Wszystko się skomplikowało :(

[buka_lu]

.

[buka_lu]

.

[ludolfina]

plan powinien byc realistyczny, wg twoich mozliwosci, miec wersje "B" na wypadek gdyby wszystko szlo zle, determinacja mile widziana, ale aby determinacja byla, potrzebna jasna wizja
nie wizja "ON sie do mnie wprowadzi" ktora moze byc tylko poboznym zyczeniem, lecz cos co faktycznie ma sile pobudzajaca do dzialania

faktycznie wiec wyglada to tak, ze dla ciebie wizja "nagrody" w zasadzie nie jest osiagalna
bo sama nie wierzysz, ze ON sie do ciebie wprowadzi
tak sobie tylko mysle, ze tu sie cos jakby klinczuje. wizja zycia z tym panem jest jakby jedyna napedzajaca sila, a pniewaz ta wizja wydaje sie nieprawdopodobna, to zyjesz wyczerpana. ani nie zaloba, ani nie wesele. bylby sens sie starac, jakby wizja sie uwiarygodnila, ale skoro nie, to nic nie ma sensu. wlasnie, gdzie bys umiejscowila sens swojego zycia, nieszczesliwa?

jednak na logike, ze wszystkich opcji,
1. zyc z mezem
2. wyprowadzic sie i zyc sama
3. pozwolic zeby ON stworzyl ci nowy dom

najrealniejsza i najwygodniejsza wydaje sie ta srodkowa
(moze nie finansowo wygodna, ale psychicznie)

a tobie jak sie wydaje?

[Nieszczęśliwa do kwadratu]

1. zyc z mezem
2. wyprowadzic sie i zyc sama
3. pozwolic zeby ON stworzyl ci nowy dom

1. najwygodniejsza finansowo
2. coraz bardziej realna
3. marzenie ściętej głowy

To tak w skrócie.

[ludolfina]

3. marzenie ściętej głowy

ale nic to nie zmienia w uczuciach
moze jest tak, jakby cos w tobie uparlo sie na to marzenie i torpedowalo wszystkie inne opcje?
musi ci byc ciezko, zyjac ze swiadomoscia ze to czego najbardziej pragniesz sie nie zisci. przykra porazka.
wydaje mi sie ze to co pisala bis, o akceptacji tego co jest, ma jakis sens. nie ladowac sobie do pieca, ze sie ma niedorzeczne uczucie. po cos ono bylo. byc moze jest w nim wciaz i zawsze bedzie jakis procent dobrej wiadomosci dla ciebie, gdybys miala ocenic, po co ci to bylo, i po co ci to jest, co dobrego wnosi do twojego zycia, to co by to bylo?

[ewka]

byc moze jest w nim wciaz i zawsze bedzie jakis procent dobrej wiadomosci dla ciebie, gdybys miala ocenic, po co ci to bylo, i po co ci to jest, co dobrego wnosi do twojego zycia, to co by to bylo?

Na moje oko - Nieszczęśliwa dzisiaj tego nie potrafi ocenić. Gdyby umiała o czymś zdecydować, to już tej oceny byłaby bliżej. Ale nie umie, więc nie jest. Taka ocena przychodzi (o ile w ogóle przyjdzie) z czasem... bo są ludzie, do których nie przychodzi. Lub inaczej - zamykają się na nią, tkwiąc w oczekiwaniu "SIĘ spełni" lub straconym marzeniu/złudzeniu "SIĘ nie spełniło". Się. Samo. A samo to raczej się nic nie zrobi.

[ewka]

Bo się zastanawiam Nieszczęśliwa, dlaczego Ciebie N I C nie motywuje do jakiegoś działania, aby to wszystko się bujnęło w lepszą dla Ciebie stronę.

[sikorka]

wygodne zycie z pelna lodowka i oplaconymi rachunkami ewka

[ludolfina]

dlaczego Ciebie N I C nie motywuje do jakiegoś działania, aby to wszystko się bujnęło w lepszą dla Ciebie stronę.

mnie sie wydaje to proste. nie ma mozliwosci osiagnac cel, a wszystko co nie jest celem, wydaje sie innym rodzajem cierpienia. czy bedzie cierpiec z pelna lodowka czy w wynajetnym mieszkaniu, co za roznica. takie "nie warto podejmowac zadnych dzialan, skoro i tak nie bede GO miala". rezygnacja w obliczu duzego zawodu.

