. Zaproponowano mi rozmowę w innej firmie i dziś byłam, i jestem mega zadowolona w ramach projektu miałam szansę na zmiane decyzji w jakimś czasie okreslonym i całe szczęście, bo zdecydowanie jest to, co robić chciałam Obawiam się tylko czy dam radę, czy to aby na pewno na moje siły, czy nie przeceniłam siebie decydując się na to wyzwanie... i najważniejsze czy aby ja tam pasuję
Ogólnie to dostałam silnej motywacji do zrobienia matury i do rozpoczęcie studiów, które w końcu wiem jakie mają być.
Cały czas walczyłam z myślami własnymi negatywnymi w swoim kierunku ,,co Ty tu robisz. Wracaj do sklepu"
. Ale nie poddawałam się im tak łatwo... To na prawdę będzie wielkie wyzwanie. Ale skoro mnie tam wysłali z projektu, to chyba jednak się nadaję... czeka mnie niezła rewolucja ...Z Ł tak różnie... trudno mi cokolwiek powiedzieć, choć się uspokoiło od wczoraj. Nie mam jako takiej pewności niczego. Nie planuję przyszłości na razie ani z nim ani sama. W tym temacie po prostu sprawdzam aż coś się więcej wyklaruje... w poniedziałek ma terapię i idzie na nią pomimo napiętego grafiku, chciał przełozyć ale nie tak, zeby w ogóle nie iść czy się wykręcić ale sprawy zwierząt ułożyłam tak, że zdążymy jechać...
Jednak nie pewnie się czuję, reszta stabilizacji zniknęła a w takim zawieszeniu kiedy nie wie się co wyniknie jest trudno. D o tego dochodzi kurs i nowa praca i nie mogę dać się rozproszyć... ciężki czas się zapowiada...
a wybiegac za bardzo w przyszlosc tez nie ma co- bo jak plany sie nie sprawdzaja, to wtedy boli. trzymaj tak dalej- nie planuj tego co bedzie za jakis czas, zyj tym co tu i teraz. Ł jest, roznie sie uklada, ale jest- to najwazniejsze. teraz musisz skupic sie na kursie, na pracy, a reszcie pozwol byc- moze jak mniej wysiłku i czasu poswiecisz mysleniu o zwiazku i Waszych stosunkach z Ł- moze wyjdzie to na dobre, moze im mniej kombinowania, tym lepiej, moze rzeczy same, chociaz w pewnym stopniu, sie uloza. 
jest ok!
