O spontaniczno¶ci w zwi±zku

[ewka]

:?: Warto My¶lę, że tak - ponieważ rozwaga, rozs±dek, roztrz±sanie wszystkich "za" i "przeciw", prze¶wietlanie partnera z każdej strony, poddawanie go próbom... niczego przecież nie gwarantuj±, nie zabezpieczaj± i nie zapewniaj±. My¶lę, że warto i¶ć tak trochę "na żywca".

Czy nie

[rai]

Zdecydowanie warto i¶ć "na żywca" - dobre piwo

Hehe, również, my¶lę, że spontaniczno¶ć to cenna cecha osobowo¶ci Zawsze to jaki¶ smaczek, który - tak s±dzę - przydaje się w "codziennej szaro¶ci"

Pozdrawiam, Ewcia

[bunia]

Spontanicznosc wynika chyba poprostu z bycia soba,to cudowna sprawa - moim zdaniem.
Kalkulacja w zwiazku to taka trucizna no i mozna sie na niej przejechac.
Pozdrawiam i zycze szalenstw

[PodniebnaSpacerowiczka]

Moja mama zawsze powtarzała, że "w codzienno¶ci trzeba być spontanicznym i szalonym przy zdrowych zmysłach". Normalno¶ć sama nas dogania.
W życiu wła¶nie to jest fajne, że gdy się chce, można realizować najrozmaitsze koncepty [na przykład rzeczy w stylu: piwkujemy ze znajomymi w ulubionym barze i nagle stwierdzamy; "Pojutrze jedziemy do Pragi"].
A w miło¶ci... przecież historia zwi±zku to suma jego szaleństw .
W takich nagłych sytuacjach najlepiej poznajemy cechy charakteru partnera.

[ewka]

---------- 07:40 31.05.2007 ----------

Zdecydowanie warto i¶ć "na żywca" - dobre piwo

Wolę 'tyskie'
Dzięki i pozdrawiam również... dawno Cię nie 'widziałam';)

---------- 07:44 ----------

Spontanicznosc wynika chyba poprostu z bycia soba,to cudowna sprawa - moim zdaniem.
Kalkulacja w zwiazku to taka trucizna no i mozna sie na niej przejechac.
Pozdrawiam i zycze szalenstw

No wła¶nie... kalkulowanie niczego nie gwarantuje, a spontan gdzie¶ tam zaprowadzi, daje wiele rado¶ci i uczy cieszyć się chwil±.
Dzięki i nawzajem;)

---------- 07:46 ----------

Moja mama zawsze powtarzała, że "w codzienno¶ci trzeba być spontanicznym i szalonym przy zdrowych zmysłach". Normalno¶ć sama nas dogania.

Fajnie powiedziane;)

W takich nagłych sytuacjach najlepiej poznajemy cechy charakteru partnera.

I swoje też;)

[Pytajaca]

Ewa, a czy w ogole da sie egzystowac w zwiazku spetanym wyrachowaniem? To wczesniej czy pozniej peknie.

Niestety, nie kazdego stac na spontanicznosc, bo to wynika z umiejetnosci cieszenia sie chwila. Carpe diem to moja zasada i wole by szczesliwa i spontaniczna niz udawac istrasznie powazna istote albo udawac, ze nie widze pewnych rzeczy.

Szkoda czasu i zycia na takie zachowania i "gierki". Po prostu trzeba zyc!

[Ventia]

prze¶wietlanie partnera z każdej strony, poddawanie go próbom... niczego przecież nie gwarantuj±, nie zabezpieczaj± i nie zapewniaj±.

A gdzie miejsce na zaufanie? Prze¶wietlanie partnera i poddawanie go prób± to największy przejaw braku zaufania, a zwi±zek bez braku zaufania, co to za zwi±zek? Takie zachowanie gwarantuje, ale rozpad zwi±zku i powolne wyniszczanie zarówno jedn± jak i drug± stronę.

Spontaniczno¶ć, oczywi¶cie, że tak zawsze gdy jest możliwa, nie zawsze trzeba roztrz±sać za i przeciw. Moim zdaniem trzeba zachować w tym wszystkim umiar, być spontanicznym kiedy można, ale też jednocze¶nie nie podejmować pochopnych decyzji

[rai]

dawno Cię nie 'widziałam'

Hehe, poszedłem "na żywca" i działałem spontanicznie - nie podliczaj±c za i przeciw - ostro się nacierpiałem i w sumie zaczynam spijać to, czego sobie nawarzyłem

Ale wzajemnie, nie było mnie chyba od czasu batalii o Tomka - ciekaw jestem, co u niego? - a teraz nie wiem, jak długo będę, hehe

Doceniam pamięć

[ewka]

---------- 21:09 31.05.2007 ----------

A gdzie miejsce na zaufanie? Prze¶wietlanie partnera i poddawanie go prób± to największy przejaw braku zaufania, a zwi±zek bez braku zaufania, co to za zwi±zek? Takie zachowanie gwarantuje, ale rozpad zwi±zku i powolne wyniszczanie zarówno jedn± jak i drug± stronę.

