kryzys w związku, DDA - chęć uratowania związku

[Abssinth]

sprawa jest zawsze do odratowania , jesli obie osoby chca ratowac...

mi sie wydaje, ze on tak sie odcina i ucieka, kiedy Malgos placze, bo u niego to juz sie skonczylo...i chcialby zeby sie tak ladnie, bezproblemowo, samo rozeszlo po kosciach, a tu mu kobieta placze i o uczuciach mowi...

[doduś]

z tymi "końcami" na szczęście bywa różnie

[Abssinth]

---------- 13:23 31.05.2011 ----------

na szczescie czy nie na szczescie - to juz od sytuacji zalezy.

W moim rozumieniu jest to miara szacunku dla siebie, zeby nie blagac o powrot kogos, kto juz mnie nie kocha.
Jesli ktos ma mnie kochac, to bedzie mnie kochal z potrzeby wlasnego serca, a nie z litosci, bo wyprosilam na kolanach kolejna szanse.

Jesli ktos powraca z litosci, to predzej czy pozniej taka 'milosc' zmienia sie w obrzydzenie.

---------- 13:25 ----------

ahh, i jeszcze - szacunek do drugiej osoby i jej/jego wyborow, to druga strona tego medalu.

jesli ktos wybral odejscie ode mnie, jesli dla kogos to juz jest skonczone, to z czystego szacunku do niej/niego - nie bede sie starala zmieniac jej/jego decyzji.

Jesli ktos upatruje szczescia gdzie indziej, to jest jego wybor, i byloby obrazajace dla wolnej woli tejze osoby, gdybym probowala manipulowac ja/jego w kierunku zmiany decyzji.

[doduś]

Jesli ktos powraca z litosci, to predzej czy pozniej taka 'milosc' zmienia sie w obrzydzenie.

daleko idąca teza

zgadzam sie, że powrót z "litosci" to nie jest dobre rozwiazanie

Jesli ktos upatruje szczescia gdzie indziej, to jest jego wybor, i byloby obrazajace dla wolnej woli tejze osoby, gdybym probowala manipulowac ja/jego w kierunku zmiany decyzji.

nie zauważyłem aby ktokolwiek tutaj nakłaniał MAłgosię do posuwania sie do manipulacji
CZym innym jest manipulacja a czym innym szczera, konkretna i otwarta rozmowa z poszanowaniem decyzji lub braki decyzji drugiej strony.

MAłgosia sama podejmie decyzje słuszne dla siebie (jak mniemam) i nie przypuszczam żeby posuwała się do manipulacji typu "wróć bo syn w przyszłości bedzie cierpiał przez nasz rozstanie"
Moim zdaniem jedyny możliwy powrót to powrót ponieważ "kocham Cię i chcę budować z tobą nasze dlasze wspólne życie jako małżeństwo i jako rodzina"

Dla mnie miarą szacunku dla siebie jest nie czynienie czegoś, z czym sam będę się czuł źle

[Malgoś]

sprawa jest zawsze do odratowania , jesli obie osoby chca ratowac...

mi sie wydaje, ze on tak sie odcina i ucieka, kiedy Malgos placze, bo u niego to juz sie skonczylo...i chcialby zeby sie tak ladnie, bezproblemowo, samo rozeszlo po kosciach, a tu mu kobieta placze i o uczuciach mowi...

Abssinth święta prawda to oczym napisałaś dokładnie tak to odbieram .

Słuchajcie ja bym odpuściłabym tą walkę nawet w momencie kiedy jest to platoniczna miłość. Tylko nie daje mi spokoju sytuacja utrzymywania jednak codziennego kontaktu ze mną z jego strony. Staram się pierwsza nie wykonywać kroku w jego stronę. I to powoduje we mnie wewnętrznie że chyba nie dokońca jestem mu obojętna.
Jeżeli to jest mylnę myslenie to proszę napiszcie

[doduś]

tak czy owak, cokolwiek nie odpowiemy ,to i tak bedą to wyłącznie domysły

[Malgoś]

na tę chwilę tak
Jednak mi wasza wymiana rozważaniami dobrze robi psychicznie

[doduś]

na tę chwilę tak
Jednak mi wasza wymiana rozważaniami dobrze robi psychicznie

w jakim sensie ?

[Abssinth]

moze byc, jak piszesz, Malgos.

a moze tez byc tak, ze on chce to zrobic poprawnie, 'milo', zeby jak najmniej Cie zranic - czyli, poczuwa sie do jakiejs tam odpowiedzialnosci, bo w koncu Wasz zwiazek to nie byly dwa tygodnie...

byl tutaj jakis czas temu watek chlopaka, ktorego rzucila dzieczyna, ale bardzo czesto do niego wydzwaniala, pytala co u niego, troszczyla sie... w koncu powiedziala mu, ze jest z kims innym, po wielu miesiacach robienia mu nadziei, ze wroca do siebie. Na jego 'ale o co chodzi?' - poweidziala - no przeciez nawiazala sie miedzy nami taka fajna przyjazn po tym zerwaniu, myslalam, ze sie ucieszysz.. (czy cos podobnego)

kiedys sama tak robilam - co wychodzilo wlasnie z tego, ze nie chcialam kogos zranic, mowiac mu 'to koniec', tak prosto z mostu. Probujac nawiazac 'normalny', przyjacielski kontakt - i nie moglam zrozumiec, ze to boli druga osobe jeszcze bardziej. To, co robi Twoj maz, przypomina mi bardzo moje wlasne zachowania z nastoletnich czasow.

hej - nie wiem. Nikt nie wie, co mu w duszy gra, oprocz niego samego.

rozmowa - tez bym zalecala, zeby sie pan maz wreszcie w te albo wewte okreslil.

