie nieodporni na wszelkie przeciwnosci losu,na chamstwo przelożonych, na nadmiar pracy , na niewygody na stanowisku pracy.
Wychowanie dzieci-pokolenia dzisiejszych pracownikow- polegalo i polega na dogadzaniu dzieciom na ysuwaniu wszelkich niedogidnosci dnia codziennego. Na dowożeniu i zabieraniu ze szkoly zamiast komunikacją miejską.Na pomaganiu w odrabianiu lekcji , na sprzataniu za dzieckiem, praniu gotowaniu. Na nie włączaniu w obowązki, aby tylko się uczyły. I rosnie nam pokolenie nieodpornych ludzi spolecznie nie wychowanych do radzenia sobie w grupie . Kiedys dzieci musiały radzic sobie na osiedlu bawiac się , musialy sobie poradzic ze raz sa kumplami a raz kto inny jest faworytem. A teraz rodzice roztaczaja ochronny parasol i mamy pracowników nie radzacych sobie z życiem.
Nie mòwię o Tobie tylko naszła mnie ogólna refleksja. Twojego problemu nie znam dogłębnie więc się wypowiadam a propos, ale uogólniając.

[Honest]

Witaj Zagubiona,

jeśli planujesz zmianę pracy to warto się zastanowić czy źródłem stresu jest sam zawód księgowej czy zakład pracy, a może nieradzenie sobie ze stresem i pracą pod presją czasu.
Jeśli podjęłaś pracę to jesteś osobą dorosłą, dlaczego boisz się opinii najbliższych, reakcji szefa? To mnie zaskoczyło. Żyjesz dla nich czy dla siebie? Jeśli będziesz w życiu robiła cos lub nie z obawy "co ludzie powiedzą", to na pewno nie osiągniesz szczęścia ani spokoju.
Argument z pieniędzmi - zmiana pracy nie zawsze oznacza pozostawanie bez dochodu. Można znaleźć coś będąc w jednej pracy i przejść płynnie.
Nie licz, że za pracę w nadgodzinach postawi Ci ktoś pomnik. A z szefem zawsze warto porozmawiać, nie można od razu zakładać, że się nie zgodzi. A może po prostu podświadomie boisz się porozmawiać i to jest usprawiedliwienie?

[kantyna]

Rok doświadczenia w zawodzie to wcale nie jest tak mało- są przypadki, że ludzie rezygnują po okresie próbnym, albo nawet po kilku dniach. A Ty wytrzymałaś rok i przez ten rok na pewno się czegoś nauczyłaś- pomyśl o tym, że to jest twój atut i że masz już pewną przewagę w stosunku do osób, które nie mają żadnego doświadczenia.
Skoro piszesz, że wiesz na pewno, że nie chcesz być częścią tej firmy, to szukaj innej pracy/ innej firmy- księgowość w różnych firmach wygląda różnie- w niektórych jest większa presja, w innych mniejsza. Szukasz czegoś innego?
I czy tu gdzie teraz pracujesz zawsze jest takie ciśnienie, czy tylko np. w czasie zamknięcia miesiąca itp.?