Gdzi mogę uzyskać pmoc?

[Artur777]

Witam
Jak czytam i przeglądam opis waszych problemów to w sumie stwierdzam, że moje są tak małe, że nie mam co pisać. Ale ponieważ jednak tu trafiłem więc chyba sobie z nimi nie radzę i nie bardzo wiem gdzie znaleźć pomoc. Dlatego króciutko. Moja żona to DDA (dlatego tu jestem), nie pije ale charakteryzuje ją niesamowitą ilością agresji a jej działania niszczą rodzinę i ją samą.Wprowadzają stan zagrożenia u dzieci jak i u mnie, a jej działania (jak poczytałem w internecie) spełniają wszystkie kryteria przemocy psychicznej. Gdybym nie był facetem dorzuciłbym jeszcze przemoc fizyczną ale skutecznie to jej uniemożliwiam. Nigdy jej nie uderzyłem! Jestem zakładnikiem we własnym domu ponieważ zależy mi na dzieciach i ich wychowaniu, na małżeństwie, czuję się odpowiedzialny za dokończenie spłat kredytów itd. Żona wiedząc o tym nie ma żadnych zahamowań w słowach i czynach. Cały czas jestem poniżany, niszczone są rzeczy i jestem wyrzucany z domu a warunkiem zostania jest wykonywanie tego czego ode mnie oczekuje. Dwa razy nie wytrzymałem i wyprowadziłem się na tydzień ale był płacz i lęk dzieci i żony oraz totalny paraliż funkcjonowania domu. Żona przepraszała i błagała o przebaczenie i przyrzekała, że to się więcej nie powtórzy itd. Niestety trwało to tylko 2-3 tygodnie od czasu powrotu. Muszę coś zmienić i zacząć od siebie bo w końcu ja sfiksuje albo zrobię komuś krzywdę. Jestem z Wrocławia gdzie mogę znaleźć pomoc?
Artur

[pszyklejony]

W każdej gminie jest Ośrodek Terapii Uzależnień i Współuzależnień, myślę, że tam uzyskasz pomoc.

[Apasjonata]

Tobie potrzebne jest wsparcie i nauka jak wyznaczac granice. To co sie dzieje w domu nie jest tez dobrym przykładem dla dzieci. We Wrocławiu są terapie fundowane przez NFZ. Na terapii dla ofiar poznasz konkretne sposoby jak sobie radzić z zachowaniami żony, zaczniesz panować nad własnym zyciem.
Współczuję Ci.

[marie89]

We Wrocławiu na pewno znajdziesz pomoc w wyżej wymienionym ośrodku.
Pewnie nie będzie na początku chciała, uznając że to nie ona potrzebuje pomocy... ale bez pomocy lepiej nie będzie. Musi zrozumieć mechanizm własnego działania... zapanować nad emocjami... Dla swojego dobra, dla dzieciaków, dla was.
Kontakt - choćby z psychologiem - Ty również powinieneś mieć.

W Twoim poście można wyczytać dużo udręki, zagubienia.
Powinieneś z kimś przegadać to co się działo... Spojrzeć na to z perspektywy.


Żona od dawna wie, że jest DDA? Miała kontakt już z pomocą psychologiczną?

DDA to nie choroba... To nie piętno... To nie usprawiedliwienie...


Dla mnie to bagaż doświadczeń. Trudnych owszem. W dużym stopniu mam z nim problem, zwłaszcza w kontekście emocji i nierzadko zachowań... ale właśnie dlatego próbowałam zrozumieć czemu tak się czuję, tak zachowuję i zaczęłam zmieniać, co zmienić mogę.

Twoja żona prócz kłopotem z zapanowaniem nad własnymi emocjami dopuszcza się manipulacji...
Wydaje mi się, że może być nawet tego nieświadoma.
Niemniej nie może tak być dłużej.