Nie chcę się nad soba dziś użalać.Chcę tylko powiedzieć ze bardzo źle się czuję.Nie mam komu o tym powiedzieć ,kto zrozumiał by jak to jest dlatego mówię o tym tutaj.
Funkcjonuję na skraju mozliwości psychicznych i fizycznych.Znam siebie i wiem ze to nic dobrego nie wróży.Taki stan konczył się już u mnie w przeszłości niewesoło:przedawkowania,szpitale.Boję się ze znowu coś takiego się stanie.
Jestem w matni,nie widzę światła słonecznego...
Moje skrajne wyczerpanie psychofizyczne nie wynika specjalnie z bardzo cięzkiej pracy czy trudnej sytuacji życiowej ale z mojej cholernej depresji z którą pomimo leczenia nie udaje mi się wygrać oraz zaburzeń osobowości będących wynikiem traum z okresu młodości.
Nie potrafię sobie poradzić,czuję jakby petla coraz mocniej zaciskała mi się na szyi.Boję się...że znowu zrobię coś niemądrego...a bedącego jedynym wyjściem jakie przyjdzie mi do głowy...
Nie chcę i boję się nawet wychodzić z domu.
Wiem że nie mozecie mi pomóc ale niektórzy z Was mogą chociaz po częsci zrozumieć co czuję,to juz coś.
Pozdrawiam
prince
Nie chcę się użalac nad sobą
Posty: 16
• Strona 1 z 2 • 1, 2
przez pszyklejony » 6 cze 2010, o 17:15
Depresje leczysz a przyczyny depresji? Co zrobiłeś z dzieciństwem?
- pszyklejony
- Posty: 868
- Dołączył(a): 7 paź 2008, o 21:56
- Lokalizacja: warszawa
przez panna nikt » 17 cze 2010, o 12:38
nie chcesz pocieszenia więc w sumie powiem Ci tylko, ze TO NIE MUSI TRWAĆ WIECZNIE. Wszystko mija. I nie chodzi o to, że będzie kiedyś cudownie, kolorowo i wogóle (czasem mam wrażenie, że to jakaś bzdura, którą się ludziom wciska żeby chociaż mieli złudzenie), ale może być ok. Ja z depresji zaczęłam się leczyć jakoś od 16-go roku życia, a chorowałam dłużej. Dzisiaj mam 23 lata. Za sobą odwyk, ośrodki, terapie itd. itp. i obecnie jest dobrze, może nie cudownie, ale dobrze. Mam czasem momenty kiedy jest gorzej, dalsze problemy np. w kontaktach z ludźmi, czasem jakieś lęki, smutki, nawroty uzależnienia, ale wiem, że minie i za każdym razem mija znacznie szybciej. Dzisiaj mam jakieś marzenia, cele, pragnienia i nawet poszłam na studia choć kiedyś poprostu nie wierzyłam, że to możliwe i jedyne czego pragnęłam to śmierci. Wiec, prince, zaufaj - może być lepiej! Czasem tylko trzeba pomóc samemu sobie.
- panna nikt
- Posty: 24
- Dołączył(a): 14 paź 2007, o 20:27
przez prince » 18 cze 2010, o 19:58
Jak się ma 23 lata to po pierwsze jeszcze wszystko pasuje (czyli wypada) a po drugie można mieć jeszcze nadzieję.Ale jak się jest dziadem któremu wskoczył trzeci krzyzyk to może przestać być zabawnie.Chociaż ja z wiekiem coraz mniej się przejmuję tym że jestem czubkiem 
- prince
przez Sansevieria » 18 cze 2010, o 20:10
Czyżbyś był zdania, że mając trzeci krzyżyk jest się dziadem? Ja z całym szacunkiem ale sobie wypraszam lansowanie takich teorii - ja mam więcej krzyżyków i wcale się staruszką przed którą tylko grób nie czuję 
- Sansevieria
- Posty: 4044
- Dołączył(a): 10 lis 2009, o 21:57
jak już to ja tylko o sobie mówię,chociaż szczerze mówiac to nie czuję się na wiecej niz 17 
ale niestety metryki się nie oszuka
przez Sansevieria » 18 cze 2010, o 20:43
Jejku, laska to do mnie daaawno nikt nie mówił 
a poza tym uznałam że znam ciekawsze lektury niż własna metryka i nieźle mi z tym. Co polecam Szanownemu Panu jako koncepcję do rozważenia. i bardzo ładne kwiatki - dziekuję
a poza tym uznałam że znam ciekawsze lektury niż własna metryka i nieźle mi z tym. Co polecam Szanownemu Panu jako koncepcję do rozważenia. i bardzo ładne kwiatki - dziekuję - Sansevieria
- Posty: 4044
- Dołączył(a): 10 lis 2009, o 21:57
Posty: 16
• Strona 1 z 2 • 1, 2
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 455 gości