Nie wiem kim jestem. Brak tożsamości.

[Jigsaw]

camomile dlaczego wtłaczasz sobie rzeczy które niekoniecznie muszą byc prawdziwe :/

[Camomille]

Bo tak mam.

Jestem po drugiej wizycie u psychologa. Było miło. Bardziej wywiad środowiskowy niż praca nade mną. Takie mam wrażenie. Ale rozumiem, że musi poznać nie tylko mnie, ale i moje zewnętrzne uwarunkowania. Uzbrajam się w cierpliwość.

Uściski dla Sans i Zając!

[Sansevieria]

Cieszę sie, że druga wizyta była ok. Trochę trudno to sobie wyobrazić, ale fakt faktem - dla terapeuty jesteś osobą calkiem obcą i nieznaną, zatem nie dziw, że sesja wygladała jak wyglądała.

[zajac]

Uściski odwzajemniam! Cieszę się, że jesteś zadowolona ze spotkania

[zajac]

A ten "wywiad środowiskowy" też jest w jakiś sposób pomocny. Bo człowiek dostaje informację zwrotną "Nie jesteś dziwna/nienormalna/tp., tylko jesteś osobą godną wysłuchania, ukształtowaną przez takie a takie doświadczenia, o które cię właśnie pytam. Jest to sytuacja znana i zrozumiała, w dodatku jeszcze zasługująca na poświęcenie jej uwagi". To jest pokazanie Ci w praktyce, że warto Cię wysłuchać, warto Cię pytać, warto Ci pozwolić opisać coś swoimi słowami.
Choć oczywiście nie ma obowiązku tak na to patrzeć, to tylko jedna z możliwości.
Dobrego dnia!

[Sansevieria]

Camomille, co tam u Ciebie ?

[Camomille]

Cześć. Nie wiem...
Przerasta mnie to.

[zajac]

A napiszesz coś więcej?

[Camomille]

Właśnie nie wiem co napisać. Im dalej brną moje myśli, tym idą wolniej. Grzęznę...
Jakby jakaś złośliwa siła zastawiła pułapkę i im bliżej do odpowiedzi tym bardziej ociężały umysł.
Ogarnia mnie zniechęcenie, poczucie słabości, bycia głupią, bezsiły, braku energii.
Jak pies, który czuje na szyi obrożę z łańcuchem i już zbyt dobrze je zna by chciało mu się szarpać.

[zajac]

Pojutrze masz spotkanie z psychologiem? Dotrwasz jakoś?
Kurczę, no bywa, że człowiek zniechęcony, listopad jest... Czasem jest to stan, którego nie warto interpretować, po prostu jest i mija...

[Camomille]

Za dziesięć dni dopiero.

[Sansevieria]

Camomille, Ty masz bardzo wiele do ogarniecia i ja się nie dziwię, że Twój mózg protestuje. Nie żądaj od siebie zbyt wiele na raz. Oraz - nie ma się co szarpać, trzeba sie z sieci pomalutku wyplątywać

[Camomille]

Dzisiaj mnie rozwaliły nocne koszmary. Jestem nie do życia. Czuję się po takiej nocy jak po ciężkich przejściach i w szoku. Ciężko się pozbierać, nie mówiąc o jakiejś pozytywnej energii.
Odechciewa mi się spać.
Dzisiaj się uzbrajam w colę i kawę i nie idę spać w ogóle.

[zajac]

Nie wiem, co Ci napisać Trzymaj się!

[Camomille]

Myślę, że już wszystko co trzeba wiem. Wcale nie jestem chora, tylko mam złe nawyki myślowe i nie radzę sobie z emocjami. Trzeba włączyć turbo moce i zmienić swoje myślenie. Zapanować nad emocjami, zaprogramować się na inne i dalej żyć.