[Malgoś]

Dlatego przyjmę strategię zaproponowaną przez Dudusia - kontrakt
Postaram się to zrobić w tym tygodniu, może jutro bo jest dzień dziecka i mamy wspólnie spędzić czas z naszym synkiem Nie wiem czy to najlepszy termin ale może uda się coś ustalić bardziej konkretnego
dzięki czemu poczuję stabilizację w temacie bo teraz jestem na huśtawce.
Kiedy się wyprowadzał nichciał nic ustalać bo nie był pewnien co się zadzieje ale dla mnie te 3 miesiące to jest już wieczność

[caterpillar]

Słuchajcie ja bym odpuściłabym tą walkę nawet w momencie kiedy jest to platoniczna miłość. Tylko nie daje mi spokoju sytuacja utrzymywania jednak codziennego kontaktu ze mną z jego strony. Staram się pierwsza nie wykonywać kroku w jego stronę. I to powoduje we mnie wewnętrznie że chyba

no wlasnie TEGO nie kumam..moze jest jak pisze Abss

kontrakt moze byc pomocny ..zawsze to jakis plan

trzym sie!

[ewka]

Bo może być też tak, że mu się pomieszało. I się chłopak pogubił. Inaczej mówiąc - kryzys, kóry po prostu czasem ludzi dotyka. Dla mnie to nigdy nie jest takie jednoznaczne (wyprowadził się, więc na pewno nie kocha i zdradził) i potrzeba czasu, aby się przeklarowało. Aby sobie określił ważność rzeczy. Kontrakt Dodusia jest OK dlatego, że w jakiś sposób "spina" problem - aby się zanadto nie rozlazł i spina w jakieś ramy czasowe, dając Ci Małgoś świadomość działania. To, że się codziennie kontaktuje świadczy (wg mnie) o tym, że... no jest w tym jakaś troska i zainteresowanie, więc nie ma obojętności, bo ta byłaby najgorsza.

Trzeba cierpliwie, wytrwale, mądrze... będzie, co ma być. Ja wierzę, że dobrze.

[Malgoś]

Ewka Ty jesteś optymistką ja wiele razy patrze przez rózowe okulary i w tej sprawie również i nadal mam nadzieję że będzie dobrze.
Podobaja mi się również stwierdzenia Abss ponieważ przemawiają o tej złej stronie, której niedopuszczam a może się tak stać że będę musiała ją zakceptować.
Dziś spędzamy po pracy wspólne popołudnie w zalezności jakie klimaty będę dam Wam jutro znac czy udało mi sie przeprowadzić rozmowę kontraktującą czy nie

PS. Jeżeli, macie dzieci to wiele radości dla niech a dla Was również wszystkiego najlepszego bo wszyscy jesteśmy dziećmi

[ewka]

ja wiele razy patrze przez rózowe okulary i w tej sprawie również i nadal mam nadzieję że będzie dobrze.

I tak trzymać! Nadzieja to coś wyjątkowego, wartościowego i baaardzo potrzebnego... współżyje z czasem, a ten z kolei "robi" tak, że oswaja ewentualne niepowodzenie - dzięki temu traci (to niepowdzenie) na sile. Bo w nadziei jest też jakiś element niepewności... i dobrze, bo inaczej byłaby naiwnością. No tak to czuję. I zachęcam Cię Małgoś do przeczytania całego wątku Jacinty pt: "Mąż mnie nie kocha, zdradził...".

Jak minął dzień? Udało Ci się zrealizować coś z zamierzeń?

[Malgoś]

Ewka wszystko popsułam
Popołudnie wyglądało następująco poszłam na Fitness w tym samym czasie mąż z synkiem poszedł na basen do tego momentu było ok.. Potem spotkaliśmy się w centrum handlowym bo był plan że kupimy mu wspólnie klocki lego. I tu nastąpiła klap wyszła moja słabość.
Zapytałam się jakie są teraz plany czy przyjedzie do nas (bo tak sobie założyłam w głowie) Niestety Jego plan okazał się inny chciał jechać do domu i odpocząć. Niestety nie udało Mi się ukryć focha i smutku do tego jak siedziałam w samochodzie w lusterku widziałam jak wraca spowrotem do Centrum handlowego , więc włączyły mi się podejrzenia że pewnie z kimś się umówił. Zadzwoniłam do niego i focha strzeliłam w słuchawkę ,Że chyba bardzo jest zmęczony że wraca do CH . Mąż odpowiedział że wrócił się do Bankomatu . Ja na to że mógł wypłacić jak wychodziliśmy razem i się rozłączyłam. Po kilku minutach zadzwonił i strzelił tez pod wpływem emocji tekst że może powinnam go sprawdzać , śledzić jak mam tyle podejrzeń. Odpowiedziałam , że nie mam na to czasu i nie będę dziecka narażać na kolejne stresy i na taką zabawę nie mam czasu ani ochoty. Miłego wieczoru ci życzę i się rozłączyłam. Dziś rano po 8 zadzwonił zapytał się oczywiście jak minął wieczór czy synek ułożył zestaw lego i że się zdzwonimy w ciągu dnia.
Kochani moi spieprzyła znów, bo nie trzymam swoich emocji na wodzy. Nie daje mu szansy i nie udało mi się ustalić kontraktu Jestem zła na siebie.
Pewnie jutro będę się widziała jednak myślę że to nie będzie też dobry moment na taką rozmowę. Jestem wściekła na siebie