Skąd się bierze homoseksualizm?

[laissez_faire]

Sikorka trochę upraszczasz... ja nigdy nie spotkałem się z jakąkolwiek dyskryminacją; a to, że czasami czuję się niekomfortowo ze względu na swoją orientację, to już jedynie moja własna niechęć do samego siebie.

Fil. najpierw pomyśl, później pisz...

[sikorka]

ja nigdy nie spotkałem się z jakąkolwiek dyskryminacją;

a nie jest czasem to spowodowane tym, ze malo osob o tym wie?

[laissez_faire]

teraz wiedzą już wszyscy, których znam... zresztą ja tego nie ukrywam, ale też z niczym się nie odnoszę...

[sikorka]

wiedza wszyscy ktorych znasz, czyli jak rozumiem rodzina, koledzy, przyjaciele, czyli ci wszyscy ktorzy Cie kochaja, lubia .... wiec jakiej dyskryminacji sie po nich spodziewasz?

[laissez_faire]

a co mnie obchodzi co mysla sobie osoby, ktorych nie znam? branie personalnie dzwiwact ludzi zupelnie mi obcych, zakrawaloby o paranoje (ktorej tak wielu tak chetnie ulega); jezeli mowimy o dyskryminacji to tylko i wylacznie przez osoby z nami bezposrednio zwiazane... a czego sie spodziewalem? balem sie ze zawiode matke; ze ojciec bedzie odczuwal niechec; ze babcia bedzie rozczarowana; ze przyjaciele poczuja sie oszukani; ze koledzy poczuja wstret; ze w pracy strace powazanie; ze cos nade mna zawisnie; ze sostane skarzony stereopypem... i NIC

[sikorka]

... i NIC

a widzisz swiat sie zmienia

[Filemon]

Fil. najpierw pomyśl, później pisz...

a kiedy ja lubię właśnie na odwrót...

teraz wiedzą już wszyscy, których znam... zresztą ja tego nie ukrywam, ale też z niczym się nie odnoszę...

...zresztą pewnie ukryć by się nie dało...

[psycho.madness]

laissez_faire reasumują widzisz plusy tego, że najbliższe grono wie?
Wnioskuję, że tak skoro nie jesteś dyskryminowany.

Ja wciąż czuje takie rozerwanie. Mówić, czy nie mówić. Czasem mam ochotę stanąć i krzyknąć na środku miasta. Ale z drugiej strony myslę "po co?" bo kogo to obchodzi? Każdy przejdzie, popatrzy, niektórzy powiedzą "zamknij ryj pedale" i pójdą dalej.
Wie o mnie garstka ludzi. Najbliższa koleżanka, jeden kolega z daleka i 3 innych gejów, z czego tylko z 1 utrzymuje kontakt. Ale jakoś tak lepiej, lżej się poczułem, gdy przyznałem się koleżance. Napisałem na GG podczas rozmowy, w inny sposób nie byłem w stanie. Po kilku dniach miałem ochotę powiedziec jeszcze komuś... i jeszcze komuś..., ale pomyślałem "spokojnie, nie szalej, po co?". Własnie po co?
Chyba po to żeby się poczuć jakoś lepiej, mniej obciażonym tymi myślami.

Nie daje mi spokoju jeszcze jedna myśl. Mam kilku kolegów, wśród których jestem lubiany, mam poważanie (przynajmniej tak myślę:)) i zastanawiam się, czy bym ich zawiódł, gdybym się przyznał. Są tacy co uważają mnie za twardziela w pewnym sensie, człowieka czynu a nie gadania. Boje się utraty autorytetu... nawet, jeśli zaakceptują to kim jestem.

Pozdrawiam!

[sikorka]

Nie daje mi spokoju jeszcze jedna myśl. Mam kilku kolegów, wśród których jestem lubiany, mam poważanie (przynajmniej tak myślę:)) i zastanawiam się, czy bym ich zawiódł, gdybym się przyznał. Boje się utraty autorytetu...

ja tak sobie mysle, ze jesli mialbys stracic autorytet i zawiesc kolegow z powodu swojej orientacji to to sa gowno a nie koledzy
choc zauwazylam wsrod swoich znajomych, ze mezczyzni hetero maja jakis problem z kolegowaniem sie z gejami nie dlatego ze nie sa tolerancyjni, ale dlatego ze nie chca sie znalezc w gronie zainteresowan takiego geja. czesto slysze teksty typu: niech sobie zyje byle mnie nie tykal.

[psycho.madness]

No właśnie, zauważyłem to czytając i ogladając różne programy.
To chyba pewnego rodzaju strach przed gejem, "że mnie upije i wyrucha...". Ale to GŁUPIE gadanie.
A druga sprawa, to taka, że gdy hetero będą pokazywać się w towarzystwie geja to inni powiedzą "ooo idą dwa gołąbki...", albo "co? ten też się spedalił?". Ehh... jakie to wszystko głupie.

