Jestem w ciąży - z tym nowym...

[PodniebnaSpacerowiczka]

Kotku, ja bym jednak przed tą rozmową jak i przed roztaczaniem Twoich wizji co to będzie oraz sianiem paniki parła na potwierdzenie ciąży badaniem USG. Gdyż testy bywają zawodne (rok temu też mi wyszedł pozytywny... I co ? I dupa ! ).

A co jak narobisz niepotrzebnego zamętu ?

[Justa]

Kotku, pisałyśmy równocześnie.

Po pierwsze zrób albo USG (tylko, że na to jeszcze trochę za wcześnie, bo mało co będzie widać, może pęcherzyk najwyżej), albo na tym etapie dzisiejszym testy z krwi (oznaczenie betaHCG) - są najbardziej wiarygodne.

Oczywiście, że jeśli się potwierdzi, to będziecie jakoś się musieli ułożyć od strony formalnej itp. - ale wierz mi - wszystko jest do przejścia, jeżeli oboje ludzi tego chce. Więc spokojnie, nie martw się na zapas.

[melody]

Tak, badanie krwi możesz zrobić już teraz i na ten moment dadzą one najbardziej wiarygodny wynik.

[PodniebnaSpacerowiczka]

Nie zapominaj, że co by Cię nie spotkało - ma szansę ułożyć się w dobrym kierunku, jeżeli temu dopomożesz swoim pozytywnym myśleniem !

Odwagi WIELKI Kotku !

[limonka]

a ja odnosze wrazenie ze kotek w glebi duszy z roznych powodiw cieszy sie prawdopodobienstwem ciazy..liczy ze gosciu zachowa sie 'przywoicie" i beda razem...to moje odczucia...

[sikorkaa]

będzie musiał podjąć męską decyzję... ale pozbawić mnie złudzeń.

a czego bys kotku od niego oczekiwala? czym wg Ciebie jest ta meska decyzja? w czym sie objawia?

wspolczuje sytuacji w ktorej sie znalazlas aczkolwiek widze takze sporo dobrych stron - jestes juz dorosla, on takze, oboje macie prace, jakis w miare przyzwoity status. reszta sie ulozy - zobaczysz zreszta zyjemy w panstwie prawa (tak na wszelki wypadek warto o tym wiedziec i z tego korzystac).

nie ukrywam, ze po przeczytaniu tego postu polecialy mi lzy wicaz i wciaz dochodza do mnie glosy o niechcianych ciazach, wpadkach ... podczas, gdy ja od 2 lat oczekujac na dziecko z kazda miesiaczka sie rozczarowuje cholernie bolesne to dla mnie

[Mały biały kotek]

Sikoreczko kochana przytulam Cię mocno - wiem, jak bolą usilne starania o dziecko, bo z poprzednim partnerem też tak, bezskutecznie próbowaliśmy.
Z perspektywy czasu cieszę się, że tak było.
Ale Ty jesteś w innej sytuacji - możesz nawet czuć ból, frustrację. Podobnie jak moja przyjaciółka, która próbuje już od 3 lat.

Ja chcę dziecka, będzie moim największym skarbem.
Tu Limonka ma rację - miałabym nadzieję, że On zachował się przyzwoicie, weźmie odpowiedzialność i jak samo ochłonie po szoku, to będzie się cieszył. No ale to chęci.
Boję się tej radykalnej zmiany i tego, że na początku będę sama (tj bez ślubu, on w swoim mieście - nawet gdyby było tak jak powinno być w świecie idealnie odpowiedzialnych facetów).

No właśnie - bez lekarskiego potwierdzenia nie chcę mu nic mówić.
Bo właśnie jest za wcześnie między nami. Bo jeśli to fałszywy alarm, to jeszcze nie pora na takie deklaracje...

[Szafirowa]

Jak dla mnie taka sytuacja to dramat.
Mężczyzna jest niedostępny emocjonalnie, miejscowo, czasowo.
Tam jest małżeństwo niby w trakcie rozwodu, ale jednak rodzina, praca - zobowiązania które są bardzo ważne. Które poniekąd określają przynależnośc człowieka.
No i 3 letnie DZIECKO !!!

I z drugiej strony Kotek ... tak krótko po wyniszczającym związku ...

Po prostu dramat.

[Sarah_li]

A ja dodam trzy swoje grosze, choc moze sie nie znam i choc moze nikt nie chce mnie sluchac...
Informacja o dziecku, bez wzgeldu na jej sytuacje emocjonalna, finansowa.. rodzinna... jest zawsze w pierwszej chwili szokiem dla kobiety, dlatego tyle w tobie watpliwosci... moim zdaniem to naturalna sprawa (nawet kobiety ktore staraja sie celowo o dziecku w pierwszej chwil mysla, czy dam rade, czy chce napewno). Nigdy nie ma odpowiedniego momentu na dziecko, zawsze jest cos co musimy jeszcze zrobic, kupic, zdobyc, rozwiazac problemy, wyjsc za maz etc, zeby miec dziecko.
Ale wiadomosc o dziecku, to najpiekniejsza wiadomosc jaka moze byc, dziecko to szczescie, dziecko to milosc, dziecko to nowe zycie, zarowno dla tego dziecka, jak i dla ciebie... i twoje zycie juz nigdy nie bedzie takie samo, i tylko ty zdecydujesz czy chcesz sie z tej nowiny cieszyc...
Jak o tym powiesz partnerowi, co zdecydujecie razem... to jest inna sprawa, bo najwazniejsze jest ze jest nowe zycie, ktore ty nosisz w sobie. I jako matka dwojki dzieci moge powiedziec tylko: nie ma w zyciu piekniejszych chwil i emocji...

