Forum PSYCHOTEKST - www.psychotekst.pl

przez **Paola** » 28 lut 2010, o 18:36

Chcę się zabić i nie mogę:(((( Jestem cholernym tchórzem:((((

przez **mahika** » 28 lut 2010, o 18:42

to ja się cieszę że jesteś takim tchórzem.

A zdurgiej strony, to trzeba być cholernie odważnym żeby żyć a nie iść na łatwiznę i się zabić.
Może samobójstwo byłoby zwykłym tchórzostwem, jak myślisz?

przez **KMN** » 28 lut 2010, o 18:49

Co mozesz zrobic zywa czego nie mozesz zrobic bedac martwa? Za kim teskniłabys gdybys miała odejsc? Co chiałas zrobic a nie zdazyłabys?

przez **Paola** » 28 lut 2010, o 20:11

Sęk w tym,że nic mnie tu już nie trzyma.Straciłam ostatnią szansę i nadzieję:((Nie wiem co mam robić :cry:

przez **1KOR13** » 28 lut 2010, o 20:41

---------- 19:27 28.02.2010 ----------

Spróbuj znaleźć wsparcie w realu. Może warto udać się do szpitala psychiatrycznego. Tam dostaniesz wsparcie a leki odpędzą myśli samobójcze. Może teraz jest fatalnie , ale masz życie przed sobą które może przynieść odmiane na lepsze. Ściągnij sobie z chomikuj.pl książke Homo patiens Viktora Frankla. Był to psychiatra który przetrfał obóz koncentracyjny. Jeżeli nie dla siebie żyj dla innych. Jesteś jedyny i niepowtarzalny. Świat bez Ciebie będzie wybrakowany. Spróbuj wybaczyć Bogu, ludziom i sobie a zaznasz pokoju. Spróbuj odrzucić dume i żyj dalej. Jeżeli jesteś katolikiem to wiedz że cierpiący są skarbem Kościoła. Jednocząc swój krzyż z Krzyżem Jezus zadośćuczynisz za grzechy świata. Twój Krzyż ratuje świat przed ekspansją zła i szatana. Dzięki Twojej męce wielu ludzi się nawróci, uniknie czyśca lub piekła. Pamiętaj moc w słabości się doskonali. Poproś Boga o pomoc. On jest po Twojej stronie. Szatan Ci sugeruje że Twoje życie jest nie warte życia. Pogódź się z tym co się stało i żyj dalej. W Twojej sytuacji trzeba unikać egoizmu. Nie mylić z szacunkiem i miłością do siebie. Spróbuj odmawiać koronke do Bożego Miłosierdzia, ona działa cuda. Prosze Boga o pomoc w Twojej intencji. Zawsze jest nadzieja na lepsze jutro. Czasem trzeba żyć nadzieją wbrew nadzieji. Z każdej sytuacji istnieje konstruktywne rozwiązania. Nie Ty pierwsz przechodzisz piekło na ziemi. Poszukaj bratniej dusz która da Ci wsparcie w tej trudnej sytuacji.

---------- 19:41 ----------

Zawsze można zacząć od nowa gdzie indziej. Trzeba tylko troche zmniejszyć oczekiwania. Nie chce Cie oskarżać ale inni mają gorzej i żyją. Spróbuj żyć z dnia na dzień . Z czasem weźmiesz życie w swoje ręce i będzie lepiej i inaczej. Co Cię nie zabije to Cię wzmocni. Cierpienie rzeźbi charakter. Ludzie przetrwali każde piekło kiedy cierpieli i żyli dla kogoś.

przez **Paola** » 28 lut 2010, o 21:04

ideale drogi a skąd Ty możesz wiedziec jak ja mam,co?? Tabletki mam,jestem na maksymalnej dawce i to nic nie daje:(Z resztą nieważne.Nie wiem po co tu pisałam:(
A w boga nie wierzę,jestem ateistką

przez **bunia** » 28 lut 2010, o 21:09

....niewazne ? wazne :tak:

.......napisz z czym nie dajesz rady, co Ci dokucza do granic wytrzymalosci....... poczekaj.......zanim zrobisz jakis krok warto zwolnic i zastanowic sie.......oki ?

przez **Bene** » 28 lut 2010, o 21:19

Bog nie ma nic do tego,on ma wiele innych "wazniejszych"zajec.
Tez przechodzilem ten etap,powiem tak:Stracilbym wtedy wiele.Moze juz mialbym moj swiety spokoj,ale stwierdzilem ze jeszcze sie nie spelnilem.Kazdy z nas jest potrzebny.Moze tego tak az nie widac,ale tak po prostu jest.

Meczymy sie czasem tym wszystkim,szlag trafia,marzymy i tym,by moc sie cieszyc wiosenka,a tu NIC!

Nie wiem,moze mnie to znowu dopadnie,i naprawde nie wiem co wtedy zrobie.

Tylko ze potrafie sobie jeden sliczny buziaczek wyobrazic strasznie smutny i nie wiem jak by on to przezyl.