[Nieszczęśliwa do kwadratu]

zapewnic sobie jakas stalosc i w miare normalne zycie swojej rodzinie

Dlatego ja muszę blisko swojego miejsca zamieszkania.
Przecież dzieci chodzą do szkoły i chcą mieć kontakt z ojcem.
Nie mogę wywieźć ich na drugi koniec miasta.
Nie muszę uciekać, chować się przed mężem.
To ja jestem winna całej tej sytuacji.
I tak wszyscy będą cierpieć, więc chciałabym to w jakiś sposób zminimalizować.
Dlatego szukam czegoś w pobliżu.

wygodne zycie z pelna lodowka i oplaconymi rachunkami ewka

.

Człowiek przyzwyczaja się do pewnego poziomu życia.
Nie ukrywam, że ciężko byłoby mi zamienić samochód na autobus.
I albo skądś te pieniądze będę miała (już trochę uzbierałam ), albo muszę poczekać aż ktoś (czyli On) mi ten obecny poziom zapewni.

[ludolfina]

To ja jestem winna całej tej sytuacji.

e tam

wg mnie kazdy ma swoja czesc "winy"
ja zwykle wole myslec o przyczynach sytuacji
brac na siebie cala wine, - jakze szlachetnie. tylko sie nie mozna ruszyc pod ciezarem

[buka_lu]

To ja jestem winna całej tej sytuacji.

e tam

wg mnie kazdy ma swoja czesc "winy"
ja zwykle wole myslec o przyczynach sytuacji
brac na siebie cala wine, - jakze szlachetnie. tylko sie nie mozna ruszyc pod ciezarem

też tak myślę, że warto skupić się na przyczynach
niż zatrzaskiwać się w poczuciu winy.
ja bym na Twoim miejscu Nieszczęśliwa
odstawiła facetów na jakiś czas..
i wzięła się za siebie..
za poprawę relacji ze samą sobą.

No ale to ja bym zrobiła..
co Ty zrobisz ze swoim życiem to Twoje wybory..

[mahika]

albo muszę poczekać aż ktoś (czyli On) mi ten obecny poziom zapewni.

On, czyli kto.
Ten co rzuci ochłapem w formie smsu od czasu do czasu, a nadal jest z żoną?
Z tego co widzę "on" nie zamierza zapewniać ci żadnego poziomu, poza huśtawkami i gawędziarską karuzelą.

Musisz liczyć sama na siebie.
A drugi koniec miasta to nie Australia.

[Sansevieria]

Zapewniam Cię, Baronowo Ludolfino, że istnieje spora różnica między cierpieniem w luksusie a cierpieniem w warunkach materialnie trudnych. Obserwacja wskazuje, że iluś tam osobom pojawiające się trudności materialne minimalizują cierpienia spowodowane nieszczęśliwą miłością, a u iluś tam dodanie do nieszczęśliwej miłości trudności materialnych daje w efekcie totalną rozsypkę. Ale zmiana jest w tym obszarze raczej pewna.
Jak tak czytam Cię Nieszczęśliwa to mam wrażenie że realistyczne spojrzenie na konsekwencje Twojej wyprowadzki jest dla Ciebie nadal dosyć abstrakcyjne. Wiele z tego co byś chciała czy co uznajesz, że "być powinno" jest obawiam się poza zasięgiem.

[biscuit]

Nie ukrywam, że ciężko byłoby mi zamienić samochód na autobus.
I albo skądś te pieniądze będę miała (już trochę uzbierałam ), albo muszę poczekać aż ktoś (czyli On) mi ten obecny poziom zapewni.

skoro wolisz być utrzymanką
albo jednego albo drugiego pana
niż jeździć autobusem
to współczucie dla Ciebie i Twojej sytuacji
jakoś tak powoli wyparowywuje z mojej głowy