U mnie np (tak w ramach trochę lepszego poznania się) oboje rodziców jest alko. Nie piją od momentu jak dostałam się na studia..więc jakieś 5 lat, nie są po terapii więc czasem ogarnia mnie myślenie w stylu "kiedy znowu zaczną? Bo przecież kiedyś muszą..." Jestem ich jedynym dzieckiem, no nie wliczając obecnie kota
a kiedyś psa ale wiem, że kocham ich. Dojrzałam (tak mi się wydaję) do tej miłości i do pokochania siebie, pomimo że czasem są ciężkie chwilę nie obarczam się i nie wmawiam sobie "to wszystko przeze mnie". Staram się pracować sama nad sobą, to czasami bardzo ciężkie, ale przy wsparciu "dobrych duszyczek" można zdziałać cuda.
