Dlaczego w tym tkwię?

[biscuit]

I nie róbcie ze mnie tutaj potwora .

tymczasem
Ty jesteś Mesjaszem Narodów
a myśmy się nie poznali

[mahika]

O losie...
Nie mam na to siły.

Pozdrawiam wszystkie panie.

[biscuit]

Pozdrawiam Was i trzymam kciuki żebyście nie żałowały swoich decyzji. Ja może kiedyś do niej dojrzeję.

KIEDYŚ
rozumiem, że póki co
zaciskasz zęby (póki je jeszcze masz)
i nadal odgrywasz rolę księżniczki w swojej makabrycznej bajce?

[impresja77]

I nie róbcie ze mnie tutaj potwora .

tymczasem
Ty jesteś Mesjaszem Narodów
a myśmy się nie poznali

przepraszam,Ty byłas pierwsza,nie mam zamiaru odbierać Ci palmy pierwszeństwa bycia Mesjaszem forum.
Ale skoro mi zwracasz za każdym razem uwagę ,to chyba czujesz się zagrożona w byciu jedyną "specjalistką".
Lęk przez Ciebie przemawia.

[ona30]

Zajac,

dziękuję za słuszną uwagę. Nie zalogowałam się tutaj żeby innych obrażać czy się kłócić. Jestem Wam wdzięczna za wszystkie uwagi i komentarze (oczywiście bez tych - przepraszam za słowo "prostackich",ale to nie obraża autora tylko jego myśl). Nie czuję się teraz tak osamotniona z tym problemem i wiele rzeczy już przemyślałam. Pozdrawiam i życzę powodzenia w radzeniu sobie z nie zawsze różową rzeczywistością.

[Honest]

Ona,

zachęcam Cię do przeczytania książki "Kobiety, które kochają za bardzo". Wiem, ze dziewczyny z forum dysponują e-bookiem. Twoja historia do złudzenia przypomina te opisane w książce. Wiele kobiet myśli, ze posiada moc sprawcza i im bardziej będą się starać, tym lepszy będzie partner. Ale nie będzie. A im bardziej będziesz się starać, tym Twoja frustracja będzie rosła.

I jeszcze jedno... Jesli w tej chwili nie jestes gotowa na to, aby odejść, to pomyśl czy chcesz mieć z nim dziecko... W takiej sytuacji chyba lepiej zabezpieczać się na milion procent. Znam wiele przypadków, gdzie po rozstaniu kontakt z takim partnerem w kwestii dziecka po prostu niszczy kobiety równie mocno co trwanie w tym związku.
Jedna przeżyła batalie w sadzie, gdy chciał odebrać jej dziecko. teraz ją śledzi, przebija opony, grozi... A siostra mojej koleżanki co jakiś czas znajduje klej w zamku, pomimo, ze nie sa razem kilka lat to nadal ich spotkania to wyzwiska, robienie na złość. On nawet kradnie ciuchy jej synka, więc musi ubierać go na wizyty u niego w jakieś starsze rzeczy. I nie może wrocić do kraju, bo na złośc jej nie wyraża zgody, a mały urodził się we Francji.

I obie wierzyły, że zmienią swoich partnerów. I obie teraz po rozstaniu nadal przeżywają koszmar...

Trzymaj się!

[Jigsaw]

dr mgr terapeuta certyfikowany Impresja77
I tyle w temacie (a raczej poza, więc koniec offtopa)

[impresja77]

Jestem Wam wdzięczna za wszystkie uwagi i komentarze (oczywiście bez tych - przepraszam za słowo "prostackich",

No księżniczka z bajki!!
A jak Ci twój nawsadzał jopów i "k,h,p,j" i poprawił lewym sierpowym to nerwowy dobry człowiek.

[biscuit]

Pozdrawiam i życzę powodzenia w radzeniu sobie z nie zawsze różową rzeczywistością.

ja Ci nie życzę powodzenia w radzeniu sobie z Twoją zdecydowanie nie różową rzeczywistością
bo to radzenie sobie z tym - na swój sposób
to wg mnie źródło Twoich problemów
widać jakoś radzisz sobie z tym przemocowcem, skoro ciągle z nim jesteś

poza tym
sama nadajesz swojej rzeczywistości taki koloryt - nie różowy
wybierając masochistyczne trwanie przy sprawcy przemocy