Witajcie Kochani,
ja dam wątek z zupelnie innej beczki mianowicie PRACA. Skonczylam studia, mam doswiadczenie zawodowe ale poniewaz w mojej pracy bylo coraz gorzej postanowislam sie zwolnic i szukac nowej. I tutaj pojawiaja sie problemy - spelniam wszystkie kryteria - jade na rozmowe, ktora wg. wypada dobrze i standardowy tekt prosze czekac na odpowiedz do 2 tygodni - tylko,ze nikt nie dzwoni. Powoli zaczynam lapac dol, a moje poczucie wartosci spada. Naprawde nie wiem co moge zrobic wiecej. A moze Wy macie jakies pomysly ??
Pozdrawiam
co z tą naszą Polską?
Posty: 9
• Strona 1 z 1
co z tą naszą Polską?
przez oliwka » 6 mar 2008, o 17:50
- oliwka
- Posty: 4
- Dołączył(a): 14 wrz 2007, o 11:08
przez mahika » 6 mar 2008, o 18:06
no, to jak u mnie 
Powodzenia i wytrwałości. Fajnie ze trafiasz na rozmowy bo u mnie to zazwyczaj głucha cisza bez zaproszenia na rozmowę....
Ale to mała miejscowosć. I tak przedwczoraj
Wchodze do jednego z operatorów komórkowych gdzie tydzień temu wysyłałam aplikacje. Na drzwiach wisi ogłoszenie, no fajnie. podchodze do pani i mówie w czym rzecz, a ona mówi ze już włąsnie od marca ją zatrudnili, to po co wisi ogłoszenie na \drzwiach.... yyyyy, bo zapomniała zdjąć. Dziś dalej wisi. no i po co???
Powodzenia i wytrwałości. Fajnie ze trafiasz na rozmowy bo u mnie to zazwyczaj głucha cisza bez zaproszenia na rozmowę....
Ale to mała miejscowosć. I tak przedwczoraj
Wchodze do jednego z operatorów komórkowych gdzie tydzień temu wysyłałam aplikacje. Na drzwiach wisi ogłoszenie, no fajnie. podchodze do pani i mówie w czym rzecz, a ona mówi ze już włąsnie od marca ją zatrudnili, to po co wisi ogłoszenie na \drzwiach.... yyyyy, bo zapomniała zdjąć. Dziś dalej wisi. no i po co???
-
mahika - Posty: 13346
- Dołączył(a): 7 maja 2007, o 16:07
przez oliwka » 6 mar 2008, o 18:45
Oj wcale nie tak fajnie, bo myslisz sobie skoro dzwonia to sa zainteresowani, potem rozmowa tez dobrze wypada a pracy nie dostajesz i wielkie rozczarowanie. mam nadzieje,ze szybko cos znajde i nie bede zalowala, ze sie zwolnilam. Ale prawda jest taka,ze jak szukasz nowej pracy musisz miec naprawde suzo czasu wolnego,zeby jezdzic na rozmowy.
Mahika zycze powodzenia
Mahika zycze powodzenia
- oliwka
- Posty: 4
- Dołączył(a): 14 wrz 2007, o 11:08
przez echo » 6 mar 2008, o 21:16
ja też dosyc długo szukałam roboty, ale wreszcie dostałam, i trzymam kciuki za Was. Niestety wytrwałość, cierpliwość, kolejne kursy, żeby nie wyjść z wprawy itde, czasem ktoś znajomy wie coś o jakimś wolnym stanowisku.
A w ogóle to pracowałam w bardzo różnych miejscach i miastach. Nosi mnie
ale to akurat dobre dla hmm. jak to górnolotnie nazywają "rozwoju zawodowego".
Zawsze podobały mi się życiorysy różnych sław, które pracowały w bardzo dziwnych miejscach i to takie fajne było.
powodzenia
A w ogóle to pracowałam w bardzo różnych miejscach i miastach. Nosi mnie
ale to akurat dobre dla hmm. jak to górnolotnie nazywają "rozwoju zawodowego".
Zawsze podobały mi się życiorysy różnych sław, które pracowały w bardzo dziwnych miejscach i to takie fajne było.
powodzenia
- echo
- Posty: 344
- Dołączył(a): 5 maja 2007, o 22:02
przez ważka » 6 mar 2008, o 22:52
Dlatego wyjechałam do Anglii.I powoli zaczynam sie przyzwyczajac.A najfajniejsze że powolutku zaczynam spełniac swoje marzenia za półtora misiaca bede miec swoje pierwsze autko nie moge sie już doczekac!
Poydrawiam i yzcye powodyenia!
Poydrawiam i yzcye powodyenia!
-
ważka - Posty: 611
- Dołączył(a): 7 paź 2007, o 17:36
- Lokalizacja: Anglia
przez Megie » 6 mar 2008, o 23:28
ja podobnie jak wazka powiedzialam dosc..!
przez trzy lata od ukonczenia studiow probowalam znalezc miejsce dla siebie na polskim rynku pracy..
Pracowalam w sumie w 2 miejscach przez te 3 lata:
1. Placowka panstwowa- mialam piac sie po szczeblach polskiej nauki hehe- zarobki marne, sztuka dla sztuki, nie to nie dla mnie...
