Wszystko się skomplikowało :(

[josi]

Josi, są prawa z ktorych czasem można nie skorzystać. Bez żadnej szkody a ku ogólnemu pożytkowi.

a ja wlasnie chetnie z niego skorzystalam. I tez troche inaczej definiuje ogolny pozytek...

[caterpillar]

co wlasnie? co wlasnie ?
to sie tyczy Kasiorku miedzy innymi Ciebie i Josi

moze juz starczy tych offtopow w tym watku?

[Księżycowa]

co wlasnie? co wlasnie ?
to sie tyczy Kasiorku miedzy innymi Ciebie i Josi

moze juz starczy tych offtopow w tym watku?

No raczej nie mnie, bo Josi to może dwa razy odpisałam. Chciałabym, żeby z przyzwyczajenia nie robione ze mnie kozła ofiarnego... staram się wypaść z tej roli.

[Sansevieria]

W tych offtopach to się moze nie przebić moje szczere zainteresowanie aktualnym stanem spraw u Nieszczęsliwej.

[Nieszczęśliwa do kwadratu]

Dzieci wyjechały, zostałam sama z nim i ciężko to znoszę.
On się stara, cały czas proponuje jakieś wyjścia etc.
Jest miły ale tak jakoś nie szczerze (a może się czepiam), ale ja nie potrafię się przemóc.
Jak prawdziwa księżniczka na wszystko mówię nie.
Może się zniechęci.
Czekam na razie aż wyjedzie na wakacje.
Będę miała 2 tyg spokoju.
A potem ja wyjadę. I kolejne dwa.
A potem się zobaczy

Jak zawoziłam młodszą córkę, to trochę rozmawiałyśmy.
Nie konkretnie o naszej sytuacji, ale o koleżance której rodzice się rozwiedli.
I powiedziała, że jej jest wszystko jedno czy my się rozwiedziemy czy nie, bo my i tak żyjemy osobno.
Ale mieszkać by chciała ze mną
Oczywiście to były teoretyczne rozważania, niewiadomo co by było jakby naprawdę znalazła się w takiej sytuacji.

[sikorka]

A potem się zobaczy

czyli poki co nie podejmujesz zadnych dzialan w kwestii rozwodu?
no wlasciwie to po co, prawda? tyle lat tak zylas to co Ci szkodzi kolejne 20 tak spedzic

[Sansevieria]

Sikorka, puszczenie w ruch machiny systemu to jest krok który moim zdaniem lepiej zrobić jak się już ma jakiś porządek w sobie. Jeśli sprawa rozwodowa nie jest z tych w miarę klarownych dla sądu ( a ta by nie była) i jeśli się nie buzuje silnymi emocjami nie do opanowania ( a Nieszczęśliwa nie buzuje) - w moim odczuciu pospiech nadmierny mógłby się odbić negatywnie na efekcie końcowym. I ja tam wspieram Cię Nieszczęsliwa w koncepcji "spokój, zastanowienie i ostrożność". Bo zakładając rozwód trzeba znaleźć prawnika, a samo to wymaga czasu i rozwagi. Mąż Nieszczęśliwej też moze sobie to i owo przemyśli, pierwszą reakcję mial z tego co czytamy typu "mojej żonie koło 40-ki fochy odbijają typowe, musze ją zdobyć na nowo", ale to była pierwsza reakcja. Ciąg dalszy może być inny.
Myślę Nieszczęsliwa że dobrze że się nie przemagasz - w końcu pokazujesz jakoś tam co czujesz naprawdę. Jakie by to nie było nieprzyjemne dla męża, przynajmniej jest prawdziwe. A to jest już jakiś krok do wyczyszczenia sytuacji. Tak w moim odbiorze.

[woman]

O tak, mam takie samo zdanie jak Sans.
Trzymaj się Nieszczęśliwa

[sikorka]

Sikorka, puszczenie w ruch machiny systemu to jest krok który moim zdaniem lepiej zrobić jak się już ma jakiś porządek w sobie.

a zauwazylas gdzies w wypowiedziach nieszczesliwej, zeby miala takie plany uporzadkowania czegokolwiek? bo ja nie. widze poki co szumne slowa, z ktorych NIC nie wynika.

