Tym razem nie wytrzymam

[Sansevieria]

Trochę? Katka, dla mnie to nie żadne trochę tylko zdecydowanie. Manipulacja nader często nie jest świadoma i przemyślana.

[Dzwoniec]

On mna manipuluje?

[Sansevieria]

Oczywiście.

[KATKA]

próbuje...ale chyba mu wychodzi...branie całej winy na siebie ale jednocześnie obarczanie tym, czym on Cię obarcza jest próbą wypłatania sie z poczucia winy...i w jego i w Twoim odczuciu...
na ile mu sie uda zależy od Ciebie...
wiesz to może wygladać tak, że my go nie znamy i wyciagamy wnioski i wyrazamy opinie a Ty wiesz lepiej bo go znasz...
wierz mi też pare lat myslałam, że kogos znam...dopiero po czasie mi klapki z oczu spadły...a ktoś stojacy z boku może ocenić realniej chyba...

[Dzwoniec]

Masz racje ze go lepiej znam. Wiem tez ze jest czlowiekiem o bardzo dobrym sercu. Nie robilby mi tego wszystkiego bez przyczyny. A jak manipuluje to nieswiadomie. Nie wiem tez co jest tak naprawde przyczyna tego wszystkiego. Moze powinnam go przymusic. Wkoncu chyba naleza mi sie wyjasnienia.

[KATKA]

ja też znałam mojego partnera 6 lat bardzo dobrze...był moim ideale...troche mnie ranił...ale to była moja wina...on robił to nieświadomie...ale wiesz co...koleś mnie zdradzał...i wykorzystywał...a rekoma i nogami bym go broniła wtedy pzred każdym złym słowem...
jak uwazasz...

[Dzwoniec]

ja też znałam mojego partnera 6 lat bardzo dobrze...był moim ideale...troche mnie ranił...ale to była moja wina...on robił to nieświadomie...ale wiesz co...koleś mnie zdradzał...i wykorzystywał...a rekoma i nogami bym go broniła wtedy pzred każdym złym słowem...
jak uwazasz...

Jeeezu takie historie są dołujące. 6lat! Nigdy nie ma pewnosci co do tego z kim jesteśmy... Masakra
A co do tego że osoby z boku widzą lepiej - to prawda. Gdyby nie Wy to dalej bym sie meczyla i obwiniała. Nie sądziłam ze jest to drugie dno.

[KATKA]

ja nie mówie, ze on to chodzące zło...
ale wyglada na to,z e sam sie okłamuje, ze jest fair wobec Ciebie i tak sie próbuje usprawieliwiać troche...bardziej lub mniej świadomie...

[Dzwoniec]

ale wyglada na to,z e sam sie okłamuje, ze jest fair wobec Ciebie i tak sie próbuje usprawieliwiać troche...bardziej lub mniej świadomie...

O i to może racja...
Najgorsze jest ze tak naprawde nie wiem co się stało.

[Sansevieria]

Jak mawia znane powiedzenie "Z jednym się żenisz z drugim żyjesz"....ale z drugiej strony to jest też tak, że człowiek w miarę poukładany po prostu nie wchodzi za daleko w związek z kimś toksycznym czy bardzo problemowym. Bo słucha sygnałów ostrzegawczych. I wyciąga poprawne wnioski z tego, co ta druga osoba robi. Nie tylko z tego co deklaruje.
Dzwoniec, spróbuj przekierować myśl z dociekania przyczyn tego co sie stało na kierunek "co dla mnie dobre i czego ja w tej chwili chcę oraz potrzebuję". Bo tu się robi szkodliwy mętlik. Bez względu na to dlaczego coś sie stało. Jak się dowiesz dlaczego on tak a nie inaczej postępuje to co, łatwiej Ci będzie go wytłumaczyć i usprawiedliwić? Łatwiej będzie Ci zadbać o jego samopoczucie?
Nie odbierz tego tak, że ja po nim teraz z upodobaniem jeżdżę. Tak samo tego nie czynię jak nie katuję siebie za różne moje własne zachowania z przeszłości. Co nie znaczy że nie uznaję swojej odpowiedzialności. Ja mu dobrze życzę ale to Ty tutaj piszesz i Ty masz kłopoty, zatem staję nieco z odruchu "po Twojej stronie", wychodząc z założenia że mam Cię raczej wspierać niż próbować oceniać czy Ciebie czy jego. A dla Ciebie będzie lepiej jak skierujesz sie teraz ku swoim potrzebom, nie dając panu obietnic nijakich. Bo nie wiesz czy i na ile będziesz i mogła i chciała tych teraz składanych obietnic dotrzymać. Nie ma co sobie budować fundamentów pod przyszłe poczucie winy.
Co się stało - po prostu związek okazał się dysfunkcyjny, tyle że nie w sposób jasno i od pierwszego rzutu oka widoczny. Nie pił, nie bił i nie zdradzał. Co nie znaczy ze wszystko było ok.