[sikorka]

a moze po prostu niektorym ciezko uwierzyc w kolegowanie sie/przyjazn miedzy gejem i innym mezczyzna tak jak mezczyzna i kobieta. w koncu obie te relacje moga byc podszyte jakims podtekstem.

[laissez_faire]

psycho mowienie rodzinie, ze jestes rudy a nie blondyn to strasznie wyniszczajacy, upodlajacy i emocjonalnie uposledzony moment w zyciu, ale JEDNORAZOWY!, a po nim mysl o wykrzykiwaniu czekokolwiek w srodku miasta jest tak glupia, ze az smieszy... to jak dobry zyg przy zatruciu odalkoholowym;

[laissez_faire]

... i NIC

a widzisz swiat sie zmienia

ale to ten swiat walki o rownouprawnienia cale zycie mnie uczyl, ze jest nietolerancja i dyskryminacja, ktore okazaly sie jedynie zaszczepionymi demonami w mojej glowie; w rzeczywistosci tego swiata nie obchodzi kogo kocham i z kim sypiam... wiec, wracajac do tematu, czy to wazne skad to sie wzielo?!

[Orm Embar]

nie zauwazylam, zeby bezrobotni, ale geje zdecydowanie na kazdy krzywy tekst reaguja alergicznie i odrazu biora ga za przejaw dyskryminacji - porazka.

Jak również spora część kobiet feministek... Sam raz na fejsie oberwałem za jakiś głupawy żart - jeny, jaką miałem burę od koleżanek! Zostałem zmasakrowany, hehehe!

Poza tym nie wszyscy geje, tylko gejowscy aktywiści. Część gejów boi się ujawnić i nie mówi nic o gejach bo boi się posądzenia, a część gejów nie jest zainteresowana tematem.

Tak na poważnie to nie mam pojęcia co o tym sądzić, Sikorko. Z jednej strony OK, gejowskie lobby czasami krzyczy zbyt głośno. Z drugiej - czasami trzeba głośniej wrzasnąć, bo inaczej nie posłucha. Czasami też reakcje są przesadne w innych obszarach - np. czytam właśnie, że w Holandii prawicowa partia uruchamia portal, gdzie można poskarżyć się na imigrantów zarobkowych, głównie na Polaków, no i ministrowie spraw zagranicznych były demoludów ostro protestują... To już przesada czy jeszcze nie, Sikorko?

Maks

[Orm Embar]

Takiej bardzo jawnej i otwartej dyskryminacji gejów jest chyba faktycznie coraz mnie, i temat w Polsce normalnieje, niemniej jednak uważam, że gej raczej ma grubszy szklany sufit do przebicia. Co do rodzin bywa różnie - mojego kumpla matka wydziedziczyła jak go nakryła z chłopakiem w łóżku, rok później zmarła, mieszkanie poszło na jakieś ciotki i chłopak musi sobie radzić.

A co do przyjaźni między facetami hetero a homo jestem dość sceptyczny. Nie dlatego, żeby była niemożliwa, ale często ktoś musi zapłacić jakąś cenę. Jest to na ogół gej, bo musi jakąś część siebie mocno cenzurować. Mam oczywiście przyjaciół hetero (mówię o facetach), ale jakąś część siebie muszę w kontaktach z nimi wyciąć. Może się mylę - proszę o korektę jakby co - ale jeśli np. w relacji przyjacielskiej męsko-damskiej jedna strona się zakocha, a druga nie, no to jest ból zawodu miłosnego, ale jest to jakaś normalna kolej rzeczy męsko-damskich zakochiwań i zawodów w miłości. Natomiast w przyjaźni z facetem jakiejś części mnie W OGÓLE nie mogę wyrażać - sama próba powiedzenia kumplowi hetero, że mi się podoba (nie mówiąc o zakochaniu się!) jest tak niewyobrażalnie ko(s)miczna, że aż niemożliwa. Moi kumple mogą ze mną gadać o moich relacjach i związkach (choć też muszą przejść fazę akceptacji faktu, że w swoich związkach "to" robię - coś, co dla nich jest zupełnie niepojęte), ale czuję albo nieme, albo wręcz zwerbalizowane tabu rozmów O NICH jako o możliwych obiektach nawet nie podrywu, ale, hm, zwykłej fascynacji, sympatii, zachwytu nad urodą czy cokolwiek.

Jedyna przyjaźń, w której jak mi się zdawało udało się znaleźć sposób na porozumienie między facetem homo a hetero skończyła się niezbyt fajnie - nie wydarzyło się naturalnie nic zdrożnego, ale przekonanie o przekraczalności granic okazało się tylko mirażem, co gorsza ten miraż rozpadał się z hukiem.

Znowu za dużo piszę! no cóż, już kończę. Dobrej nocy!

Maks