Pomylił imiona

[Sanna]

Jago, no to życzę oooogromnie dużo cierpliwości . Ja jestem po 2,5 roku terapii, już myślałam że to koniec, a pan terapeuta oznajmił mi , że czuję się już na tyle dobrze że wreszcie możemy wziąć się za dzieciństwo- i przede mną kolejny rok terapii .

[ewka]

Faktycznie adekwatne to, co napisałaś.
No i jestem po pierwszej rozmowie z terapeutką. Niby nic wielkiego, jeszcze się nic o sobie nie dowiedziałam, nie dostałam cudownych rad jak żyć, jak zwalczyć moją przypadłość a mimo to wstąpiła we mnie jakaś nowa energia. Zaczęłam gadać z tatą, mamą. Od kiedy przyjechałam do Polski zamykałam się w swoim pokoju, praktycznie nigdzie nie wychodziłam. Jest mi jakoś lżej na duszy.

To jest jakby ciut lepiej. No i fajnie;)