[Szafirowa]

Sarah ... ale są również dzieci planowane, którym od momentu poczęcia towarzyszą odpowiednie warunki.
Nie, nie te materialne - mówię tu o warunkach emocjonalnych i uczuciowych.
Są dzieci oczekiwane, których poczęcie wiąże się ze spokojem, radością, atmosferą oczekiwania na spotkanie.
Wtedy informacja o ciąży nie jest żadnym szokiem dla nikogo, tylko wielką radością dla oczekujących i pragnących dziecka, rodziców

[Sarah_li]

Mylse, takich par, ktore z czystym sercem moga powiedziec, ze sa emocjionalnie gotowe jest naprawde niewiele gdzies zawsze jest jakas odrobina watpliwosci, bo jakze moge byc gotowa na cos czego tak naprawde nie znam... i mysle tez ze gdyby kazdemu udalo sie wszystko elegancko zaplanowac i byc gotowym na wszystko, to zycie bylo by troche nudne!
Sa dzieci, planowane, nieplanowane, dzieci nigdy nie naradzone i dzieci porzucone, niestety sa tez takie, ktore z jakiegos powodu zostaly zamordowane. Ale przeciez takie dziecko, jakbadz, na swiat sie nie prosilo. Jest owocem: milosci, uniesienia, chwili zapomnienia, badz tez dobrej zabawy. Ale sa. A bez nich, bylo by zle i smutno.
Autorka postu o ile doczytalam, wiele przezyla. I z jakiegos powodu musi wejsc w nowy etam zycia (byc moze to los, byc moze podswiadoma potrzeba zmian). Ale bez wzgledu na to, co zrobi z tym faktem: urodzi - wychowa, samodzielnie lub z partnerem, czy tez urodzi - porzuci... (innych mozliwosci nie bede wymieniac)... jej zycie nigdy nie bedzie takie samo. I moze wlasnie o to w tym wszystkim chodzi, zeby jej spojzenie na zycie przybralo inny wymiar.

[Mały biały kotek]

Może jest i tak... zapełnianie emocjonalnej pustki i tęsknoty za związkiem objawiło się pospiesznym seksem z męzczyzną, który już ma zobowiązania.
Nie powinnam czuć się przegrana, bo pewnie to miłość tego dziecka da mi wreszcie poczucie sensu w Życiu? I spełnienie się w miłości, ale tej matczynej?
Płakać mi się tylko chce, że jeszcze nie uporządkowałam ani spraw, ani psychiki.

[Sarah_li]

chodz strasznie mi to nie pasuje akurat w tej kontkretnej sprawie, to jest takie stare powiedzonko: "co cie nie zabije to cie wzmocni"... Wierze ze silne emocje zwiazane z macierzynstwem pomoga ci ulozyc wsyzstkie problemy emocjonalno-psychiczne, czego ci serdecznie zycze!!!

[ewka]

I moze wlasnie o to w tym wszystkim chodzi, zeby jej spojzenie na zycie przybralo inny wymiar.

Otóż to! Beczeć nad rozlanym mlekiem nie ma co!

Płakać mi się tylko chce, że jeszcze nie uporządkowałam ani spraw, ani psychiki.

Teraz - siłą rzeczy (o ile ciąża się potwierdzi)... będzie musiało się uporządkować. I w tę stronę trzeba pójść. A tatuś? Tatusiowi nie zazdroszczę i nie mam pojęcia bladego nawet, jak będzie chciał się w tej sytuacji znaleźć... cokolwiek zrobi - ktoś będzie cierpiał.

[Mały biały kotek]

Ewka jesteś pierwszą osobą, która postawiła problem sytuacji faceta nie tylko z punktu widzenia wzięcia odpowiedzialności lub nie, ale i jego emocjonalnych rozterek...
Nawet ja założyłam, że będzie źle (bo daleko, bo krótko się znamy, bo tam jeszcze jest rodzina) z cichą nadzieją, że może jednak jakoś się ułoży...
Sytuacja idealna dla mnie - jego przyspieszony rozwód i zajęcie się mną w 100 %... Mrzonki mam, a przecież widziały gały, co brały...

Wieczorem powtórzę test i zdam Wam relację... ale jakoś tak czuję... że te wrażliwe piersi, bóle podbrzusza, mdłości to nie długo opóxniony okres.
Myślałam, że to wynik stresującego trybu życia - ot opóxnia się, może i sporo, ale nie pierwszy raz...

Dobrze, że Was mam. Bo czuję się samotna z tą zaskakującą wiadomością... Jemu jeszcze nie powiem, bez usg, a muszę sama sobie z tym radzić. Ten dzień w pracy był choooolernie długi.