Szacunek dla rodziców - co to właściwie jest

[Sansevieria]

Niektórych sposobów życia też nie szanuję a czasem nawet tolerancja mi z trudem przychodzi.
Czyjaś mama ma pogląd że "gówniarzy należy lać i patrzeć czy równo puchną jesli tylko próbują rodzicom pyskować albo się sprzeciwiać" i taki ma sposób na życie i wychowywanie dzieci, co wynika z tego, że tak ją wychowano i takie ma uwarunkowania - sorki, są granice. Mam taki poglad szanować? A guzik. Nawet tolerancji mi brakuje.

[josi]

to co podalas to juz troche patologia...

[Sansevieria]

Josi, ja jestem z rodziny patologicznej. Acz nie cytowalam poglądów swojej matki akurat.

[biscuit]

ja na stronie 3 podałam jeszcze gorszą patologię
molestowanie seksualne dziecka
więc jeśli ma się szanować za samo danie życia
za to że są rodzicami
wznieść się ponad krzywdy
to i to by nie wykłuczało

[josi]

no... ale wyroslas na czlowieka dojrzalego, ktory potrafi teraz spojrzec na caloksztalt, na to dlaczego rodzice tacy byli... a tylko jeszcze emocjonalnie sobie to ukladasz...
i dlatego mysle, ze myslimy tak samo...

[Sansevieria]

Wiesz, Josi, z tym wyrastaniem na porządnego dojrzalego człowieka to jest wcale nie takie proste. Musiałam włożyć we własne dojrzewanie i porządnosć masę własnej cieżkiej pracy i, nie da sie ukryć także kasy przez siebie zarobionej. W wersji takiej, jak wyszłam spod "rodzicielskich skrzydel" to byłam i umiarkowanie porządna i niespecjalnie dojrzała. I taką bym pozostala z tendencją do pogłębiania sie i niedojrzałosci i być moze nieporządności.

A co do przykładu Bis - za danie życia w sytuacji, kiedy na przykład rodzic o określonych skłonnościach płodzi potomka coby mieć pod ręką seskualną zabawkę łatwo dostępną szanować tego rodzica raczej trudno. A nie jest to wcale sytuacja niemożliwa, jak już wchodzimy w maksymalne patologie.

[josi]

ciezko z wami
no ale teraz jestes dojrzala sans. I nie za danie zycia, to puste slowa powtarzane tak bo nie wiem, fajnie brzmia.

[Sansevieria]

Z nami? Z życiem to cieżko bywa, Josi.
No jestem dojrzała i właśnie sie spokojniusio a dojrzale zastanawiałam w tym wątku nad tym czy ja szanuję rodziców własnych takich a nie innych. I nawet jak wspomniałam sporo sobie w tej sprawie ułożyłam.

[josi]

mialam na mysli ciezko w sensie prowadzenia dyskusji: przeinaczanie, niedopowiedzenie, nie odpowiadanie

sans, a moze po prostu nie lubisz swoich rodzicow i to nazywasz brakiem szacunku? bo mozna nie lubic a szanowac.

[Sansevieria]

Poważne zarzuty dla dyskutantów, Josi. Dosyć negatywna a zarazem mocno ogólna ocena.

Zerknij na mój pierwszy post. Nie dotyczy on ani tego, co ja czuję do swoich rodziców, ani tego że ich nie szanuję czy szanuję. Wrzuciłam temat "co to jest Waszym zdaniem szacunek dla rodziców" bo Wasze subiektywne "definicje" pojęcia z natury rozumianego intuicyjnie chciałam poznać. Żeby sobie samej odpowiedziec na jakieś takie dosyć w sumie wydumane pytanko. Nienerwowo i na luzie, bo sprawa dla mnie jest natury przede wszystkim poznawczo językowej. I raczej nie miałam zamairu otwierać dyskusji, nawet tezy nie postawiłam. No ale ja chciałam "burzy mózgów" a wychodzi jak wychodzi... najwyraźniej dorobiłam się oceny negtywnej jako dyskutantka.

Ojca ne lubiłam ( choc uczciwie przyznam, że umiał opowiadać dobre dowcipy), matki raczej nie lubię - to wiem to od dawna. Lubienie jednak jest stanem zdecydowanie emocjonalnym. Szacunek widzę bardziej jako postawę niz stan emocji.

[josi]

sans nie bywasz na forach? jak mam inaczej tobie powiedziec ze niestosujesz zasad uzywanych w dyskusji? wyluzuj.... to nie zarzut, to fakt: kilka razy nie odpowiedzialas na pytanie ktore zadalam a ktore wynikalo z twojego poprzedniego, zadna tragedia, po prostu fakt.

A szacunek dla mnie to dawac komus swoja uwage, i czy to wazne czy to postawa czy uczucie?
jak sie tak zastanowic to to jest chyba to i to...

pytanie brzmi od czego zaczac zeby to osiagnac?

[biszkoptowa91]

moze od zaakceptowania pewnych faktow

[Sansevieria]

A musisz mi to mówić?
Dla mnie rozróżnienie miedzy postawą a uczuciem jest zasadnicze, bo postawa to akt woli i na nią mam wpływ, a na to co czuje wpływu nie mam.

[josi]

tylko ze jest taka zaleznosc miedzy myslam i uczuciami, to co mysle wplywa na to jak sie czuje i odwrotnie... wiec jesli nie czujesz, to zacznij o tym myslec na spokojnie.

mowic o tym ze nie odp. na moje pytania? a jak inaczej mamy sie dogadac? nie rozumiem za bardzo...

[josi]

moze od zaakceptowania pewnych faktow

no, zmienmy na od uswiadomienia, albo od tolerowania, bezpieczniej