Prawda! Zauważ, jak brak sms-a czy zasięgu potrafi wyprowadzić z równowagi. Czego jest tutaj więcej? Braku zaufania czy lęku?

Spontaniczno¶ć, oczywi¶cie, że tak zawsze gdy jest możliwa, nie zawsze trzeba roztrz±sać za i przeciw. Moim zdaniem trzeba zachować w tym wszystkim umiar, być spontanicznym kiedy można, ale też jednocze¶nie nie podejmować pochopnych decyzji

Pewnie, że ten żywioł musi się mie¶cić w jakich¶ granicach, bo mogłoby się narobić... oj mogłoby

---------- 21:16 ----------

Hehe, poszedłem "na żywca" i działałem spontanicznie - nie podliczaj±c za i przeciw - ostro się nacierpiałem i w sumie zaczynam spijać to, czego sobie nawarzyłem

:D No cóż... taki urok piwka z piank±

Ale wzajemnie, nie było mnie chyba od czasu batalii o Tomka - ciekaw jestem, co u niego?

Jako¶ mu się kręci, gadałam z nim może z miesi±c temu - 'jako¶' nie znaczy, że super

a teraz nie wiem, jak długo będę, hehe

B±dĽ - męskie spojrzenie w tym naszym "babińcu" ma wagę złota;)

Doceniam pamięć

[marynia]

Ewula Błagaaaaaaaaaaaaaaaaaam!

Kochana jeste¶ i m±dra i dobra i w ogóle naj naj, ale proszę choć ciut mniej tych cytatów!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Dostaję białej gor±czki jak już widzę te rameczki,te "marynia napisał" , co¶ mnie skręca,autentycznie:evil: . I mimo że siedz±c od paru dni przed komputerem mówię do siebie czytaj±c Twoje m±dre wpisy " To jest Twój problem, ignoruj to"- i tak 200razy - po prosturoll:

? Proszę? Ciut ciut mniej?

[ewka]

Marynia... mówisz - masz
Tak mi się wygodniej odpisuje, kiedy kilkoma słowami można się odnie¶ć do konkretnego odcinka wypowiedzi... nie my¶lałam, że to tak irytuje - chociaż jak się tak spojrzy, to rzeczywi¶cie robi się taki mało czytelny misz - masz;)

Obiecuję się poprawić

[marynia]

Dzięki, dzięki, dzięki

[bunia]

Ewcia...przy tym takie pisanie wychodzi bardzo sztywno,nieosobowo...chodz rozumiem intencje i ja juz sie do tego przyzwyczailam.
Trzymajcie sie

[ewka]

No dobrze już, dobrze...

[bezsenna]

Kiedys byłam szalenie spontaniczna, Ewu¶.
Mozliwe, ze za to mnie kochano ale i cierpiano z tego powodu.
Dzi¶ juz wcale nie jestem pewna, czy warto.
Zmienił mnie jeden facet, za co najchetniej bym go czasem zabiła.

Można być spontanicznym, ale to musi mieć ręce i nogi.
Jesli pojawia sie w moim zyciu jakis spontaniczny plan, czy chcę czy nie rozpatruję, czy aby przy jego realizacji nie stanie sie krzywda mnie i mojemu partnerowi. Np on chce skoczyc na bandzi. Z jednej strony ok- czemu nie, niech sprobuje, ale z drugiej strony kiedy słyszę, z jakiej wyskokosci chce to zrobic, to mi sie wlosy jeż± na głowie. Co bedzie, jesli stanie mu sie krzywda??? Mozecie mowic, ze przesadzam, ale ja juz rozpatruję wszystko pod kontem przyszłosci. Jasne, ze kontroluj±c wszystko i tak cos sie moze zdarzyc. Ale jesli eliminujemy ryzyko, czyli niebezpieczne pomysły, sa wieksze szanse na to, by przetrwac.

O jakich rodzajach spontanicznosci w ogole mowimy?