Ważny artykuł

[Honest]

Tak, tylko ten Pan wrzucił wsyztskich do jednego wora.

Ale on wcale nie wrzucił wszystkich do jednego wora - moim zdaniem.

Poza tym, nie widzę nic złego w tym, że ktoś dla siebie i swojego samopoczucia idzie z czymkolwiek.

A ja widzę w tym bardzo duże zagrożenie. Bo potem psycholog pojedzie na urlop, pojawi się mikro problem i co? Dramat. Dosłownie.

[Księżycowa]

Dla mnie wrzucił... w ogóle do mnie nie przemawia, uogólnia...

A ja widzę w tym bardzo duże zagrożenie. Bo potem psycholog pojedzie na urlop, pojawi się mikro problem i co? Dramat. Dosłownie.

No to jak ktoś tak podchodzi do terapii, to już tym bardziej jej potrzebuje, żeby nauczyć się być niezależnym.

Ja miałam na myśli zupełnie cos innego - taki samorozwój, poznawanie siebie.

[Jigsaw]

ale psycholodzy nie rozwiazuja problemow tylko ucza ich rozwiazywania!!!!

[Honest]

Księzycowa, a ja myślę, że samorozwój następuje nie poprzez terapię, a doświadczenie pewnych sytuacji w życiu.

Kiedyś myślałam, że to mozliwe dzięki terapii, ale zmieniłam zdanie.

[pozytywnieinna]

ja też się zgadzam z Honest, że samorozwój jest dzięki doświadczeniu życiowemu,

mam wrażenie, że teraz psychoterapie traktuje się jak rozwiązanie wszelkich problemów, pójdę do psychologa i już będzie OK.

Dodatkowo, częściowo zamiera instytucja przyjaciela, jesteśmy zabiegani, zapracowani, a większość z tych problemów można by rozwiązać zwykłą rozmową z kimś życzliwym

uważam, że społeczeństwo też ostatnimi czasy, wymaga na człowieku bycia perfekcyjnym i idealnym w każdej sytuacji,

przykładem może być szkoła, zawsze byli uczniowie lepsi i gorsi, bardziej bądź mniej inteligentni, teraz uczeń musi być perfekcyjny pod każdym względem, bo inaczej zaraz wysyła się go go psychologa, to jest przykład mojej koleżanki, która ma córkę "czwórkową", a szkoła wymaga od niej bycia piątkowej, przez co przez szkołę została dziewczynka skierowana do psychologa,

uważam, że takie coś jest ogromnym zagrożeniem, bo presja wywołała tu więcej szkody niż powinna, w taki sposób dopiero kreujemy chore pokolenie, które może w przyszłości nie potrzebować psychoterapeuty tylko psychiatry

[Jigsaw]

o nie nie nie
tu chodzi przede wszystkim o zwalczanie czesto wielopokoleniowych zlych schematow, skryptow
o zmiane sposobu myslenia
o wykrycie nieuswiadomionych patologii
itd

jestem teraz troche w szoku w zw z tym sluchowiskiem z PR3 ale mam nadzieje ze kto chce ten zrozumie o co mi chodzi...

tu - w znaczeniu w psychoterapii


no i jest jeszcze psychologia sukcesu - sluzaca maksymalizacji efektow dzialania czlowieka

[Sansevieria]

Pan wrzuca wszystko do jednego wora i bardzo umiejętnie manipuluje słowem mieszając starannie psychiatrię, psychologię i psychoterapię, dodając "szczyptę" duchowości oraz tematów egzystencjalnych i "kilka kropel" medycyny ciała. Dla dodatkowego zamącenia zaś skacze między realiami Polski i realiami USA, które to realia są bardzo odmienne. Naprawdę trudno się połapać w tym mętliku, zwłaszcza osobie mało obytej z tematyką. Co u diabła z tematem "psychoterapia" wspólnego ma przykład pani, co z diagnozą "schizofrenia" przebywała w szpitalu psychiatrycznym i "wypuścili ją" jak napisała ileś książek? Co ma piernik do wiatraka? Może ją źle zdiagnozowali, a moze jej postać schziofrenii akurat nie uniemożliwiła bycia bardzo twórczą pisarką?

Samorozwój następuje przez doswiadczanie pewnych sytuacji w życiu...zależy jakich kto sytuacji doświadcza oraz jaką ma wrażliwość własną. Istnieją uzasadnione wątpliwosci co do tego czy na przykład pobyt w obozie koncentracyjnym sprzyja samorozwojowi jednostki, są nawet takie koncepcje iz blokuje jednostce zdrowy rozwój. Tak ze skrajnych a zarazem niewątpliwych przykładów to zaiste ileś dzieci wykorzystywanych seksualnie "rozwija sie " w sprawców wykorzystania, ileś dzieci doświadczajacych przemocy fizycznej "rozwija się" w pełnowatrościowych sprawców przemocy fizycznej itd. Człowiek nie zaczyna się rozwijać w dorosłości, fundamenty dostaje wcześniej i jak ma spaprane fundamenty sorki, ale buduje na nich pokraczny ciag dalszy.