2. Koorporacja miedzynarodowa, stanowisko pracy w ogole nie zwiazane z moim kierunkiem studiow, zarobki troche lepsze, wyjechalam 500 km do innego miasta- to bylo przeczekanie,- musialam sie uporac z problemami osobistymi..
W miedzy czasie probowalam znalezc prace, ktora da mi satysfakcje ( czyt. mozliwosci rozwoju) bedzie zgodna z moim kierunkiem studiow i pieniadze w miare mozliwosci jako takie..
Na jednej z rozmow uslyszalam, ze "ze startuje z gorszej pozycji niz absolwent- bo 2 lata po studiach a doswiadczenie nijakie"
Mozesz sobie tak myslec gosciu- ale mowic takie rzeczy na rozmowie kwalifikacyjnej? no chyba nie halo...
W koncu sie spakowalam i wyjechalam do Norwegii, gdzie bardzo szybko udalo mi sie znalez prace wlasnie taka jakiej szukalam.
pracodawce jest bardzo zadowolony z wykonywanych przeze mnie obowiazkow przez co firma inwestuje w moj rozwoj, codziennie ucze sie nowych rzeczy, ucze sie nowego jezyka-( na koszt pracodawcy), jak tylko z tym sie uporam- juz pracodawca zapowiedzial studia..
Zarobki - o jakich nawet nie myslalam..
Nadal jestem Polka, ale Polka na emigracji i nie zaluje ze wyjechalam...
Sa rzeczy za ktorymi tesknie, w koncu wychowalam sie w Polsce..
ale raczej nie wroce predko na stale do kraju..
Wiem, ze sa ludzie ktorym i w Polsce sie udalo..
ale poprostu dla Nas wszystkich niestety nie ma miejsca w Polsce..
ja to zrozumialam i zaakceptowalam, ale dlugo walczylam aby zostac w kraju..
Zycze powodzonka Oliwko w znalezieniu swojego miejsca na rynku pracy,
kto szuka zawsze znajduje..
pozdrawiam
przez trzy lata od ukonczenia studiow probowalam znalezc miejsce dla siebie na polskim rynku pracy..
Pracowalam w sumie w 2 miejscach przez te 3 lata:
1. Placowka panstwowa- mialam piac sie po szczeblach polskiej nauki
hehe- zarobki marne, sztuka dla sztuki, nie to nie dla mnie...
2. Koorporacja miedzynarodowa, stanowisko pracy w ogole nie zwiazane z moim kierunkiem studiow, zarobki troche lepsze, wyjechalam 500 km do innego miasta- to bylo przeczekanie,- musialam sie uporac z problemami osobistymi..
W miedzy czasie probowalam znalezc prace, ktora da mi satysfakcje ( czyt. mozliwosci rozwoju) bedzie zgodna z moim kierunkiem studiow i pieniadze w miare mozliwosci jako takie..
Na jednej z rozmow uslyszalam, ze "ze startuje z gorszej pozycji niz absolwent- bo 2 lata po studiach a doswiadczenie nijakie"
Mozesz sobie tak myslec gosciu- ale mowic takie rzeczy na rozmowie kwalifikacyjnej? no chyba nie halo...
W koncu sie spakowalam i wyjechalam do Norwegii, gdzie bardzo szybko udalo mi sie znalez prace wlasnie taka jakiej szukalam.
pracodawce jest bardzo zadowolony z wykonywanych przeze mnie obowiazkow przez co firma inwestuje w moj rozwoj, codziennie ucze sie nowych rzeczy, ucze sie nowego jezyka-( na koszt pracodawcy)
, jak tylko z tym sie uporam- juz pracodawca zapowiedzial studia..
Zarobki - o jakich nawet nie myslalam..
Nadal jestem Polka, ale Polka na emigracji i nie zaluje ze wyjechalam...
Sa rzeczy za ktorymi tesknie, w koncu wychowalam sie w Polsce..
ale raczej nie wroce predko na stale do kraju..
Wiem, ze sa ludzie ktorym i w Polsce sie udalo..
ale poprostu dla Nas wszystkich niestety nie ma miejsca w Polsce..
ja to zrozumialam i zaakceptowalam, ale dlugo walczylam aby zostac w kraju..
Zycze powodzonka Oliwko w znalezieniu swojego miejsca na rynku pracy,
kto szuka zawsze znajduje..
pozdrawiam
- Megie
- Posty: 1479
- Dołączył(a): 11 maja 2007, o 15:24
- Lokalizacja: nie wiem skad..
przez oliwka » 7 mar 2008, o 09:53
dziękuję Wam wszystkim za ciepłe słowa
Właśnie siedzę przed kompem i wysyłam kolejne CV - moze tym razem cos z tego wyjdzie. Najgorsze jest to,ze w Polsce nie licza sie twoje umiejetnosci, doswiadczeniem, czy wyksztalcenia a tylko znajomosci -smutne
Buziaki dla Wszystkich
Właśnie siedzę przed kompem i wysyłam kolejne CV - moze tym razem cos z tego wyjdzie. Najgorsze jest to,ze w Polsce nie licza sie twoje umiejetnosci, doswiadczeniem, czy wyksztalcenia a tylko znajomosci -smutne
Buziaki dla Wszystkich
- oliwka
- Posty: 4
- Dołączył(a): 14 wrz 2007, o 11:08
Posty: 9
• Strona 1 z 1
Powrót do Problemy w związkach
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: AngelLar i 135 gości