Chcę się zabić i nie mogęSad((( Jestem cholernym tchórzem:((((

Nieprawda.Jestes bardzo odwazna dziewczyna.Masz te sile by to wszystko wtrzymac.
Bo jestes potrzebna.Wszystkim,nam tutaj najbardziej.

Za jakis czas przyjdziesz tu i powiesz:stoje na wlasnych nogach i jestem dumna z tego.

przez **mahika** » 28 lut 2010, o 21:24

Paola napisał(a):Z resztą nieważne.Nie wiem po co tu pisałam:(

A ja może wiem, bo trafiłam tu jak szukałam sposobów na to co Ty chcesz zrobić. I myślę ze to jest jakiś znak, że tu jesteś, bo jeszcze nie czas.

przez **1KOR13** » 28 lut 2010, o 23:19

Droga Paola kierowałem się przeczuciem i nutą wizjonerstwa. Masz racje, nie wiem jak Ty masz .

Napisz prosze z czym sobie nie radzisz. Jesteśmy z Tobą i pragniemy Ci pomóc .

przez **marie89** » 28 lut 2010, o 23:56

Nie chcesz zwrócić niczyjej uwagi.. Dlaczego?

Ja czasem... czasem chciałabym stać się własnym cieniem, nie "rzucać się w oczy", stać się niedostrzegalną...ale to moje wewnętrzne kłamstwo.. tak naprawdę chcę być zauważona.

Czy Ty czujesz podobnie?

Nie jestem wielkim mędrcem.. i zdecydowanie mało wiem o Życiu przez wielkie "Ż".. i pewnie nie podzielę się wielką złotą myślą, radą..

Ale Paola.. chcę Cię zauważyć, wysłuchać. Chcemy;)

przez **melody** » 1 mar 2010, o 00:04

Paola, nie wiem, czy tu jeszcze dziś zajrzysz i czy zajrzysz w ogóle. Chcę żebyś wiedziała, że wiem i rozumiem, co czujesz. Myśli samobójcze nachodzą mnie często w ciągu ostatnich kilku tygodni. Blisko mi do Ciebie w Twoim zagubieniu, lęku; w Twojej utracie nadziei. Wierzę, że z czymś Ci bardzo trudno skoro podzieliłaś się tutaj swoim bólem. Z pewnością wymagało to od Ciebie odwagi i to Twój zasób.

Kiedyś, wiele lat temu trafiłam na taki tekst: http://www.przyjaciele.org/ i pamiętam, że już samo czytanie go było dla mnie kojące (do tej pory do niego wracam).

Chciałabym potrzymać Cię za rękę.

melody

przez **Paola** » 1 mar 2010, o 07:41

Napiszę jak wrócę z pracy,teraz nie mam siły,czasu i ochoty:(

przez **KMN** » 1 mar 2010, o 17:42

Paola napisał(a):Sęk w tym,że nic mnie tu już nie trzyma.Straciłam ostatnią szansę i nadzieję

Weź te przekonania i zrob z nimi the Work:

http://www.psychotekst.pl/phpBB2/viewtopic.php?t=5091

przez **Paola** » 1 mar 2010, o 19:13

Spotykałam się z facetem prawie 2 lata.To było dość dziwne bo był żonaty,widzieliśmy się tylko kiedy on chciał,odpisywał na smsy jak chciał i w ogóle. Bardzo mi na nim zależy.Po czym w zeszłym tygodniu mówi mi zę wpadł z jakąś panną z którą się kilka razy umówil na seks i będzie miał dziecko.Powiedział tylko,ze mu przykro. Mnie też,jescze bardziej.Mam już 29 lat ale to był mój pierwszy facet.Mam cholerne problemy z (nie wiem jak to określic..) bliskośćią z mężczyznami. Seksu nie uprawiała (tak po 3 latach znajomości:() Ostatnio by wyszło ale niestety natura zawiodła,tym razem nie mnie bo bardzo tego chcialam.Nigdy się nie całowałam bo nie potrafię się zmusic.Nie wiem dlaczego

Boję się z kimkolwiek umówic bo wiem jak to się skończy,już to przerabialam i nie jest to miłe

Kiedyś nawet jeden zapytał mnie czy czasem nie jestem homo

Ja naprawdę bardzo chcę miec normalną rodzinę,dzieci.Tylko kto będzie chciał mnie

Mam wrażenie,ze ten facet to była moja jedyna szansa.Powiecie,ze to nieprawda,zę wszystko przede mną ale ja wiem jak jest.Przerabiałam to kilka razy

Bardzo boję się tego,zę kiedyś zostanę sama z kotem

Bardzo się boję :cry:

Nie mam siły więcej pisac a poza tym nie widzę liter bo mi się rozmazuja :cry:

Forum PSYCHOTEKST - www.psychotekst.pl

Nie chcę zwrócic niczyjej uwagi:(

Nie chcę zwrócic niczyjej uwagi:(

Kto przegląda forum