Istnieje idiotyczny tekst "co cię nie zabije to cie wzmocni". Wyjatkowa bzdura , niestety nadal mająca gorących zwolenników.

Na pewno oddajac sie w ręce psychoterapeuty warto zachować ostrożność, ale zasada ograniczonego zaufania jest ogólnie warta stosowania. Tak samo w odniesieniu do terapeutów jak do lekarzy ciała, a takze w odniesieniu do wszelkich innych fachowców od czegokolwiek. No ale to jest truizm.

[Honest]

Jigsaw, nie narzucaj innym swojego zdania.

[Jigsaw]

Co u diabła z tematem "psychoterapia" wspólnego ma przykład pani, co z diagnozą "schizofrenia" przebywała w szpitalu psychiatrycznym i "wypuścili ją" jak napisała ileś książek? Co ma piernik do wiatraka? Może ją źle zdiagnozowali, a moze jej postać schziofrenii akurat nie uniemożliwiła bycia bardzo twórczą pisarką?

przeciez chocby P.K.Dick podobno cierpial na schizofrenie..

[Jigsaw]

Na pewno oddajac sie w ręce psychoterapeuty warto zachować ostrożność, ale zasada ograniczonego zaufania jest ogólnie warta stosowania.

a to nie trzeba calkowicie bezgranicznie zaufac? Bo jak Jigsaw ma watpliwosci i dziala ostroznie to slyszy ze jest leniem i nie chce mu sie pracowac na terapi...

Samorozwój następuje przez doswiadczanie pewnych sytuacji w życiu

tutaj mysle ze ... tutaj to bym musial conajmniej esej na ten temat napisac ale:
1. w zyciu trzeba dostarczyc zarowno lepszych jak i gorszych doswiadczen
2. to nie znaczy ze mamy sie pchac w najwieksze traumy
2b) doswiadczenia mozna czerpac nie tylko z wlasnego zycia
3. tak jak pisalem terapeuta powinien uczyc rozwiazywania problemow a nie je rozwiazywac niby niektorzy twierdza ze najwieksza wartosc ma to czego sie czlowiek sam z siebie nauczyc ale coz.. nie do konca sie z tym zgadzam

[Sansevieria]

Jigsaw, ja jestem zdania ze warto sprawdzić pewne sprawy zanim się zacznie to raz. Takie sprawy jak wykształcenie i doswiadczenie zawodowe na przykład. A samo budowanie zaufania w relacji terapeutycznej czyli etap pierwszy czasem trwa długo i raczej sobie nie wyobrażam totalnego zaufania do kogokolwiek po kilku sesjach. Chyba każdy w terapii mniej czy bardziej świadomie sprawdza sobie terapeutę i obdarza zaufaniem stopniowo, a nie tak z marszu i na dzień dobry.
Ale nie odbiegajmy od artykułu, please.
Jest w nim bowiem sporo kwiatuszków ślicznych.
Na przykład to zadziwienie iż coraz wiecej jest w klasyfikacji różnych zaburzeń. Właściwie to czemu sie dziwić? Jak się jakaś dziedzina wiedzy rozwija to i klasyfikacja zmienić się chyba powinna. Kiedys sie mówiło "wariat", potem sie pojawiłą koncepcja "choroby psychicznej", potem te choroby zaczęto pomaluśku klasyfikować i jakoś porządkować, jest to proces długotrwały, nie wolny od błędów i bezsensów ale zdziwienia nie powinien budzić. Ostatecznie kiedys wiedziano iż ktoś traci wzrok ale nie widziano ani o cukrzycy ani o zaćmie ani o innych przyczynach stopniowej utraty wzroku. Medycyna się rozwięła i w klasyfikacji nie ma już "utrata wzroku" (wtedy chyba jeszcze nie było klasyfikacji ale jakby była to takie cos by wpisano, bo tyle wiedziano) , jest za to ileś chorób mogących ją powodować. Tak samo jest z psychiatrią i wszelkimi zaburzeniami z tej sfery.

A co do komercji to gdzie jej nie ma? Wystarczy troszke uważniej przyjrzeć się rynkowi diet, tematowi "cholesterol " czy "nadciśnienie" iżby zauważyc, że gdzie pieniądz tam mącenie i kit pchają ile wlezie.

[impresja77]

"Życie to nie choroba" -ot cały sens artykułu.

[Sansevieria]

Życie to nie tylko choroba, ale na dodatek śmiertelna oraz przenoszona drogą płciową.

[impresja77]

A co do komercji to gdzie jej nie ma? Wystarczy troszke uważniej przyjrzeć się rynkowi diet, tematowi "cholesterol " czy "nadciśnienie" iżby zauważyc, że gdzie pieniądz tam mącenie i kit pchają ile wlezie.

Do czego przyczynia się właśnie psychologia ze swoimi psychomanipulacjami.

[Jigsaw]

dziwne ze nikt pozycji ktore np podawalem swego czasu w "Ciekawej ksiazce" nawet nie skomentuje - coz strach przed psychomanipulacja?