Czy ktoś uczestniczył w grupowej terapii DDA

[paula___]

Proszę o informację jeśli ktoś to przeszedł czy to rzeczywiście daje efekt? Może ma ktoś doświadczenie? Rozważam podjęcie takiej terapii, ale nie wyobrażam sobie jak to jest "uzewnętrzniać się" i opowiadać o tym wszystkim w grupie ludzi. Narazie szukam takiej grupy w realu, gdzieś na Śląsku, może coś wiecie, albo wręcz jakąś placówkę polecicie?

[paula___]

Na prawdę nikt z Was nie uczestniczył w takiej grupie? Moja terapeutka namawia mnie na udział, twierdzi, że taka terapia bardzo szybko przynosi efekty, że łatwiej w grupie się otworzyć, gdy widzi się, że inni to robią, że są ludzie którzy nas w pełni rozumieją, bo mają podobne problemy, albo wręcz świadomość, że ktoś miał zdecydowanie gorzej, a jednak sobie z tym poradził też pomaga. Podobno to na prawdę może odmienić życie proszę o opinie.

[bezradna87]

Ja jestem DDA, ale nigdy nie leczyłam się z tego powodu, a juz na pewno nie uczestniczyłam w takiej terapii. Może terapeutka ma rację? W grupie raźniej. No i rzeczywiście może można spotkać kogoś kto ma gorzej, a już na pewno dobrze bym się czuła jakbym widziała i rozmawiała z ludźmi którzy mają podobnie i mnie rozumieją...

[Gunia76]

hej
ja od kwietnia chodzę na grupową terapię dda.Czy pomaga?Powiem tak: pomału dostrzegam zmiany w sobie.ja mam mega lęki przed odrzuceniem, jestem współuzależniona od ojca nie potrafię się mu sprzeciwiać to samo dotyczy Ojej relacji z m . zawsze wszystkich muszę zadowalać na końcu siebie.Padam na twarz nie raz aby tylko nikt się na mówię nie obrażał .Nie potrafię się stanąć w obronie dzieci swoich jak mój ojciec robi im wodę z mózgów . Wpadam w niekontrolowany gniew, wybucham wrzaskiem nie wiadomo kiedy i dlaczego.dlatego poszłam na terapię.najpierw indywidualną a potem grupową.co się zmienia? Ostatnio śmielej staję w obronie syna.zaczęłam ojca traktować jak osoba dorosła a nie dziecko.przestalam się po bać zaczynam stawiać granice m . i ojcu. Pozbywam się zachowań kompulsywnych. Lubie chodzic na grupę bo wiem że tam mnie wysłuchają chociaż muszę się za każdym razem przełamywać bo mam problem z życiem się z grupą .Ale nie wyobrażam sobie że tam mnie nie ma .

[Księżycowa]

hej gunia myslałam o Tobie

Jak swieta? Co u Ciebie? W sumiemogłam zapytać na Twoim wątku

[Gunia76]

święta spokojnie minęły. byłam z rodzina u siostry na wsi.a właśnie w tej chwili jedziemy na sylwestra do mojej przyjaciółki.

[paula___]

Dzięki Gunia, a powiedz mi jeszcze jak to technicznie wygląda? Bo rozumiem, że ludzie opowiadają o swoich problemach, boje się, że nie dam rady tak w grupie się otworzyć... prowadzący sam zachęca do opowiadania, wskazuje osoby, które mają się wypowiadać, robi też jakiś wykład, jak to wygląda? Dużo jest osób w takiej grupie? Boje się jeszcze, że spotkam tam kogoś znajomego - wiem, że to głupie, ale już przerobiłam spotkania z terapeutką, która okazała się sąsiadką moich rodziców

[Gunia76]

Na pierwszych spotkaniach każdy mówi coś o sobie żeby się trochę poznać.Każdy mówi co chce powiedzeć jedni więcej więcej inni tylko imię wiek i zawód .Terapeuta nie zmusza do zwierzeń .Jak jest ktoś odważny i porusza swój problem to wszyscy słuchają , zazwyczaj okazuje się że prawie każdy miał tak samo i mówi że też tak miał.może opowiedzieć jak dokładnie albo nic nie mówić więcej.U nas jest jedna osoba która prawie wcale się nie odzywa. Czasem jak nie ma palących tematów to robim iy różne ćwiczenia np uczymy się rozpoznawać i nazywać uczucia albo oglądamy jakiś film a potem analizujemy co kto czuł podczas oglądania .Z czasem chęć podzielenia się problemem sama przychodzi bo widzisz że innym to pomaga.I nie bój się że spotkać możesz znajomych.To mało prawdopodobne .Ja mieszkam w małym mieście i się to nie zdarzyło .A jak nawet to dobrze bo to znaczy że możesz w tel osobie znaleźć prawdziwego przyjaciela bo będzie cię rozumiał a nie wyśmiewał nie będzie mówił że gadasz głupoty że sobie szukasz problemów bo będzie przeżywał to co ty.Głowa do góry .I wszystkiego dobrego w Nowym Roku

[felicity]

Uczestniczyłam i uważam, ze dla DDA jest szczególnie skuteczna, bardziej niż indywidualna. Było różnie, ale widzę efekt, więc jesli specjalista sugeruje to nieprzypadkowo.
Zyczę powodzenia

[paula___]

felicity, a jak długo uczęszczałaś/uczęszczasz na taką terapię??

[felicity]

Uczestniczyłam 1 raz w tygodniu po 3 godziny przez 10 miesięcy. Terapia powinna odbywać się czy indywidualna czy grupowa raz w tygodniu, bo wtedy informacje się asymilują, czyli układają w nową jakość, no i terapeuta ma kontakt i może dopytać. Słuchanie dużo daje w grupowej i to jak losy innych osób są podobne i się przeplatają z naszymi to ważne odczucie, bo widzisz że są ludzie, którzy mieli podobne doświadczenia do Twoich. No i czasem oni uruchamiają emocje, wspomnienia poprzez swoje opowiadanie, a wypowiedzi w tak bezpiecznej sytuacji jak terapia, gdzie nikt nie ocenia a terapeuta pilnuje, aby nikt nikogo nie skrzywdził powoduje, ze się stopniowo otwieramy i uczymy, że przy ludziach można mówić o swoich trudnościach. Trzymam kciuki, bo grupowa jest szczególnie polecana u DDA.

[impresja77]

Taaaaaaaaaaaa...po 3 miesiącach na pewno przyda się pauli odpowiedź
(może autorka już nie chodzi na terapię ,może umarła,może wyjechała,może wyszła za mąż lub się rozwiodła,może jest w innym punkcie życia niż 3 miesiące temu)
...mój Boże cóż za ignorancja.....

[felicity]

Ta krytyka jest zbędna, a może to w moim życiu coś się wydarzyło, że nie mogłam tutaj się zalogować, nie pomyślałaś zapewne.... tych może być dziesiątki zarówno po jednej jak i po drugiej stronie.
Takie komentarze zniechęcają mnie do zabierania głosu w ogóle.
Gdyby autorka się niecierpliwiła zostaje jeszcze prive.
Tak na marginesie to każdy pisze tyle ile chce i kiedy chce.

[Jigsaw]

jak nie pomoze autorce to..moze komus nowemu?...

[felicity]

No racja i takie prawdopodobieństwo istnieje
Bez względu na to czy indywidualna czy grupowa terapia to warto szukać pomocy.
Pozdrowionka!