boję sie dzisiejszego dnia....
Posty: 54
• Strona 2 z 4 • 1, 2, 3, 4
przez Ola23 » 29 paź 2007, o 12:47
Na początku chciałabym Cię bardzo przeprosić za to, że nie odpisałam na Twoją wiadomość prywatną. Miałam masę pracy i nie wyrabiałam się. Uważam, że bardzo dobrze zrobiłaś pisząc szczery list i że bardzo dobrze rozegralaś sprawę z mężem - bo jak widać efekty są. Musisz teraz być konsekwentna w swoich dzialaniach i malymi kroczkami dochodzić do rzeczy wielkich. Nie od razu będzie cudownie i pięknie - ale podjęłaś się tego trudu...Pamiętaj jednak, ze pierwszy schodek to wybaczenie - o ile on na prawdę chce zmian, wybaczenia i wspólnego uczciwego życia. Jeśli nie widzisz w nim determinacji do walki o wspólny dom, chęci pożegnania się ze starymi błędami i nawykami to i odbudowującej się miłosci to powinnaś dać sobie spokój i wtedy dla dobra dzieci - wiem, to brzmi paradoksalnie powinniście się rozejść. To jest taki moment w którym warto postawić wszystko na jedną kartę - bo walczysz o swój dom -ale pamiętaj o tym by się nie dać znowu zranić. Zakochana kobieta daje ze sobą zrobić wszystko - nie daj się więc!!!!!!!! Całuski i trzymam za was kciuki.
- Ola23
- Posty: 83
- Dołączył(a): 7 maja 2007, o 12:50
- Lokalizacja: Warszawa :)
przez Pytajaca » 30 paź 2007, o 00:02
Zizi, od razu czulam w Tobie poklady sily i nie mylilam sie! Z taka kobieta jak Ty...zizi moze sobie kroczyc przez cale zycie! 
Dbaj o siebie i dzieci, a jesli maz zechce Wam towarzyszyc - to bedzie wspaniale!
Gratuluje sprawnych dzialan, choc pewnie nie bez obaw w sercu...
Pozdrawiam!
Dbaj o siebie i dzieci, a jesli maz zechce Wam towarzyszyc - to bedzie wspaniale!Gratuluje sprawnych dzialan, choc pewnie nie bez obaw w sercu...
Pozdrawiam!
-
Pytajaca - Posty: 690
- Dołączył(a): 19 maja 2007, o 18:34
jestem
przez zizi » 8 lis 2007, o 01:56
Kochane dziewczyny 
Żyję.Przepraszam,ze nie pisałam.
sama nie wiedziałam co pisać.
Mąz mieszka z nami.
Stara się.
Nie jest jednak tak jak sobie wymarzyłam.
Ja wręcz mam obsesję na jednym punkcie.Strasznie pragnę przytulania.Tak sobie chyba podświadomie wymyśliłam,że jak on mnie będzie przytulał to znów będziemy blisko.Nie chodzi mi o seks.Tylko o czułość.
Mąż stara się.
-dużo pomaga w domu
-odrabia z dziećmi lekcje,rozmawia z nimi,wygłupia się,
-rozmawia ze mną normalnie,o zwykłych sprawach
-jest milszy,bardziej obecny
Ja tez sie staram,żeby było fajnie w domu.
Ale z tym przytulaniem mam chyba świra.Marzy mi się,żeby on mnie znowu zdobywal,adorował.
Tak bym chciała,żeby mnie zapewniał,że jestem jego kobietą.
Widzę,ze mąż stara sie małymi kroczkami.kilka razy wziął mnie za rękę.A to jest dużo...bo od dawna była przepaść między nami.
A ja chciałabym więcej,częściej.Mąż zablkował się.Wiem,że stara się,nawet takie pogłaskanie przed snem to jest już coś.Objęcie na spacerze...
A ja chcę więcej zwyklej czułości.Mówię mu o tym.A on złości się,ze często mówie czego on nie robi,nie chwalącza to co robi.
On ma rację.
Mam problem z chwaleniem go za to co teraz robi.Wiem,że powinnam częściej okazywać radość,mówić,że jest fajnie..doceniać go.
Ja zauważam miłe chwile...i myślę,że on widzi,że jest mi fajnie,że cieszę się...ale trudno mi chwalić go,nadskakiwać mu......
Mam z tym problem.Głupia jestem.Boję się,że jak będę zdobywać męża to on mnie odrzuci.Na pewno on potrzebuje dowartościowania.
Wiem o tym.
Jeszcze kilka tygodni temu niemożliwe byłoby nawet ,żebyśmy razem ,spokojnie byli w domu całą niedzielę.Teraz zwykłe dni są spokojne.Rodzinka jest cała.