[Dzwoniec]

Witam,
w piątek wieczorem przyjechałam do niego. Cieszył sie na mój widok. Nie poruszałam tematu. Załatwiałam wszystkie sprawy wynikające z tego że raczej już tam nie wróce. Czas na rozmowę mieliśmy dopiero wczoraj popołudniu. Po około godzinnej rozmowie wydusiłam z niego co się dzieje i co rzeczywiście się stało. Wynika z tego że cały czas mówił prawdę o tym co sie dzieje. Pominął tylko tę jedną rzecz. Nie będe pisać tutaj co to za myśli. Nie ma to już znaczenia. Ale rzeczywiście wynikają z rozłąki, nie są związane ze mną, sa bardzo złe i natarczywe, mogą wpływać na związek i postrzeganie siebie. I rozumiem czemu bał się mi powiedzieć. Ale wiem i to mnie uspokoiło. Poryczałam się mu tam wiele razy, o nic nie prosiłam i nie błagałam. Chodziło tylko o sytuację w jakkiej się znalazłam. Pieniądze na wyjazd mi pożyczy. Wie ze oddam. Powiedział także, że to że ja wiem sprawiło, że mu ulżyło, bo oprócz tych myśli dreczyło go to że ja o tym nie wiem (bał mi sie powiedziec) i to jak bym zareagowała. Jemu jest teraz lżej. Odciążyło go to. Stwierdził, że teraz to on nie jest pewny co do rozstania i lepiej tego nie robic...
Tyle że ja teraz tego chce. Teraz ja musze walczyć o siebie. Teraz to ja nic nie wiem. Jestem spokojna, bo wiem co się stalo. Teraz pytanie czy chce tak z nim życ. Kocham go, to pewne. Ale nie wiem czy dalibyśmy rade. Czy ja teraz to wszystko sobie poukładam. Powiedziałam mu na odchodne, żeby teraz do mnie nie dzwonił i nie pisał. Że chce troszke spokoju.

[Sansevieria]

Jestem autentycznie pełna podziwu dla Ciebie. I wierzę że ten spokój, który jest Ci potrzebny i który postanowiłaś sobie zapewnic dobrze wykorzystasz.

[Justa]

Ja również jestem pod wrażeniem Twojego stanowiska w sprawie - i spokoju - pomimo trudów związanych z rozstaniem. Życzę Ci jak najlepiej i wierzę, że rozsądek, który widać i czuć w Twoich słowach, zaprocentuje właściwymi decyzjami. Pozdrawiam ciepło.

[Księżycowa]

Dzwońcu pokazałaś jaja . Na prawdę mnie zatkało i Ci szczerze gratuluję decyzji i postawy


Tyle że ja teraz tego chce. Teraz ja musze walczyć o siebie. Teraz to ja nic nie wiem. Jestem spokojna, bo wiem co się stalo. Teraz pytanie czy chce tak z nim życ. Kocham go, to pewne. Ale nie wiem czy dalibyśmy rade. Czy ja teraz to wszystko sobie poukładam. Powiedziałam mu na odchodne, żeby teraz do mnie nie dzwonił i nie pisał. Że chce troszke spokoju.


I dobrze, bo musisz zacząć myśleć o sobie . Tylko gdyby naszło Cię zwątpienie, że jednak głupio zrobiłaś jak on chciał itp. (wiem, ze tak się zdarza) to zagryź zęby i przeczekaj.

Ogolnie tak trzymaj

[anulka81]

Dzwońcie, sprawdź proszę swoją skrzynkę pocztową.