Niechciana ciąża

[19aniusska92]

Witam. Może się przedstawię mam na imię Ania i mam 22 lata mam 5 letniego synka i 3 miesięczna córeczkę byłam bardzo szczęśliwa do czasu aż dowiedziałam się że po raz 3 jestem w ciazy... jestem zalamana wiem że nieporadze sobie z tą sytuacją. Mąż nie widzi problemu cały dzień jest poza domem i twierdzi że sobie poradzimy a mi już jest bardzo ciężko zajmować się domem i dwójka dzieci. Boję się o przyszłość swoją i dzieci, niewiem jak sobie to wszystko poukladac:(

[Honest]

Witaj,

nieplanowana ciąża to źródło ogromnego stresu. Czy ciąże potwierdził już lekarz? Czy poza mężem masz jeszcze kogoś z kim mogłabys o tym porozmawiac, kto mogłby Ci pomóc przy dzieciach? Jesli twoja córka ma 5 lat to za rok pójdzie do szkoły i będziesz mogła w ciągu dnia zająć się 2 maluszków.

Trzymaj się ciepło

[mariusz25]

dasz rade nie zalamuj sie

[Romi81]

Witam, nawet nie myśl w ten sposób, powinnaś się z tego cieszyć, pamiętaj, że Twoje nastawienie będzie mieć w przyszłości wpływ na psychikę dziecka, pomyśl o wspaniałych chwilach, nowym życiu, a nie o mało istotnych rzeczach:) niektórzy mają i 10 dzieci i sobie radzą:D

[19aniusska92]

Honest ciaza jeszcze nie jest potwierdzona przez lekarza mam umuwiona wizytę na 16 lutego. Ale jestem w 100% pewna że to ciąża. Nikt z mojej rodziny prucz męża niewie o moim problemie, niemam zaufania nawet do rodziców ale to odrębny temat. Wiem że będę postrzegana jako puszczalska przez otoczenie już jak bylan w 2 ciazy wiele osób mówiło że jestem idiotka że chce wychowywać dwójkę dzieci. Szwagierka powiedziała że nas cytuje pojebalo. Niemam u nikogo wsparcia. Myślałam już zeby przejść się do psychologa ale obecnie nasz stan finansowy niepozwala mi na takie wydatki.

[impresja77]

A o antykoncepcji słyszałaś...? To tak na przyszłość pytanie.
Kiedys ksiądz katolicki powiedział , że na pierwsze dziecko czeka się z wielką radością ,wszyscy się cieszą, czekają z niecierpliwością. Drugie do pary jest tez wyczekuwane, czasem mniej ,ale jeszcze z zadowoleniem,ale każde kolejne dziecko jak się przydaży to juz trzeba przyjąć.
Macierzyństwo jest odpowiedzialnością.
Rolą do wypełnienia .

[Honest]

niemam zaufania nawet do rodziców ale to odrębny temat.

A to jest ważne zdanie. Relacje z rodzicami, nasze dzieciństwo mają wpływ na to jak my sie odnajdujemy w roli rodzica, jakim jesteśmy rodzicem. Czasem złe relacje (mówiąc kolokwialnie) sprawiają, ze rodzicielstwo bywa podszyte lękiem.

Wiem że będę postrzegana jako puszczalska przez otoczenie

Czy ojcem dziecka nie jest Twój mąż?

. Niemam u nikogo wsparcia.

A koleżanki? Sąsiadki? Inne matki z małymi dziećmi? (ponoć najwięcej znajomości zawiera się w piaskownicy mając dzieci Tak słyszałam!

Myślałam już zeby przejść się do psychologa ale obecnie nasz stan finansowy niepozwala mi na takie wydatki.

Możesz skorzystać z pomocy psychologa w ramach NFZ, bezpłatnie.

A czy korzystacie z pomocy społecznej? Wówczas jest szansa na bezpłatna pomoc psychologa w ramach usług świadczonych przez ośrodek (specjalistyczne usługi opiekuńcze).

[caterpillar]

w takim razie musisz porozmawiac szczerze z mezem. Czujesz to co czujesz i masz do tego prawo,
byc moze za kilka miesiecy bedziesz najszczescliwasza mama na swiecie a byc moze nie...
dlatego musisz rozwazyc kazda mozliwosc
nawet adopcje.

Druga sprawa , skoro Was nie stac na dzieci MUSICIE sie zabezbieczac a jesli ktos bardzo nie chce miec dzieci to musi upewnic sie ,ze zrobil maxymalnie wszystko.

Wiem ,ze teraz jest juz musztarda po obiedzie ..coz.

