może zacznę od siebie, potem zajmę się swoim związkiem i relacjami z synem, a w zasadzie tym jak z nim postępować, żeby nie powielał błędów moich i mojego męża i żeby wyrósł na pewnego siebie (na razie jest poza domem raczej wycofany) a przede wszystkim szczęśliwego faceta.
Tak mi się wydaje, że już kilka osób tutaj pisało, że zmiany należy zacząć od siebie, więc tak postanowiłam. Jestem już tak przytłoczona, że jak ktoś mi nie poda ręki i nie powie jak to rozplątać to sama sobie nie dam rady