Ojciec-moja zmora

[nadine]

to prawda, ojciec wywiera w sumie największy wpływ na nasza psychikę, jeżeli jest dobry, kochany, to później my potrafimy wprowadzić to do swojego domu, a jeżeli jest taki jak piszą dziewczyny to później ciężko mówić o normalnym, naszym własnym domu. nie oszukujmy się, nawet jeżeli bronic będziemy się nogami i rekami to coś w nas z tego domu zostanie, jakaś drzazga która tkwić będzie w nas do końca życia... można jedynie z całych sil starać się nie powielać błędów i debilizmu ojców...

[wera]

Nadine częściowo się z Tobą zgadzam. Jednak by nie popełniać błędów rodziców oraz chociaż częściowo się z tym uporać można iść na terapię.
Ostatnio coraz bardziej widzę ile negatywnych rzeczy wyniosłam z domu. Staram się nad sobą pracować. Wybieram się na terapię i mam nadzieję, że to pomoże mi uporać się z przeszłością i pomoże w przyszłości.

[marie89]

Boże, Kiedy to czytam.. to jakbym czytała o sobie. Myslałam że jestem sama z tym wszystkim.. Wiem, że mój tata mnie kocha ale chwilami.. A ja- to straszne jest kogoś kochać i nienawidzić jednoczesnie.. i wstyd mi ze tak myślę, czuję.. ale tak jest.

[Smerfna]

przepraszam ale czytalam na szybko posty.
mam podobnie. nie radze sobie z emocjami, lotto tez sie zastanawiam czy ktoś sie nie obraził na mnie czy co zle zrobiłam... jestem mało mówna, boje sie ze cos głupiego powiem.
a najgorsze jest to ze znajde sobie meza takiego jak jest moj ojciec!!!! chyba wole umrzec w samotnosc.

ostatnio płakałam po awanturze 2 godziny w pociagu w drodze na egzamin i sie spozniłam, jak juz sie jakos uspokoiłam w toalecie to rozpłakałam sie przy profesorce i nie dopusciła mnie do egzminu... nie mogłam sie powstrzymać.... to było silniejsze.

widze ze jest nas duzo...

[zaniepokojona-zyciem]

Hej.

Niestety jestes ode mnie starsza. Moze powinnam pisac Pani ?

Jednak mam ten sam problem. Nie akceptuje siebie. Jestem pozbawiona dobrego imienia o sobie... W glowie same wyzwiska... Umien sb tylko przypomnies chwile w ktorych bylo mi zle. Nie moge sie cieszyc tymi dobrymi. Mam nadzieje jedynie ze nie doswiadczylas bicia i traktowania jak smiec...

Pozdrawiam i powodzenia !

[Bene]

Czcij ojca swego i matke swoja.....
Fakt,rodzice maja wladze nad nawet doroslymi dziecmi.Maja ja do madrego sprawowania.
Nie do naduzywania.Zadna wladza nie jest nieograniczona.

I ja narobilem mnostwo bledow wychowujac dzieciaki.
Przyznalem sie dzieciakom ze wielokrotnie zle zrobilem i prosilem o wybaczenie.
Nie chcialem natychmiastowej odpowiedzi,lecz widze ze czas przynosi dobra odpowiedz moich dzieci.
Bo tak naprawde nikt nie jest gotowym rodzicem,lecz dojrzewa do tego.Czasem jednak dzieci szybciej musza dojrzec.Niestety.

Lecz niewybaczalne jest zabranie pewnosci charakteru dziecku.Niewybaczalne jest skrzywienie tego mlodego charakteru.To niesie konsekwencje do konca zycia.Nie rodzica.Dziecka.

Syn mi powiedzial:Tato,jaki byles taki byles,ale zawsze szczery az do bolu.Moglem na tobie polegac.Jesli tego nie robilem,to byla moja strata.
Moze bym niejedno zrobil inaczej.Ale nie bylo zle.Moje dzieciaki nie odpychaja sie odemnie.Zalezy im na mnie.To widac.

Ja uczylem sie sam ojcostwa.Nie mialem wzorca.Tak mi sie wydawalo.Moj Ojciec byl daleko choc blisko.Matka stanowila zapore.Uczyla mnie nienawidziec.Ale kiepska jest nauczycielka.Od innych dowiadywalem sie o moim Ojcu.Bardzo rzadko Go widywalem.Byl dobrym czlowiekiem.