Błędne koło

[żelek]

tak, przede wszystkim czuję się bezpieczniej bez dwóch zdań i to jest dobre uczucie, myślę, że jeszcze nie potrafię się po prostu nim cieszyć, mam nadzieję, że przyjdzie mi to z czasem. problem mam jedynie z pewnym 3latkiem, który tłucze mojego syna. Mój nie jest jeszcze na tyle sprawny, aby robić uniki i spodziewać się ataku. Staram się go chronić przed tym łobuzem ale jego matka nie szczególnie pomaga np. pilnując swoje dziecko. chodzę z małym na terapię do psychologa dziecięcego. ta Pani obserwuje mnie i syna, nasze relacje i podpowiada, co można zrobić lepiej itp a przy okazji podpowiada jak sobie radzić z tym biciem go. ale bez współpracy matki tego łobuza to dłuższa przeprawa. mój w końcu ma dopiero 13 miesięcy.

[Honest]

Żelku, Twoja historia przpomina perypetie Laff.

[pozytywnieinna]

aż dziwne, że dwie historie są tak podobne

[limonka]

Zelku wybacz ale nazywanie 3 letniego dziecka lobuzem to troche wedlug mnie przesada... Roznie moZe sie zachowywwac I twoje dziecko jak wejdzie w ten wiek...ale I owszem istotna jest tu reakcja na takie zachowania matki tego chlopca..

[Justa]

Ja tez uwazam, ze trzylatek jeszcze nie do konca jest swiadom swoich zachowan, no i oczywiscie kluczowa jest tutaj rola/reakcja jego mamy. Ale wiesz co, zelek? Jesli ja na placu zabaw widze, ze jakies inne dziecko zagraza mojemu, a tamtego rodzice nie reaguja, to po prostu sama kontroluje sytuacje i zwracam mu uwage (np. "nie bij! nie wolno bic!")

[Iliada]

Zgadzam się z poprzednimi wypowiedziami. Ja jestem za nagrodą a karą. Jak dziecko źle się zachowuje to skąd ma wiedzieć ze to źle jeśli nikt nie zareaguje? Przecież to rodzic lub prawny opiekun uczy co dobre a co zle. Za karą oczywiście widzę nie klapsy, a sposoby które widziałam u super niani.

[żelek]

Jestem trochę zaskoczona tym co piszecie dziewczyny. Nie bardzo wiem co napisać i o co chodzi.

Co do łobuza to pozostaję przy określeniu Chłopczyk jest bardzo fajny poza tymi incydentami z biciem. Poszedł do przedszkola i w tygodniu jest spokój. A matka chłopczyka została wzięta na lupę psychologa gdy jej syn rozwalił nos innemu dzieciakowi. Fakt jest taki, że dziecko takie się nie rodzi. Jak ją poobserwowałam to widzę, że ona za dużo uwagi synowi nie poświęca. Była sytuacja, gdy włożyła go do fotela do karmienia i wyszła na 3 godziny. Dziecko zasnęło w tym foteliku. Niestety, ona nie chciała ze mną za bardzo współpracować. Stwierdziła, że to ja powinnam pilnować swoje dziecko wiec zaczęłam pilnować i jak tylko widzę małego na horyzoncie zbliżającego się do mojego to od razu staję mu na drodze. Może to ostre i nieładnie nazywam chłopczyka ale trudno mi się godzić na bicie mojego dziecka.

A my jesteśmy zadowoleni z pobytu. Wróciłam do ćwiczeń jogi. Mały zaczął budzić się strasznie wcześnie i nie wiedziałam co z tym zrobić. Więc zabieram go na świetlicę aby sobie tam poszalał a sama w tym czasie ćwiczę. Po godzinie idziemy spać spowrotem. Tylko strasznie marudzi z jedzeniem. Dotąd nie było z tym problemu. No ale mówią, że to minie więc pozostaje mi uzbroić się w cierpliwość. Za niedługo idzie do żłobka. Generalnie pozytywnie. A gdyby była już wiosna to w ogóle byłoby super

[żelek]

Cześć.

Trochę tu nie zaglądałam. Ojciec mojego dziecka znalazł mnie w domu samotnej matki. Było nieprzyjemnie. Nasłał jakiś swoich koleżków zbirów. Musiano nas przenosić na szybko do ośrodka interwencji kryzysowej. Potem kolejne przenosiny... Jestem taka zmęczona.

[caterpillar]

kurcze zelku przykro ,ze musisz sie zmagac z takimi rzeczami i tak juz maz wystarczajaco wiele "wrazen"

[żelek]

były ma już kartotekę policyjną. zawiasy tak zwane. być może uda mi się dostać zakaz zbliżania się ale co z tego. może nas znaleźć, nasłać kogoś, może faktycznie porwać mi dziecko. nie dlatego, że kocha syna. po to, aby się zemścić na mnie. założyłam mu niebieską kartę i wniosłam pozew w sprawie przemocy. mama tu spore wsparcie w personelu, pomoc prawną i psychologiczną ale ja nie jestem jakimś bohaterem. zawsze byłam słabą osobą, lękliwą i mało zaradną.

[Apasjonata]

Żelku, chyba już zdajesz sobie sprawę jaki to tchórz , na takich jedynym wyjsciem jest wzmocnic siebie i przestać się ich bać na wyrost.

zawsze byłam słabą osobą, lękliwą i mało zaradną.

Mam nadzieję , ze terapia jaką przechodzisz ma na celu poradzenie sobie z tymi problemami.

mama tu spore wsparcie w personelu, pomoc prawną i psychologiczną

Czujesz , że nie jestes sama z tym problemem, to wazne i najważniejsze, ze wiedzą jak zapewnić Ci bezpieczaństwo i dbają o to.
Pozdrawiam i przytulam, jestes bardzo dzielna.

[caterpillar]

tez przyznam ,ze jak na slaba osobe to jestes baardzo dzielna i zdeterminowana , ciesze sie ,ze masz wsparcie ,bo wyobrazam sobie jak w takich chwilach jest to Ci potrzebne



pozdrawiam!

[biszkoptowa91]

żelek, bede mocno trzymala kciuki zeby wszystko jakos sie ulozylo i zebys sobie dala rade! chociaż z tego co piszesz, to naprawde swietnie ogarniasz swoja sytuacje!