A ja wciąz pragnę ciepła ,czułości.
Chyba jeszcze musze poczekać..cieszyc się z tego co osiągnęłam do tej pory.Jakby nie było jest dobry przełom.
Jak to ktoś mi napisał,ze dluga droga przede mną.
TAk wiem,ze trzeba czasu.Ale jak to powiedzieć sercu,które jest poranione ....i chce byc kochane?
Żyję.Przepraszam,ze nie pisałam.
sama nie wiedziałam co pisać.
Mąz mieszka z nami.
Stara się.
Nie jest jednak tak jak sobie wymarzyłam.
Ja wręcz mam obsesję na jednym punkcie.Strasznie pragnę przytulania.Tak sobie chyba podświadomie wymyśliłam,że jak on mnie będzie przytulał to znów będziemy blisko.Nie chodzi mi o seks.Tylko o czułość.
Mąż stara się.
-dużo pomaga w domu
-odrabia z dziećmi lekcje,rozmawia z nimi,wygłupia się,
-rozmawia ze mną normalnie,o zwykłych sprawach
-jest milszy,bardziej obecny
Ja tez sie staram,żeby było fajnie w domu.
Ale z tym przytulaniem mam chyba świra.Marzy mi się,żeby on mnie znowu zdobywal,adorował.
Tak bym chciała,żeby mnie zapewniał,że jestem jego kobietą.
Widzę,ze mąż stara sie małymi kroczkami.kilka razy wziął mnie za rękę.A to jest dużo...bo od dawna była przepaść między nami.
A ja chciałabym więcej,częściej.Mąż zablkował się.Wiem,że stara się,nawet takie pogłaskanie przed snem to jest już coś.Objęcie na spacerze...
A ja chcę więcej zwyklej czułości.Mówię mu o tym.A on złości się,ze często mówie czego on nie robi,nie chwalącza to co robi.
On ma rację.
Mam problem z chwaleniem go za to co teraz robi.Wiem,że powinnam częściej okazywać radość,mówić,że jest fajnie..doceniać go.
Ja zauważam miłe chwile...i myślę,że on widzi,że jest mi fajnie,że cieszę się...ale trudno mi chwalić go,nadskakiwać mu......
Mam z tym problem.Głupia jestem.Boję się,że jak będę zdobywać męża to on mnie odrzuci.Na pewno on potrzebuje dowartościowania.
Wiem o tym.
Jeszcze kilka tygodni temu niemożliwe byłoby nawet ,żebyśmy razem ,spokojnie byli w domu całą niedzielę.Teraz zwykłe dni są spokojne.Rodzinka jest cała.
A ja wciąz pragnę ciepła ,czułości.
Chyba jeszcze musze poczekać..cieszyc się z tego co osiągnęłam do tej pory.Jakby nie było jest dobry przełom.
Jak to ktoś mi napisał,ze dluga droga przede mną.
TAk wiem,ze trzeba czasu.Ale jak to powiedzieć sercu,które jest poranione ....i chce byc kochane?
-
zizi - Posty: 1189
- Dołączył(a): 23 wrz 2007, o 16:37
- Lokalizacja: z ... Polski
przez ewka » 8 lis 2007, o 10:33
Oj Zizi... no idzie ku dobremu! Trzeba czasu, żeby to się poukładało - czasu trzeba było, żeby się napsuło, to i trzeba go do naprawy... no nie ma cudów.
I popatrz, jak to się układa...
Ty potrzebujesz czułości i przytulanek - jemu jakoś trudno dać Ci to
On potrzebuje chwalenia i doceniania - tutaj Tobie trudno to dać
Ja myślę, że z czasem będzie coraz lepiej... a każdy gest się liczy i jest jakimś kroczkiem - może i maleńkim, ale do przodu, a to najważniejsze (wg mnie).
Bardzo pozdrawiam
I popatrz, jak to się układa...
Ty potrzebujesz czułości i przytulanek - jemu jakoś trudno dać Ci to
On potrzebuje chwalenia i doceniania - tutaj Tobie trudno to dać
Ja myślę, że z czasem będzie coraz lepiej... a każdy gest się liczy i jest jakimś kroczkiem - może i maleńkim, ale do przodu, a to najważniejsze (wg mnie).
