Forum PSYCHOTEKST - www.psychotekst.pl

przez **Smerfna** » 5 mar 2010, o 00:40

Moja mama jest alkoholiczką, jej ojciec również i brat. I 2 brat ma zapędy, lecz go żona pilnuje.
Moj ojciec chyba alkoholikiem nie jest ale na pewno pije szkodliwie.

Choroba alkoholowa jest uwarunkowana genetycznie. I to jest pewne.
Czyli jestem obciążona.

Jak mam uniknąć choroby? Wygrać z przeznaczeniem.

Mam 21 lat, pije tylko na uroczystościach, i tylko lampke wina, góra dwie, albo z znajomymi góra jedno piwo. Nawet zaczeli się nabijać ze mnie że lampka wina starcza mi na cała noc... Ale nie mogę przecież powiedzieć że boje sie alkoholizmu!

przez **bunia** » 5 mar 2010, o 01:03

Mysle, ze Twoje podejscie do alkoholu jest bardzo rozsadne i tak dalej :ok:

.....nie bierz sobie do serca kiedy inni "krzycza" .....byc moze to oni sa na drodze do problemow a nie Ty.

przez **doduś** » 5 mar 2010, o 10:41

możesz nie pić w ogóle

wtedy nikt nie będzie się śmiał, że lampka wystarcza Ci na całą noc

Zeby było jasne, piłem szkodliwie, uświadomiła mi to Żona. Dziś nie piję wcale

przez **1KOR13** » 5 mar 2010, o 11:02

Przyznanie się do lęku przed alkoholizmem to żaden wstyd.

Trzeba umieć radzić sobie z emocjami, stresem i problemami zamiast się upijać i udawać że nie ma się problemów.

Geny to nie przeznaczenie. Przeznaczenie nie istnieje.

Ciesz się życiem i niczym nie przejmuj. A gdy są problemy pogadaj z kimś zaufanym. A zamiast pić aby poprawić nastrój, weź tabletke na depresje.

przez **pszyklejony** » 5 mar 2010, o 11:33

Picie to objaw czegoś strasznego. Spustoszonego wnętrza, poprzestawianych wartości, braku człowieczeństwa. Najgorsze, że tego samemu się nie widzi, co najwyżej przeczuwa. Uzależnienia to czerwone światła sygnalizujące niebezpieczeństwo.

przez **loli33** » 5 mar 2010, o 16:41

Jak jej uniknąć?? Otóż jest jedna rzecz: nie unikną jej ludzie, którzy mają słabą psychikę, są podatni na wpływy otoczenia itp. Tylko ludzie o silnym charakterze pokierują swoim życiem tak, że nie dadzą sie zwieść fałszywym przyjemnościom, bedą wiedzieli, ze problemy po wypiciu alkoholu nie znikną, tylko się przymaskują, jak wiecie wszyscy nie należy topić smutnych mysli w alkoholu, bo są one dobrymi pływakami. Ja niestety mocnego charakteru nie posiadam i zdarzało mi sie to co było opisane w moim poście. To prawda, balansowałem na granicy. A to nie tędy droga.
Pozdrawiam serdecznie:)

przez **pszyklejony** » 5 mar 2010, o 18:30

Loli, przestań z tą słabą psychiką i charakterem. To kwestia nieprawidłowych wzorów w osobowości.

przez **loli33** » 5 mar 2010, o 20:01

możesz rozwinąć tę myśl?

może faktycznie masz racje, wzorce czerpane z otoczenia wywierają znaczący wpływ na nasz charakter a otem na nasze zachowanie (...)

przez **pszyklejony** » 5 mar 2010, o 22:15

Żadne może, ja to wszystko przerobiłem na własnej skórze, nie z książek.
Jest taka warstwa psychiki gdzie znajdują się pojęcia o sobie. W dzieciństwie rodzice swoim zachowaniem (emocjami) wobec nas programują to. Jeśli przekazali nam informację negatywną taka już pozostaje. Jest to ukryta część psychiki do której nie ma bezpośredniego dostępu. To działa automatycznie. Brak miłości rodziców skutkuje poszukiwaniem jej u innych. Nikt takiej miłości nie jest w stanie dać, nawet mężowi. Efektem jest też brak wiary w siebie, poczucia własnej wartości itp.

przez **loli33** » 5 mar 2010, o 22:49

zgodze się z tym, oświeciłeś mnie

przez **Salome** » 5 mar 2010, o 23:36

pszyklejony napisał(a):Picie to objaw czegoś strasznego. Spustoszonego wnętrza, poprzestawianych wartości, braku człowieczeństwa.

braku człowieczeństwa... no ładnie

przez **Smerfna** » 8 mar 2010, o 22:27

eh.... dowiedziałam się że jestem "zaprogramowa" na alkohol ;/ potraficie pocieszyć...
Mam silną psychikę potrafie powiedzieć nie!!! Mówiłam, i to wiele razy.
hm... Nie znosze zapachu alkoholu u mojego chlopaka. W sumie to on na szczęście nie pije.

przez **Honest** » 9 mar 2010, o 02:55

Smerfino,

choroba alkoholowa w przypadku DDA jest kilkakrotnie prawdopodobniejsza,
ale!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

tylko wówczas gdy nie zdajesz sobie sprawy z tych predyspozycji. Świadomośc zagrożenia, bycia, że tak powiem w grupie ryzyka, minimalizuje to prawdopodobieństwo :pocieszacz:

nie martw się, z tą świadomością mysle, że przy takiej postawie masz równe szanse by żyć tak jak sobie wymarzysz - nie popełniając błędów rodziców.

przez **Smerfna** » 9 mar 2010, o 22:00

Honest dzieki...

Jestem swiadoma. Ale boję się że w jakimś momencie mojego życia mogę się zagubić...

przez **Honest** » 9 mar 2010, o 22:42

Pamiętam z dzieciństwa taka bajke - mój tata zawsze przypomina mi ją, gdy zaczynam tak własnie "gdybać" - co zdarza się każdemu...
Opowiadała ona o rozterkach kilku osób, które płakały, bo na szawce wysoko leżał młotek i ta rozpacz wiązała się z wyobrażeniem, co będzie gdy on spadnie i komuś coś zrobi... Przytoczyłam sens bajki dość dosłownie, a morał? Nie można umarwiac się tym co może się stac, ponieważ po pierwsze - to nie musi się wcale wydarzyć, po drugie - teraźniejszość stanie się nieznośna...

Forum PSYCHOTEKST - www.psychotekst.pl

Jak uniknąć choroby alkoholowej?

Jak uniknąć choroby alkoholowej?

Kto przegląda forum