Natomisat poruszylas tu kilka istotnych spraw jak relacje z bliskimi,
wiec warto sie temu przyjzec,bo byc moze tu tkwi Twoj caly problem a nie sama ciaza
i byla by wielka szkoda gdybys np usunela dziecko z zupelnie innego powodu.

pomysl o psychologu na NFZ

[19aniusska92]

Może i łatwo wam mnie oceniać, łatwo powiedziec zabespieczaj się ale nie zawsze to zabespieczenie zadziała, może i jestem mloda ale nie glupia. Niemam zamiaru usuwać ciazy ani uzalac się nad sobą chce poprostuzaakceptowac to dziecko chce je pokochać bo puki co niepotrafie tego zrobić, możecie mi mówić że jestem wyrodna matka ale nie napisalam tutaj po to zeby słuchać jaka to jestem nieodpowiedzialna poprostu chcialam zeby ktos wiedział o moim problemie, zebym mogla wkoncu wyrzucić z siebie swoje emocje ale najwidoczniej niejest to odpowiednie miejsce dla mnie.

[19aniusska92]

Honest tak jest to dziecko mojego meza jak i dwoje poprzednich. Z pomocy społecznej nie kozystamy ponieważ maz pracuje ją jestem na zasilku macierzynskim i przekraczamy kryterium dochodowe. Kontakty z moimi rodzicami zawsze były ciężkie ale staram się moim dzieciom przekazywać zupełnie inne wartości chce zeby było im jak najlepiej i chce zeby miały do mnie pełne zaufanie

[Honest]

Aniusska, więc dlaczego piszesz, ze uznamy Cię za puszczalską? Nie rozumiem.
Nie dziwie się, że w tej chwili towarzysza Tobie własnie takie uczucia. Nie uważam, abyś z tego powodu była wyrodna matka.

[19aniusska92]

Honest to określenie bardziej tyczylo się mojego otoczenia sąsiadów znajomych ktozy nieprzebierali w słowach jak chodziłam w ciazy w wieku 16 lat. Wtedy to nie był dla mnie problem bo dziecko było planowane mimo młodego wieku bylam gotowa na macierzyństwo. Obecnie mając 23lata i 3 dzieci ludzie znowu zaczną gadac a wiem że psychicznie mogę tego nie wytrzymać dlatego chce się jakoś "wzmocnic" zanim pojawia się płoty na moj temat bym potrafiła cieszyć się z wychowywania dzieci. W poniedziałek bylam u ginekologa ciaza jest potwierdzona jestem w 11 tygodniu ciazy a nadal jak o tym myślę chce mi się plakac

[Honest]

To płacz. Nie hamiuj emocji.

Jak to się stało, ze w wieku 16 lat planowałaś ciążę? Byłaś jeszcze sama dzieckiem, nastolatką, uczennicą.

[19aniusska92]

Całe życie rodzice się mna nie zajmowali bylam sama ze sobą. Sama musiałam o siebie zadbać, dla rodziców ważniejszy byl moj starszy brat zresztą jest tak do tej pory. W wieku 15 lat oswiadomilam rodzicom że się wyprowadzam do chłopaka o 6 lat starszego a rodzice powiedzieli tylko ok. Chcialam miec dziecko zeby stworzyć rodzinę ktorej nigdty tak naprawdę nie mialam. Teraz mieszkamy z moimi rodzicami ale zeby się nie klucic musieliśmy z mężem w pokoju zrobić aneks kuchenny i piec. Jak chce pożyczyć 30zl na głupie pampersy do końca tygodnia to niemaja bo muszą miec jak brat by potrzebował. Tutaj wspomnę że moh maz zarabia 1500zl, ja nie pracuje a brat niema rodziny i zarabia ponad 2 tysiace. Może to niema nic so rzeczy ale takimi przykładami wlasnie mogę wytłumaczyć moją chorą relacje z rodzicami. Gdybym miala możliwość wyprowadziła bym się z domu ale niestety niemam gdzie

[Honest]

To smutne, że rodzice faworyzowali Twojego brata, a Ty nie otrzymałas od nich miłości ani wsparcia. Rozumiem, ze przy takich dochodach ciężko myślec o właśnym mieszkaniu. A nie macie możliwości zamieszkać znowu u rodziny męża? Myśleliście o wyjeździe za granicę?
Decyzja o dziecku w tak młodym wieku była takim zapełnieniem tej pustki wyniesionej z domu. Ale tej pustki nic nie jest w stanie zapełnić. Jedni decydują się w młodym wieku na wlasną rodzinę, inni zostają pracoholikami. Z tego co piszesz to nadal sa to dla Ciebie trudne wspomnienia, a fakt zamieszkiwania z rodzicami na pewno nie jest komfortowy. Pomyśl o psychologu na NFZ. Albo zapytaj w ośrodku pomocy społecznej. Mieścicie się w kryterium na bezpłatna pomoc psychologa w ramach specjalistycznych usług opiekuńczych.

A jesli chodzi o te wpisy dotyczące antykoncepcji to nie odbieraj ich jako ataku. Myślę, ze one wynikają z troski, abyś za rok nie wóciła załamana, ze jesteś 4 raz w ciąży. To nie atak.
Powiem Tobie, ze jeśli masz rozgarniętego pracownika socjalnego to i na spiralę moze dać Ci zasiłek. Oczywiście w decyzji bedzie to na zywność czy inna potrzebę.