W oczekiwaniu na słońce...

[wera]

Księżycowa, pisząc, że staje się to nudne miałam na myśli fakt, że w kółko piszesz, że ktoś Cię atakuje.
Analizuję to co piszecie tylko głośno wniosków nie wyciągam.
Obawiam się, że Cezary mnie oszukuje i tyle. Jest mi źle, bo wszystko posypało się jak domek z kart. Chcę uciec od tego bólu.

[impresja7]

w czym oszukuje?

[wera]

W jednej bardzo kluczowej kwestii.
Napiszę jak z nim porozmawiam. Czyli nie wcześniej niż jutro.

[ophrys]

Obawiam się, że Cezary mnie oszukuje i tyle. Jest mi źle, bo wszystko posypało się jak domek z kart. Chcę uciec od tego bólu.

Od bólu nie da się uciec. Można się nauczyć sobie z nim radzić, a przede wszystkim być na tyle ostrożnym żeby nie dać się krzywdzić.
Ale co się stało? Pisałaś, że jest zupełnie inny niż wcześniejsi panowie

[wera]

Bo jest, tylko pewne kwestia mi nie daje spokoju. Nikt nagle w kluczowych sprawach nie zmienia zdania niemalże z dnia na dzień.

Kiepsko się dziś czuję, boli mnie brzuch.

[smerfetka0]

Mam nadzieje ze wszystko sobie wyjasnisz i przynajmniej bedziesz miala chwile spokoju psychicznego, wydaje mi się ze niewiedza jest najgorsza, te domysly i oczekiwanie na rozmowe.

[wera]

Masz rację Smerfetko.
Mam pewien plan tylko nie wiem czy uda mi się go wcielić w życie.

[wera]

Bianko, jestem na stronie, którą mi poleciłaś. Czytam i płaczę...znów wyjdę do ludzi z oczami jak królik i nosem jak pijaczek z pod osiedlowej mordowni.

[blanka77]

Wera, może powinnas się odciąć od wszystkiego co ma na Ciebie niekorzystny wpływ i się wyciszyć żeby podjąć jakąś racjonalną decyzję?

Bo do tej pory ani Ty nie jesteś "ogarnięta" w swojej sytuacji, ani nie pozwalasz i nie przyjmujesz do wiadomości tego, co inni piszą do Ciebie.

Polecam odciąć się od wszystkiego i spróbować stanąć na nogi, na stabilnym terenie.

[wera]

Zastanawiam się nad 3 dniowym samotnym wyjazdem by mieć czas tylko dla siebie.
Może Cezaremu też to da do myślenia i coś zrozumie?
jestem bardzo zmęczona a nie potrafię odpocząć. Organizm coraz częściej domaga się zwolnienia tempa, uspokojenia skołatanych nerwów.

[blanka77]

Może Cezaremu też to da do myślenia i coś zrozumie?

Z takim podejściem nigdy nie dojdziesz do równowagi.

Jeśli myślisz, że w takiej sytuacji facet się Tobą przejmie tak na poważnie, to znaczy, że trochę mało wiesz o życiu.

[wera]

On sam ostatnio mi powiedział, że zaczyna mnie tracić, a nie chce mnie stracić, bo jestem najwspanialsza kobietą jaką w życiu miał. Kiedyś po takich słowach miałabym w sercu radość i nadzieję, że wszystko się jakoś ułoży. Teraz...mam ogromny dystans do jakichkolwiek deklaracji z jego strony. Mam do niego ogromy żal, że był przy mnie w szpitalu a teraz już nie potrafi. Czuję się tak jakby jego obecność wtedy była tylko z poczucia obowiązku.

[smerfetka0]

Ale dlaczego teraz nie czujesz jego obecnosci, bliskosci? Robi cos konkretnego nie tak, czy to po prostu odczucia bez zadnego poparcia w faktach?

[wera]

Po prostu go nie ma przy mnie. Prawie się nie widujemy.

[caterpillar]

uwazam ,ze blanka dobrze prawi

wera powiem Ci co Ja bym zrobila

otoz ,do sprawy rozwodowej

umawialbym sie z Czarkiem jedynie na randki na miescie i zyla swoim zyciem.

niech facet w tym czasie rozwiazuje swoje sprawy a ja zajelabym sie soba .

lazilabym z kolezankami do kina , na kawe ,czytalabym ksiazki , chodzila na basen ,poszlabym na fajna impreze potanczyc.

jesli sprawa rozwodowa to kwestia kilku miesiecy uwazam ,ze ten czas bardzo by ci sie przydal na nabranie dystansu.

Dlaczego? bo jak dla mnie tu wszystko dzieje sie za szybko , bez twojej decyzji , bez twojego pomyslu
na zycie.

Ja "czekalam" na swojego faceta 2 lata ,widzielismy sie raz na pol roku. ten czas pozwolil mi na poukladanie sobie w glowie tgo czego ja chce oraz nauczylo mnie bardzo waznej rzeczy

,ze ja i moj facet to dwie odrebne jednostki
i im lepiej naucze sie zyc sama tym lepiej nauczymy sie zyc razem.