Poczucie osamotnienia, zaufanie do siebie

[kajunia]

---------- 10:52 26.01.2011 ----------

Myślę że powinnaś z nim szczerze porozmawiać. Nie o jego dziewczynach, tylko o tym co Ty czujesz.

Każda gadka na taki temat kończy się tak, że on zmienia temat, albo wychodzi na to, że coś sobie wymyśliłam. Nie chce o tym gadać, to przecież go nie zmuszę

Wiem, że wygląda to jak zazdrość, ale on mnie nie interesuje jako facet. Tylko czuję się jak zwykle odsunięta na maksa.

---------- 10:54 ----------

Nie chcę być tą, która ciągle marudzi, zachowuje się jak zazdrośnica, "jęczy". Wydaje mi się, że poruszaniem ciągle tego tematu jeszcze bardziej go od siebie odsuwam i w pewnym momencie przestanie mi w ogóle o sobie mówić. A tego nie chcę bo to jedyny mój przyjaciel.

[mahika]

No to go olej. Jak coś napisze do Ciebie, to sie nie odzywaj skoro mu tak ciężko szczerze porozmawiać, a Ty przez to cierpisz, tak nie robią przyjaciele... Na początku będziesz się źle czuć, ale Ci przejdzie.
A zazdrość, nie występuje tylko w związkach o partnera, nic nadzwyczajnego, tak też bywa.
Sam przyjdzie w łaski, jak się ocknie.

[kajunia]

No to go olej. Jak coś napisze do Ciebie, to sie nie odzywaj. Sam przyjdzie w łaski.

Albo i nie... i po prostu to zwyczajny początek końca wielkiej przyjaźni. Ale w sumie co mogę innego zrobić, chyba nic

[mahika]

Czyli to brzmi jakby wcale przyjaźnią nie było?
Pomyśl o tym puszczaniu wolno, nie dotyczy to tylko związków partnerskich.

to nie jest Twoja wina. Myślę że jest zaślepiony, nie wie co czyni

[kajunia]

Czyli to brzmi jakby wcale przyjaźnią nie było?
Pomyśl o tym puszczaniu wolno, nie dotyczy to tylko związków partnerskich.

to nie jest Twoja wina. Myślę że jest zaślepiony, nie wie co czyni

Dlatego piszę to w tym wątku bo myślę, że to jest mój jakiś problem. Chcę czuć się dla kogoś "wyjątkowa". A często tego nie czuję. W zasadzie czasem myślę o sobie, że moje zachowanie przypomina zachowanie psa, jak tylko ktoś mnie zauważy to cieszę się jak kundel za odrobinę okazanej mi uwagi lub łaski... To straszne i okropne. Ale tak jest tylko w relacjach koleżeńskich, w związku nie mam takiego problemu.

[mahika]

To faktycznie Twój problem. Czy zawsze Ciebie "porzucano" w takich relacjach przyjacielskich?

[kajunia]

To faktycznie Twój problem. Czy zawsze Ciebie "porzucano" w takich relacjach przyjacielskich?

Wiesz co, jak tylko przeczytałam to pytanie to od razu stanęły mi łzy w oczach więc chyba trafiłaś w bardzo czuły punkt. Tak, kilka lat temu koleżanki krótko mówiąc "wykopały" mnie z naszej paczki za sprawą mojej najlepszej przyjaciółki. Z tamtej przyjaźni rzecz jasna też już nic nie zostało. Od tej pory mam problem w relacjach z ludźmi.

[mahika]

Bo miałam podobnie, ale bardzo dawno temu.
Wolę być sama niż w udawanych przyjaźniach. Jak tylko widzę że znajomość zaczyna iść tylko w jedną stronę (zaspokojenie potrzeb tej drugiej osoby), przestaję być aktywna. Odpuszczam. W taki sposób przekonuję się o tym czy wgl warto poświęcać czas danej osobie. Jeśli jej zależy, a ja to odczuje - przyjaźnimy się. Mało mam przyjaciół, ale dużo znajomych.
Czasem boli, ale wolę pocierpieć przez to że rozczarowała mnie osoba, niż ja sama siebie.
Kajunia, przytulam, nie płacz

[kajunia]

---------- 11:41 26.01.2011 ----------

Bo miałam podobnie, ale bardzo dawno temu.
Wolę być sama niż w udawanych przyjaźniach.

Tylko, że ja nie czuję, że to jest udawana przyjaźń. Po prostu on chyba ma fazę na nią, a ja czuję się na marginesie i panikuję, że stracę to co mam. Dzięki za wsparcie

---------- 11:44 ----------