Tak, masz rację, niektóre z tych odpowiedzi nie odzwierciedlały nas, ale były wyborem, co jest bliższe. Zgadzam się, że pytania kontrolne to podstawa, prawdę mówiąc tego mi właśnie brakuje w pedagogice... Myślę, że wiedza pedagogów (nie uogólniając) jest w kwestii umiejętności konstruowania narzędzi badawczych mniejsza. Pedagogika i psychologia to różne bajki, ale tak cichutko zazdroszczę psychologom takiego spektrum narzędzi do diagnozowania:)
Wiesz, właśnie kiedyś taka pani psycholog, gdy byłam w 8 klasie i trafiłam do niej w depresji reaktywnej (po groźbach zamachu na życie) dała mi teścik z tego rodzaju pytankami co pisałam. No ogólnie kobieta była odpychająca, niekompetentna jak mniemałam, zatem aby nie wchodzić z nią w dyskusje odpowiedziałam tak, że uznała, że jest wszystko ok
Myślę, że skla Likerta także nie pomogłaby w tej kwestii. Dziś wspominam to ze śmiechem, ale kurcze, ile osób ta kobieta nie zdiagnozowała prawidłowo???
Znam tez przypadek, że psycholog nie zorientował się, że pacjent jest w głębokiej depresji, zaś inny specjalista poznał to w mgnieniu oka. Jestem zwolenniczką testów projekcyjnych bowiem często niektóre sprawy tak blokujemy w sobie, że stosując mechanizmy obronne potrafimy "oszukać" testy. W przypadku dzieci dobra jest analiza rysunku. Znam taka pedagog - psycholog, która posługuje się tym często i naprawdę odkryła takie problemy dzięki temu... dalsze diagnozy potwierdziły przypadki molestowania, przemocy...
Ogólnie jestem pod wrażeniem jeszcze jednej rzeczy - określania profilu psychologicznego nieznanych sprawców przestępstw.
Ogólnie się rozpisałam, a tu czas spać:)
ps. nie jesteś psychologiem Pytająca, ale wiedzę masz imponującą