Bardzo pozdrawiam
-
ewka - Posty: 10447
- Dołączył(a): 4 maja 2007, o 18:16
przez mahika » 8 lis 2007, o 10:55
Ja też sie bardzo cieszę, trzymam kciuki i nie gadaj mu zeby Cię przytulał, ja juz sie nauczyłam, im bardziej gadałam tym bardziej sie wkurzał, a jak przestałam gadać "przytul mnie" to sam mnie przytula, mam nadzieje że u Ciebie będzie podobnie. W dodatku usłyszałam takie słowa kiedyś "a czemu Ty mnie nie przytulisz?"
Heh, życzę powodzenia Zizi i odzywaj sie
Heh, życzę powodzenia Zizi i odzywaj sie
-
mahika - Posty: 13346
- Dołączył(a): 7 maja 2007, o 16:07
Re: jestem
przez sgrzeslaw » 8 lis 2007, o 11:03
zizi napisał(a):
A ja wciąz pragnę ciepła ,czułości.
Chyba jeszcze musze poczekać..cieszyc się z tego co osiągnęłam do tej pory.Jakby nie było jest dobry przełom.
Jak to ktoś mi napisał,ze dluga droga przede mną.
TAk wiem,ze trzeba czasu.Ale jak to powiedzieć sercu,które jest poranione ....i chce byc kochane?
Wiesz, mi sie wydaje ze facet musi dojrzec do kazywania czulosci, daj czas mezowi a na pewno za jakis czas bedzie okazywal ta czulosc - tak po prostu....
- sgrzeslaw
- Posty: 38
- Dołączył(a): 5 lis 2007, o 12:08
życie
przez zizi » 8 lis 2007, o 23:54
Dziękuję wam,że o mnie myślicie 
W moim życiu naprawdę dzieje się przełom.
o wiele częściej jest mi lekko na duszy.Radośniej jedzie mi sie rano na rowerze do pracy...już nie wylewam po drodze łez jak niedawno.
Prawde mówiąc to co sie dzieje w naszym domu to cud.
Zaczynamy budować nowe relacje.Jeszcze niedawno wszystko wisiało na włosku.
Co ważne -obydwoje pragniemy naprawić nasz związek.
Jeszcze jest w nas pełno zachamowań...jakiś nawyków z ostatnich miesięcy.
Teraz na nowo uczymy się razem żyć...
Męża tak długo nie było w domu...nie mówię tylko o tych pięciu tygodniaach poza domem....on od dawna był nieobecny...odizolował się..często gdzieś wychodził...wakacje dzieciom robiłam też sama...
Radziłam sobie sama...i trochę przyzwyczaiłam się do tego....do samotności też.
Teraz wiele się zmienia.
postaram sie być cierpliwa....
Ewka masz rację,że długo psuło sie między nami...więc teraz też trzeba czasu,żeby to odwrócić.
Mahiko masz racje,ze jak namolnie proszę go o przytulanie to jemu sie odechciewa.Wiem,że powinnam uzbroić się w cierpliwość...nic nie może teraz dziać sie na siłę.
Cieszę się,że jest jaśniej w naszym domu
ściskam was ciepło. mam nadzieję,że wam tez poukłada się...
W moim życiu naprawdę dzieje się przełom.
o wiele częściej jest mi lekko na duszy.Radośniej jedzie mi sie rano na rowerze do pracy...już nie wylewam po drodze łez jak niedawno.
Prawde mówiąc to co sie dzieje w naszym domu to cud.
Zaczynamy budować nowe relacje.Jeszcze niedawno wszystko wisiało na włosku.
Co ważne -obydwoje pragniemy naprawić nasz związek.
Jeszcze jest w nas pełno zachamowań...jakiś nawyków z ostatnich miesięcy.
Teraz na nowo uczymy się razem żyć...
Męża tak długo nie było w domu...nie mówię tylko o tych pięciu tygodniaach poza domem....on od dawna był nieobecny...odizolował się..często gdzieś wychodził...wakacje dzieciom robiłam też sama...
Radziłam sobie sama...i trochę przyzwyczaiłam się do tego....do samotności też.
Teraz wiele się zmienia.
postaram sie być cierpliwa....
Ewka masz rację,że długo psuło sie między nami...więc teraz też trzeba czasu,żeby to odwrócić.
Mahiko masz racje,ze jak namolnie proszę go o przytulanie to jemu sie odechciewa.Wiem,że powinnam uzbroić się w cierpliwość...nic nie może teraz dziać sie na siłę.
Cieszę się,że jest jaśniej w naszym domu
ściskam was ciepło.
mam nadzieję,że wam tez poukłada się...-
zizi - Posty: 1189
- Dołączył(a): 23 wrz 2007, o 16:37
- Lokalizacja: z ... Polski
Posty: 54
• Strona 2 z 4 • 1, 2, 3, 4
Powrót do Problemy w związkach
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 151 gości