Zycie u boku narkomana

[Katarzynka18]

Wyprowadziłam sie, wysprzątałam wszystko, on znalazł mieszkanie wczoraj i od razu sie wyprowadzil. Przyszedł rano żeby coś mi jeszcze pomóc i rozstaliśmy się no do zobaczenia.teraz zapijam smutki gorącym capuchino i opycham babeczką. Smutno tak byle bym nie ryczała w pracy bo zaczynam za parę godzin.

[Księżycowa]

Ja Ci gratuluję - dzielna jesteś.
Zobacz czyli jak jest zmuszony, to jednak potrafi i nie trzeba go za rękę prowadzić.
Teraz będzie Ci juz tylko lepiej.

[caterpillar]

smutno? jakie smutno??!!
powinnas dziewczyno isc z kolezankami w weekend na impreze i porzadnie uczcic nowy poczatek!
kupic sobie fajny ciuch moze isc do fryzjera ...

a jesli dalej Ci tak smutno wypisz na kartce co takiego stracilas rozstajac sie z tym czlowiekiem

punkt po punkcie


glowa do gory bedzie dobrze

[Katarzynka18]

Witajcie,
Szczęśliwego Nowego Roku!
Jutro mija miesiąc jak nie jesteśmy razem, byłam w Polsce i prawdziwie wypoczęłam. Gdy wróciłam do uk miałam coś dla niego od jego mamy. Jak go zobaczyłam to się rozplakałam, tak zle wygląda, jak zagłodzony. Coś tam wygraża coś tam wypisuje ale to nie robi na mnie wrażenia, troche sie obawiam bo nawiedził moją ciotkę, ale mam nadzieje że szybko mu przejdzie.
W tej chwili nie potrzebuje nic bo mam pierwszy raz od x czasu spokój.

[biscuit]

Jak go zobaczyłam to się rozplakałam, tak zle wygląda, jak zagłodzony.

pewnie żre amfe
a nie ma w pobliżu żadnej mamki co go na własnej piersi wykarmi

[Margerytka]

Albo brakuje funduszu na amfę jak również na jedzonko - i się męczy

Katarzynko18 wytrwaj dalej- zobacz dał sonie rade przez miesiąc da sobie i dalej.

[Margerytka]

xxxxx - zdublowało

[bete]

Cześć wszystkim. Widzę, że temat całkiem świeży więc postanowiłam się włączyć. Sama jestem na takim życiowym zakręcie więc ciekawią mnie dalsze losy Katarzynki18. Pisz proszę jak sobie radzisz. To że komuś się udało mocno podnosi na duchu. Sama kilkakrotnie podejmowałam próby odejścia od alkoholiko_narkomana i za każdym razem dałam się "ubłagać". Teraz bardzo tego żałuję bo jest coraz gorzej. I nawet nie mam z kim o tym porozmawiać. Mój mąz ma problem z alkoholem od wielu lat. Gdy już sięga dna idzie sobie zrobić wszywke, ale często znajduje produkt zastępczy w postaci amfetaminy. Teraz cpa już 6 m_cy. Dwa tygodnie opór, tydzień przerwy i od nowa. Jak jest naćpany to nic go nie interesuje oprócz komputera. Jak przestaje to robi się strasznie nerwowy i całą złość obraca przeciwko mnie. Od maja zacznie znowu pić, jestem tego pewna, choć przysięgał, że już nigdy, jak chciał żebym do niego wróciła. Już mi się życ nie chce jak na to wszystko patrzę. Ale nie wiem czy potrafię zostawić go na dobre, chociaż bardzo chce. Czytam sobie Wasze posty i dociera do mnie powoli, że chyba jestem współuzależniona. Nie radze sobie z tym wszystkim. A najbardziej ze sobą chyba.