[Sansevieria]

Owszem, choć Nieszczęśliwa póki co nie opisała jakiegoś planu do relizacji, zatem raczej bym to co ja zauważyłam określiła potrzebą niż planem uporządkowania. Ja odnoszę wrażenie że wstrząs związany z nieplanowanym dzieckiem z kochankiem spowodował u Nieszczęśliwej jakiś przełom, po którym Ona nie da rady ciagnać życia po staremu. I teraz mam wrażenie ze jest na etapie rozeznawania jakie ma być to "nowe". Czyli "czego ja właściwie chcę". Co zwykle jest etapem i burzliwym, i pełnym sprzecznosci i obfitujacym w wypowiedzi typu "magiczne myślenie". No taki chaos totalny, w którym dosyć trudno sie połapać. Osobie która go przezywa, a postronnym tym bardziej. Ale z takiego chaosu COŚ się narodzi, jakaś wizja. Co dalej zrobic w sprawie własnego życia.
Nieszczęśliwa, jeśli moje wrażenia czy to co widze to sa rzeczy są nietrafione to daj znać, bo nie ma sensu żebym ewentualnie brnęła w bezsensowne dalsze spekulacje myląc się na wstępie

[sikorka]

no tak, ale w przypadku jakichkilwiek zmian - trzeba zrobic pierwszy krok. a jak narazie to tu nawet pol kroku nie ma
bardziej widze myslenie sie zobaczy....

[Nieszczęśliwa do kwadratu]

Sans, jak najbardziej trafione.

trzeba zrobic pierwszy krok. a jak narazie to tu nawet pol kroku nie ma
bardziej widze myslenie sie zobaczy....

Trzeba, owszem. Tylko trzeba mieć jakiś plan co dalej.
Muszę pomyśleć. Jedno wiem, że nie chcę żyć tak jak teraz.

[Sansevieria]

No i pierwszy krok zrobiony - nie bedzie takiego życia jak było dotychczas. W sumie decyzja podstawowa dla dalszej zmiany. Teraz chyba pora rozeznać, czego byś właściwie Nieszczęśliwa chciała w tej drugiej połowie życia. Czasem sie latami człek nie zastanawia nad tym, jakie też ma priorytety, jakimi wartościami sie kieruje...jakos tak sie żyje, nieco moze bez głębszej reflaksji, bez jednoznacznego formułowania egzystencjalnych spraw. Do śmierci tak można. Ale czasem przychodzi taki trudny czas, że jednak trzeba sobie to i owo sformułować, dookreślić. Dokonać jakiegoś takiego czy innego wyboru nie mogąc osiagnać czy wziać wszystkiego. I ani rozywkowe to nie jest ani proste. Taki bardzo dorosły wybór, na dodatek bez możliwosci wycofki jak się już go dokona.
Pisalaś Nieszczęśliwa że wiesz na pewno że chcesz być sama. Ale tak naprawdę to sądzę że był to raczej emocjonalny okrzyk w stylu "z chłopami same kłopoty, mam ich dość, mam ich po kokardę, won" niż coś czego jesteś pewna. Jeśli trafilam to znowu, nie dziwiłabym się takiemu Twojemu stanowi uczuć. Jeden niczym mebel, a drugi jak doszło co do czego to okazal sie jakby niezdecydowany, eufemistycznie mówiąc. Powtórzę się - skoro cale Twoje dorosłe życie był u Twojego boku mąż ( a czasem nie tylko mąż) to stan "jestem sama bez chłopa" jest czymś chyba trudno wyobrażalnym? No nie wiem, tak sobie snuję Nieszczęśliwa co mi się wydaje... moze jakos inspirujaco dla Ciebie. A moze "kulą w płot" ? Co poniekad też ma swoje zalety, bo pozwala stwierdzic na przykład "nie , to akurat nie jest problemem, tem temat mam przemyślany i zdecydowany".
Szczerze mówiac to nie bardzo wiem, jak by Cię sensownie wesprzeć w opanowywaniu tego chaosu powstrząsowego. Może masz pomysł, co by Ci było pomocne?

[Nieszczęśliwa do kwadratu]

stan "jestem sama bez chłopa" jest czymś chyba trudno wyobrażalnym?

Nie, nie jest.
Chcę być sama, mogę być sama. Nie widzę w tym problemu, aczkolwiek pewnie bardziej w kontekście radzenia sobie ze wszystkim. Tak naprawdę zawsze byłam sama jakby spojrzeć na to od tej strony.
Ale w innych aspektach na pewno chciałabym się z kimś spotykać, bo nie ukrywam lubię facetów.
Ale mieszkać z nim nie muszę.
Chociaż jest taki jeden, z którym chyba mogłabym zamieszkać...

[sikorka]

stan "jestem sama bez chłopa" jest czymś chyba trudno wyobrażalnym?

Nie, nie jest.
Chcę być sama, mogę być sama. Nie widzę w tym problemu

yyyy.... albo ja czegos nie lapie albo to Ty znow wlaczylas swoj bajer
otoz poki co MUSISZ zyc z chlopem i NIE MOZESZ byc sama - bo sie zwyczajnie sama nie utrzymasz. to sa Twoje slowa sprzed kilku postow. jestes uzalezniona od drugiej wyplaty, bo ze swojej bys mieszkania, zycia i dzieci nie utrzymala. wiec gdzie tu mozliwosc bycia samej?
ja rozumiem checi, ale mozliwosc?
mysl racjonalnie i mierz sily na zamiary - blagam Cie!