Macierzyństwo...

[Laff]

ojej, problemy bytowe najbardziej mnie gnębią sprawy typu: jak się dostać do szpitala, gdy przyjdzie czas, kto mi pomoże w szpitalu i podczas wyjścia, czy dam rady się opiekować Zuzą (bo ma problemy ze zdrowiem, jestem też w obcym mieście)... itp itd...

nie mogę się dogadać z ojcem Zuzy. nie wiem już jak z tym się uporać. te całe procedury prawne, które mnie czekają... przerastają mnie. z drugiej strony ostatnimi czasy udało nam się parę razy po ludzku porozmawiać. coś deklaruje ale ja nie jestem w stanie już liczyć na to, że może pomoże - kiedyś...

przede wszystkim usiłuję skompletować wyprawkę dla małej do szpitala. i nawet to mnie rozwala.

chyba świruję przepraszam

[pozytywnieinna]

Kochana Laff, jak najbardziej nie świrujesz, nas tu jest więcej, mam bez ojców, nawet nie wiesz jak samo się wszystko będzie układało, a jak już malutka się urodzi to napewno dasz rade... moja mała ma juz 2 lata i 3 miesiące, a przeszłyśmy piekło i dajemy radę... mała urodziła się na obczyźnie, nie miałam nikogo, a jednak jak do tej pory się udaje przetrwać choć nie powiem jest wiele chwil załamania, łez... do szpitala to karetka, najprostsze wyjście, ze szpitala taksówka, a potem już leci
dasz radę i pisz, razem łatwiej...

[Laff]

z tą karetką to chyba nie do końca tak jest :/ szpital, w którym chciałam rodzić jest 20 km od mojego miejsca pobytu. na taksówkę mnie nie stać. nawet, jakbym chciała odłożyć - stałoby się to kosztem wyprawki dla Zuzy. błędne koło. i jak się tu nie martwić?

[Bianka]

Laff a ktoś ze znajomych nie zawiózłby Cię, nie odebrał?? Jeśli chodzi o wyprawkę do szpitala to zazwyczaj w szpitalu dzieci ubierają, ciuszki musisz mieć na wyjście, akcesoria do przewijania, ja osobiście polecam smoczek choć inni nie polecają moje non stop płakało i żałowałam, że nie miałam smoczka...

[smerfetka0]

Laff patrzac na dzielne samotne mamy tu na forum widze ze da sie wszystko zrobic mimo ze do konca wydaje sie nie mozliwe. a ojciec w sprawie dojazdy by nie pomogl mimo wszystko ??? o takich sprawach rozmawialiscie?

[Bianka]

Laff gdzie jestes?

[Bianka]

Co tam mamusie??

[sikorka]

moim Kuzynom urodzil sie Synek - starali sie 5lat
jest piekny na zdj, ale nie moge sie doczekac kiedy Go zob na zywo takie piekne chwile napawaja mnie nadzieja

[Bianka]

No to super pewnie szaleją ze szczęścia Sikorko cierpliwości, będzie dobrze!:)

[sikorka]

teraz szaleja - wiadomo, ale przez cala ciaze nawet raz sie nie ucieszyli, nawet gratulowac sobie nie dali - to pewnie przez ten strach. walczyli tyle lat i nic. lekow od cholery, badan i w koncu sie udalo wiec nie dowierzali do chwili porodu ze bedzie dobrze. urodzil sie rowny miesac przed terminem, ale zadnych komplikacji nie bylo.
baaardzo im kibcowalam

[Bianka]

Też tak miałam, że bałam się do końca czy się uda, czasem wydawało mi się to niemożliwe, żeby się udało...Ten strach jest wpisany w osoby które dużo przeszły, żeby mieć dziecko, nic nie da się z nim zrobić, trzeba przeżyć..

[Laff]

dla mnie ciąża to też cud. jestem po anoreksji, 2 poronieniach, chemioterapii... całe życie brałam antykoncepty... nawet nie myślałam już o ciąży. zresztą - tak powinno być. jestem skrzywiona psychicznie - na pewno skrzywię i Zuzię :/

[sikorka]

to juz zalezy od Ciebie laff
jesli masz swiadomosc ze cos moze byc nie tak, to z tym 'cos' warto cos zrobic za wczasu
wazne, zebys kochala swoja Core, reszte zrobi za Ciebie MIlosc
a z tatusiem to juz definitywny koniec? daloby sie cos zrobic w tej materii?

[Laff]

z 'tatusiem' to bardzo skomplikowana sprawa... do niedawna jeszcze się Zuzy wypierał, już o piekle, które mi zgotował nie chcę wspominać. nagle zmienił zdanie - chce naprawiać, chce pomagać, chce być. ale to nie takie proste, ponieważ właściwie, poza deklaracjami i ostatnio - pomocą z samochodem, nic nie zrobił dla mnie i Zuzy. a jego słowom już nie wierzę i nie uwierzę. oczywiście, nie będę odrzucać pomocy w sprawach Zuzy, bo z uwagi na sytuację, w której się znalazłyśmy (choć znalazłyśmy się w takowej właśnie z powodu 'tatusia') - nie mogę sobie pozwolić na odcięcie się od niego. to skomplikowane. sama się gubię: nie wiem co myśleć o tym wszystkim, co czuć - jestem skołowana. najchętniej uciekłabym jak najdalej od tego człowieka i zaszyła się tak głęboko, żeby mnie nie znalazł. boję się go a zarazem tak bardzo mnie zmanipulował i uzależnił od siebie... no cóż, jak się jest głupim to trzeba płacić za to.
w każdym razie - w najbliższy weekend ma przyjechać do miasta i mamy się spotkać ponownie aby omówić kwestię planu wychowania Zuzy i kwestie finansowe. to by mi zaoszczędziło przykrości sądowych. ale nie mam zamiaru liczyć na to, że uda się to z nim uzgodnić i dopiąć na ostatni guzik - mam bowiem wrażenie, że on po prostu gra na zwłokę. nie wiem po co. no ale już nie próbuję go zrozumieć.

[mahika]

oczywiście że sie nie zmienił. Nie ma takiej opcji.
Trzymaj sie jak najdalej od niego.
Tej pomocy nie odrzucaj, ale chroń siebie i dziecko.