Jestem słabą idiotką

[magdi]

Przeczytałam całość i mam rożne myśli w głowie, ale uderzyła mnie jedna myśl, ze mam prawo być kochana jak chce i że pozwalam na za dużo. To ostatnie jest o mnie. Podziwiam Was i Waszą siłę. Ja dojrzewam do decyzji, ale pełno we mnie leku. Jak mój Syn przyjmie rozstanie (ma 12 lat i bardzo kocha Tatę) czy ja dam radę. Jak pogodze prace, w której mam sporo wyjazdów i długo siedzę w biurze z samotnym macierzyństwem? Jak to przyjmie moja R rodzina w oczach, ktorej moj mąż jest super? A przede wszystkim jak dam radę z samotnością? Mętlik w głowie totalny....

[limonka]

Magdi czy podjęłas decyzje? Pamietam troche twoja Historie

[magdi]

W środku czuje co powinnam zrobic,ale wciąż mam nadzieje i jest tyle znaków zapytania że nie wiem jak postąpić? Zaczęłam chodzić do psychologa, żeby uporządkować myśli. Cały czas mam z tylu głowy pytanie: a może to moja wina? Może to ja źle postępuje i dlatego jest źle? Przepraszam Gaba za zasmiecanie wątku swoimi problemami;( jutro założe swój oddzielny.

[Gaba]

Magdi jak Ci tu pasuje to pisz Kochana jak masz potrzebę to załóż nowy wątek:)

[Izabella1]

odeszłam wyrzuciłam z domu jestem spokojna miesiac minął i chyba już po bólu jakim jest rozstanie.Tylko nie wiem jak bym zareagowała gdyby teraz zadzwonił i znowu snuł bajeczki o pięknej miłości bo on tylko umiał pięknie mówić nic poza tym.W ramach tego postu chciałabym również podziękować Wam bo byłyście i jesteście moim wsparciem.Dziękuję.

[Gaba]

Trwam. Ale boli. Święta idą. Ja sama eh ... Ale zdrowa Dziś miałam smutniejszy dzień... Jeszcze gdzieś myślę o nim. Pomimo tylu złych wspomnień. Czekam na słońce i szczęście.