mnie się taki stan rzeczy wydaje stagnacją, mniejszym złem - trwaniem w nierozwiązanych problemach... przy czym trwaniem z przekonaniem, że tak właściwie, to jest wszystko OK - a to już, z mojego punktu widzenia, mija się z prawdą, po prostu...
Fil, mam wrazenie, ze chcesz przekazac, ze sklonnosci do seksu bdsm sa chore, wynikaja z jakichs problemow i nalezy je leczyc.
przypominam, ze dokladnie takiej samej argumentacji uzywaja przeciwnicy seksu homoseksualnego - masz sklonnosci do osob tej samej plci, bo tato byl za malo meski/mamusia przytulala za czesto bla bla bla, jak tylko rozwiazesz swoje problemy psychiczne to magicznie zaraz zaczna Ci sie podobac kobiety.
ja osobiscie bardzo dziekuje za takie podejscie, tak, moje zycie seksualne sprawia nam obojgu z partnerem przyjemnosc, jestesmy szczesliwi w sposob prawdziwy a nie udawany -
, i naprawde nie chcielibysmy, zeby ktos sie nam wpychal do lozka i do zycia wmawiajac, ze nie wiemy co dla nas dobre i nie rozumiemy co robimy.SZCZĘŚCIA (??)
a zanim znowu powiesz, ze przeciez nie o mnie mowisz, ja odpowiem - tak, mowiac w sposob ogolny o wszystkich ludziach, ktorzy uprawiaja 'mocniejszy' seks, mowisz tez o mnie. I naprawde nie podoba mi sie Twoje uogolnianie, Twoja podawanie w watpliwosc mojej moralnosci, mojej zdolnosci do podejmowania decyzji, etc etc etc
)
natomiast własnego popędu homoseksualnego nie jestem w stanie, czy może raczej nie chcę ominąć (bo gdybym chciał, to ewentualnie mógłbym, jak sądzę, żyć w celibacie) - realizuję go więc, ale przyglądam się jednocześnie jak to przebiega, obserwuję i wyciągam wnioski - tak szczerze, to wnioski te nie są przepełnione jakimś szczególnym zachwytem a obserwacje niejednokrotnie budzą we mnie jeśli nie niezbyt przyjemne uczucia, to przynajmniej wątpliwości rodzaju takiego jak opisałem powyżej... mimo to czuję się pogodzony ze sobą takim jaki jestem, powiedziałbym, że gdzieś tak na 80 procent, co wydaje mi się wynikiem całkiem nie najgorszym... 
)
