Nauka cierpliwości

[ewka]

Ano, jak się co innego nie da, to choć liczyć trzeba. Ojciec mój nieboszczyk, świeć Panie nad jego duszą, wciąż mi przykazywał, licz, licz, synu, bo się może przydać. Raz tak, panie, latem leżeliśmy w niedzielę w sadzie pod jabłonką, a kawaler już byłem. Ojciec nic nie mówi, to i ja nic nie mówię. Ojciec zesunął kapelusz na czoło, myślę sobie, śpi pewnie. To i ja przymknąłem oczy. Aż tu nagle powiada:
- Trzy tysiące pięćset osiemdziesiąt trzy.
- Co trzy tysiące pięćset osiemdziesiąt trzy, tata? - pytam go się, bo myślałem, że mu się śni.
- Jabłek jest na drzewie - powiada.
- Skąd tata wie?
- Policzyłem. Zawsze liczę, kiedy mnie coś gniecie. I ty licz. Zacznij od malin. Malin na krzaku niewiele, to się nie namęczysz. Potem spróbuj policzyć tarki na tarninie. Potem rozłup makówkę i policz wszystkie ziarnka. Wyjdź na jakiś wzgórek, policz pola, łąki, miedze. I licz, co tylko ci się przed oczy nawinie, gołębie, chmury, ludzi na pogrzebach, sztachety w płocie, kamienie w rzece. Aby tylko nie próżnuj. A gdyby ci się tak kiedyś udało gwiazdy nocą na niebie policzyć, będziesz mógł powiedzieć, że jesteś cierpliwy i wszystko przemożesz. Mnie się nie udało, ale ty popróbuj, może ci się uda.
(Wiesław Myśliwski, Kamień na kamieniu)

[oliwia]

Po pierwsze uwielbiam tę książkę Myśliwskiego.
Po drugie zaciekawił mnie Twój temat. Nie raz zastanawiam się jak mam się nauczyć cierpliwości. Od zawsze chcę wszystko natychmiast mieć. Nie potrafię czekać. Nie potrafię poświęcić swojego czasu na "liczenie jabłek czy malin." I nie mam najmniejszego pojęcia jak to zmienić. Bo taka cierpliwość to musi być w życiu przydatna...

[doduś]

da mnie cierpliwość jest siostrą pokory

[Winogronko7]

By spełnić marzenia, muszę być cierpliwa.

[Księżycowa]

Doduś też tak sobie pomyślałam...

Brakuje, oj brakuje... ciągle pośpiech, bieg... czas ucieka, wszędzie trzeba się śpieszyć a i tak nie raz się spóźnię... tyle rzeczy na głowie, że połowa umyka... nie mam czasu, by na spokojnie wypełnić papiery z urzędów, badanie u lekarza czeka od roku...
szkola, praca, szkoła, praca... wszystko tak szybko się dzieje...
Wszystko to powoduje stres, pospiech, frustrację....

Przydało by się tak mocno krzyknąć STOP i zatrzymać... nam wszystkim...

[mikidajlo]

Cierpliwość? jalo spokuj ducha czy jako oczekiwanie?
Witam was. Ewka to było piękne. Zresztą ty zawsze wychwycisz sedno sprawy i jak byś chciała rozmawiać cytatami to jesteś Tak wielka że i cytatów by nie zabrakło. Dzięki.

Cierpliwość jako oczekiwanie to mi jakoś nie wychodzi. Nie udaje się być cierpliwym, raczej jestem bardzo niecierpliwy i jak czekam to nie umiem się zająć czymś innym. Nie wiem zacząć gotować obiad albo czytać książkę w chwili kiedy czekam na wywołanie swojego numerka w kolejce. Głupie prawda? Długie oczekiwania udaje mi sie zwalczyć słuchaniem mp3 Powieści, słuchowisk czy muzyki. Znacznie ogranicza to tę nudę oczekiwania.

Cierpliwość ta anielska. Chyba ją mam. potrafię zachować spokój ducha choć nie zawsze kiedy prowadzę i nie dać się wyprowadzić z równowagi. Chociaż po niejednej rozmowie serducho szybciej bije. Za to duszę to w sobie często. Nie umiem odpowiedzieć asertywnie na to i to słucham przyjmuję, czasami przytaknę. Nie po tej stronie jestem.

[ewka]

Myśliwski jest wielki! Jak sobie co ciekawsze zdania zaczęłam zapisywać gdzieś w zeszycie, to mi wyszło, że książkę musiałabym przepisać prawie całą:) Te swoje myśli wyraża w taki prosty sposób, bez zadęcia. No strasznie mi się podoba. To wszystko przez Oliwię - Oliwio, wielkie dzięki jeszcze raz

Też myślę, że to siostra pokory.

Poza tym to "aby tylko nie próżnuj"... tak jakbyśmy każdą chwilę powinni "zagospodarować".

[oliwia]

"To niech pan w takim razie powie, czy człowieka stać na takie przywiązanie do psa, jak psa do człowieka? Wątpię. O, to nie takie samo przywiązanie (...) Skąd w nim aż takie przywiązanie, niezależnie człowiek czy łotr. Słyszał pan, żeby kiedyś pies opuścił z własnej woli człowieka? Ot, poszedł sobie i nie wrócił (...) A bywa, że z żalu po człowieku i pies zaraz umrze."
/W.M./

[Dorku]

Kiedyś jeszcze w licealnych czasach zaprzyjaźniłam się na zawsze z:

>>Użycz mi, Panie,
pogody ducha – bym godził się z tym, czego nie mogę zmienić;
odwagi – bym zmieniał to, co zmienić mogę
i mądrości – bym odróżniał jedno od drugiego.<<
(Marek Aureliusz)

Uświadomienie sobie, że właśnie to coś , do czego brak mi cierpliwości, jest ważne, tak ważne, że nie może tego obalić mój brak pokory bardzo pomaga w walce z zniecierpliwieniem. Natomiast, jeśli okazuje się rzeczą , której nie mogę zmienić, albo nie jest tak ważna , wtedy łatwiej przychodzi zwykłe odpuszczenie sobie.

Jest to pewnie jeden z elementów szczęśliwego życia: samoświadomość.

[ewka]

"Nie zawsze potrzebujemy pomocy od pamięci. Bywa, że bardziej potrzebujemy zapomnienia."